Ala هم آنتی ‌اکسیدان است

آنتی‌اکسیدان‌ها از جمله مکمل‌هایی هستند که مورد بیشترین کم‌توجهی واقع شده‌اند.

متقاعدکردن یک بدنساز خیلی جدی در خریداری کردن مکملی که شاید در طول سال او را از بالاکشیدن آب بینی‌اش کمک کند کاری بس دشوار و سخت است. اما همان فرد را می‌بینید که پول زیادی برای خرید کراتین، پودرهای پروتئینی و… خرج می‌کند.

باید بدانید که برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است ریکاوری بعد از تمرین را تسهیل کرده، اثر آنابولیک انسولین را افزایش داده و از کاهش سنتز پروتئین که ممکن است از تمرین حاصل شود جلوگیری به عمل می‌آورند.
وقتی که تمرین می‌کنید، فاکتورهای رشد آزاد می‌شوند، هورمون‌های آنابولیک هم سطح‌شان بیشتر می‌شود که در نتیجه عضلات‌تان بزرگتر می‌شوند، پاسخ آنابولیک بدن به تمرین الزاماً به واسطه تولید رادیکال‌های آزاد بهترین پاسخ نیست و این موضوعی است که باید مورد بحث واقع شود. تمرین باعث افزایش تولید رادیکال‌های آزاد می‌شود که می‌تواند به سلول‌ها لطمه وارد کند. بررسی‌های اخیر نشان داده‌اند که رادیکال‌های آزاد هم‌چنین می‌توانند مقدار سنتز پروتئین عضلات اسکلتی را کاهش دهند.
بنابر اعتقاد دانشمندان، افزایش سطح رادیکال‌های آزاد می‌تواند باعث تخریب عضلات شود.

پیش از آنکه دچار استرس شوید، این نکته را بدانید بد نیست: گرچه تمرین در کوتاه‌مدت رادیکال‌های آزاد را در بدن افزایش می‌دهد اما در واقع در بلندمدت موجب می‌شود دفاع طبیعی آنتی‌اکسیدانی بدن در مقابل آنها افزایش یابد.
به عنوان یک بدنساز هر یک از شما می‌خواهید که ۲۴ ساعت از ۷ روز هر هفته را در وضعیت آنابولیک باشید.
در تلاش برای از سر راه برداشتن موانع عضله‌سازی، کوچکترین نکات را نیز تحت نظر داشته باشید. بنابراین احتمالاً منطقی است که از یک مکمل آنتی‌اکسیدانی‌ها در کنار رژیم غذایی خود بهره ببرید. مثلاً از ala یا همان آلفالیپویک اسید بعد از تمرین استفاده کنید. Ala به جلوگیری از کاهش سنتز پروتئین (که شاید طی افزایش تولید رادیکال‌های آزاد به وقوع بپیوندند) کمک کرده، عملکرد انسولین را در بدن بهبود می‌دهد و ریکاوری بدن را از تمرین تسهیل می‌سازد.
بدنسازان عمدتاً برای کسب بهترین نتایح از ala، ۱۰۰ الی ۴۰۰ میلی‌گرم از آن را همراه با وعده بعد از تمرین خود مصرف می‌کنند که اگر می‌خواهید از آن استفاده کنید با پزشک مشورت کنید.