پوکی استخوان و فعالیت بدنی
استخوان ها هر روز در یک وضعیت پایدار قرار دارند مقداری استخوان تولید و مقداری از ان تجزیه می شود به همین دلیل استخوان ها همواره ساخته و تجزیه می شوند
در سالهای ابتدایی زندگی تشکیل استخوان بیش تر از تجزیه ان است از این رو استخوان ها بزرگ تر و قوی تر می شوند
پس از بلوغ جرم (وزن) استخوان ها به سرعت افزایش می یابد و در ۳۰ سالگی به اوج خود می رسد
در سال های بعد این روند معکوس می شود تجزیه از تشکیل استخوان فراتر می رود و از این رو استخوان ها شکننده تر یا ضعیف تر می شوند
اگر تجزیه ی استخوان از نو سازی ان سریع تر باشد پوکی استخوان (استئوپروز) بروز می کند و با یک اسیب جزیی احتمال شکستگی ان بیشتر می شود در زنان یائسه به دلیل افت هورمون استروژن و پروژسترون (استروژن تجزیه استخوان را مهار و پروژسترون تشکیل استخوان را افزایش می دهد) تجزیه استخوان سریعتر رخ می دهد
پوکی استخوان می تواند در مردان نیز بروز کند با وجود این در مقایسه با زنان پوکی استخوان در مردان اهستهتر و در سنین بالاتر بروز می کند
بهترین روش سنجش قدرت استخوان ارزیابی چگالی (تراکم) مواد معدنی استخوان (BMD) است هرچه چگالی استخوان کمتر باشد احتمال شکستگی ان بیشتر است
استخوان ها فعالیت ورزشی کردن را دوست دارند افراد اماده تر استخوان های قوی تری دارند که پیامد ان پیشگیری از پوکی استخوان در سنین بالا است
فعالیت های ورزشی حمل کننده ی وزن (مانند دو ها ) تحریک بسیار مناسبی برای رشد و تقویت استخوان هاست
زیرا ساختار اسکلتی با نیروی به کار رفته هنگام دویدن سازگار می شود
تمرین با وزنه نیز بار بیشتری بر ساختار اسکلتی اعمال می کند و می تواند به کاهش تجزیه استخوان ها به ویژه در سنین بالا منجر شود
ورزشهای غیر وابسته به وزن مانند شنا و دوچرخه سواری تاثیر کمتری بر افزایش جرم (وزن) استخوان دارند زیرا نیروی کمی بر ساختار اسکلتی اعمال میکنند
جرم (توده ی ) استخوان بیشتر ورزشکاران (زن و رد ) بالاتر از حد میانگین است و احتمالا در مقایسه با افرادی که در سراسر زندگی فعالیت ورزشی نمی کنند کمتر در معرض پوکی استخوان قرار میگیرند
عواملی که خطر پوکی استخوان را افزایش می دهد
۱- سابقه ی خانوادگی
۲- وراثت اسیایی یا قفقازی
۳- کلسیم ناکافی در رزیم غذایی
۴- کافئین بیش از حد
۵- غیر فعال بودن
۶- استعمال سیگار
