اهمیت عنصر «ید» به علت ضروری بودن آن در ساخت هورمونهای تیروئید است که برای رشد و تکامل و تنظیم سوخت و ساز مهرهداران لازم هستند. در حقیقت ید تنها عنصر کمیابی است که در ساختمان یک هورمون به کار میرود.
با اندازهگیری مقدار ید دفعی در ادرار میتوان به وضع ید بدن پی برد. بدین ترتیب که وجود مقدار کم آن در ادرار بدین معنی است که ید کمی جهت جذب شدن در دسترس بوده و وجود مقدار زیاد ید نمایانگر مصرف کافی یا زیادی ید است.مقدار کمی ید نیز از راه عرق و مدفوع دفع میگردد.
نقش ید در بدن
این عنصر چنانکه گفته شد در ساختمان هورمونهای تیروئید به کار میرود. به این ترتیب اعمال مهمی را در بدن ایفا میکند. به طور مثال، ید در سلامت سیستم عصبی نقش دارد و کمبودش سبب اختلال در سیستم عصبی میگردد. اگر کمبود ید تا زمانی که سیستم عصبی کامل نشده، وجود داشته باشد، کودک دچار عقبماندگی ذهنی میشود ولی اگر بعد از تکامل سیستم عصبی، کمبود ید ایجاد شود، اختلال کمتر است. چنانچه بین 6 تا 12 ماهگی نوزاد دچار کمبود ید باشد و به آن رسیدگی شود، اختلال برطرف میشود. اما اگر در دوران جنینی، کمبود ید ایجاد شده باشد، قابل جبران نیست.
دیگر اینکه هورمونهای تیروئیدی برای فعالیت طبیعی هورمون رشد مورد نیاز هستند. رشد استخوانها و دندانها در کمبود ید مختل میگردد.
هورمونهای تیروئید نسبت سوخت و ساز بدن، مصرف اکسیژن و تولید محصول حرارتی (دیاکسید کربن) را افزایش میدهند و در واقع سبب تحریک متابولیسم میشوند. به همین علت است که افراد دچار پرکاری تیروئید، دارای دمای بدن بالا بوده و بسیار لاغر میشوند و به عکس افراد دچار کمکاری تیروئید، مبتلا به چاقی میگردند.
مقادیر مناسبی از هورمونهای تیروئید سبب افزایش عمل پروتئینسازی میشود. اگر مقدار هورمون کم شود، این عمل دچار اختلال میشود، بنابراین در کمکاری تیروئید عضلات سست هستند.
کمبود ید
حدود 1 میلیارد نفر در سراسر دنیا در خطر کمبود ید قرار دارند. در اثر کمبود اولیه یا ثانویه ید، عوارض مختلفی ممکن است ظاهر شود، (کمبود اولیه به مفهوم کمبود آن در رژیم غذایی و کمبود ثانویه به معنی کمبود آن ناشی از سایر عوامل میباشد) که مهمترین آنها به شرح زیر است:
1ـ گواتر ساده که به واسطه کمبود غذایی ید و بیشتر به علت نقصان یا فقدان ید در آب و یا اراضی است که با استفاده از آنها انواع غذاهای گیاهی و حیوانی تهیه میشود. در عین حال، باید توجه داشت که بعضی از انواع گواتر ممکن است به واسطه مصرف داروهایی تولید شود که با ساخت هورمونهای تیروئیدی ناسازگار هستند. به علاوه باید دانست که مصرف زیاد مواد گواترزا (موجود در رژیم غذایی) نیز ممکن است موجب بروز گواتر شود.
غده تیروئید، فقدان ید را با افزایش حجم خود پاسخ میدهد. معمولاً بهترین روش تغذیهای پیشگیری از این بیماری استفاده از نمک طعامی است که به آن ید اضافه شده است.
2ـ کرتینیم در نوزادانی دیده میشود که مادران آنها در دوره بارداری دچار کمبود ید بودهاند.
3ـ میکزدم که هم در کودکان و هم در بالغین مشاهده میشود و به علت توقف رشد تیروئید و یا نارسایی آن دیده میشود. در این افراد میزان سوخت و ساز بدن به شدت کاهش یافته و درجه حرارت بدن پایین است. پفآلودگی در صورت و دستها به علت تورم نسج زیر پوست مشاهده شده و دچار چاقی، بهتزدگی و کمحافظهای میشوند. این افراد شدیدا به سرما حساس هستند.
4ـ پرکاری تیروئید که ارتباطی با تغذیه ندارد و به علت اختلالات عضوی غده تیروئید است، در این بیماری، ضربان قلب زیاد میشود، شخص بسیار لاغر شده و عرق میکند و دچار اضطراب میگردد.
چشم به علت تورم نسج همبند در داخل چشم و پشت کره چشم، بیرون زده میشود و اگر مداوا نشود، فرد کور میشود.
مهمترین عوامل در بروز گواتر کمبود ید در محصولات منطقه است. از عوامل دیگر میتوان به مواد گواترزا اشاره نمود که لازم است توضیح بیشتری در مورد آنها داده شود. عمل این غذاها مانند داروهای ضد تیروئید است که مانع جذب و استفاده از ید میشوند.
غذاهایی از قبیل کلم و شلغم حاوی مادهای هستند که نسبت به حرارت مقاوم است و به نام «پروگواترین» نامیده میشود و همچنین حاوی ماده دیگری هستند که به حرارت مقاوم نبوده و باعث تبدیل این ماده به «گواترین» میشود. در غذاهای پخته این تبدیل نمیتواند صورت گیرد. هلو و بادام نیز حاوی مواد گواترزا هستند. حدود 4 درصد موارد گواتر در نتیجه مواد گواترزا است. بادام زمینی نیز حاوی مادهای است که سبب اختلال در استفاده بدن از ید میشود. لازم به یادآوری است که خوشبختانه نسبت مصرف غذاهای محتوی مواد گواترزا در تغذیه عمومی (به استثنای جوامعی که دارای سنتهای خاص غذایی میباشند و یا از رژیم گیاهخواری پیروی میکنند) چندان زیاد نیست و خطراتی از این نظر معمولاً عارض نمیشود.
از دیگر عوامل بروز گواتر میتوان بالا بودن میزان کلسیم در آب آشامیدنی و آلودگی انگلی و میکروبی آب را نام برد.
کمبود ید در دنیا
بروز اختلالهای ناشی از کمبود ید، به ویژه گواتر آندمیک (یعنی گواتری که در یک منطقه جغرافیایی دارای شیوع بالایی است) و کرتینیم در مناطق کوهستانی از سالها پیش گزارش شده است. بزرگترین منطقه کمبود ید در دنیا «کمربند گواتر» در هندوستان است.
در سال 1368 به همت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و با موافقت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کمیته کشوری مبارزه با بیماریها تشکیل شد و با همکاری مسؤولان استانها به بررسی سریع گواتر در آن سال پرداختند.
مراکز استانهایی که شیوع گواتر در آنها دارای بیشترین میزان است عبارتند از: اصفهان، چهارمحال و بختیاری، ایلام، گیلان، یزد، لرستان، باختران و تهران و کمترین شیوع گواتر در مراکز استانهای همدان، خوزستان، آذربایجان غربی و هرمزگان است.
چه بخوریم تا به کمبود ید دچار نشویم؟
سه دسته مواد غذایی در تأمین ید بدن شرکت دارند. بزرگترین منبع طبیعی ید، مواد غذایی دریایی مثل ماهی آبهای شور، صدف و جلبک دریایی هستند. گیاهانی که در سواحل دریا میرویند منابع خوب ید میباشند، اما گیاهانی که دور از دریا رشد میکنند و ماهی آبهای تازه، ید کمی دارند. ید موجود در گیاهان، برخلاف سایر مواد معدنی، به مقدار ید خاکی بستگی دارد که گیاه در آن رشد کرده است. مطمئنترین راه برای تأمین ید کافی، استفاده از نمک یددار است. مصرف نمک یددار مداخله بهداشتی برای از بین بردن اختلالات کمبود ید میباشد. نمک طعام مورد استفاده در تهیه غذاهای تجارتی معمولاً یددار نیست. یدی که به طور غیر عمدی به مواد غذایی اضافه میشود نیز میتواند منبع ید باشد. برای مثال خمیرمایه مورد استفاده در تهیه نان ممکن است حاوی ید باشد. مواد ضدعفونیکنندهای که به کار میرود، به خصوص در فرآوری شیر نیز دارای ید است. از میان گیاهان، برگ اسفناج از همه بیشتر ید دارد (1 تا 2 میلیگرم در هر کیلوگرم).
جدول 1 مقدار تقریبی ید در بعضی از مواد غذایی را نشان میدهد.
میکروگرم ید /نوع غذ/ادر هر کیلوگرم ماده غذایی به شکل تازه
گلابی10
گل کلم12
سیب16
گوجهفرنگی17
ماهی کپور17
چغندر21
برنج22
پیاز22
نخود23
خیار25
کاهو26
ذرت27
گوشت گاو و گوساله28
ماهی قزلآلا31
شیر35
لوبیا36
گندم37
هویج38
شلغم40
سیبزمینی45
پنیر51
برگ کلم52
کره56
تخممرغ93
اسفناج201
ماهی سالمون341
میگو1300
(جدول 1) مقادیر ید در بعضی از مواد غذایی
دریافت 150 میکروگرم در روز ید برای بالغین و نوجوانان توصیه شده است. این میزان برای خانمهای باردار و شیرده به ترتیب 25 و 50 میکروگرم افزایش مییابد. مقادیر توصیهای برای نوزادان در 6 ماهه اول ،40 میکروگرم و 6 ماهه دوم،50 میکروگرم است. این توصیه برای کودکان بین 70 تا 120 میکروگرم میباشد.
به دلیل اینکه کلیهها به سرعت ید را دفع میکنند، مسمومیت از آن بسیار نادر است.
توصیه های غذایی
1ـ سعی کنید حداقل دو مرتبه در هفته از ماهی استفاده کنید.
2ـ ترجیحا کلم و شلغم را به صورت پخته و بادام زمینی را به شکل حرارت دیده مصرف نمایید.
3ـ جهت طبخ و سایر مصارف حتما از نمک یددار استفاده کنید.
یک نمونه دستور طبخ ماهی
سالاد ماهی برای چهار نفر
مواد لازم:
گوشت ماهی بدون تیغ، 400 گرم
روغن زیتون، 1 قاشق سوپخوری
اسفناج پخته، 2 لیوان
سیر، 1 حبه
روغن جامد، 1 قاشق مرباخوری
خامه رقیق، 1 قاشق سوپخوری
نمک و فلفل و آبلیمو، به میزان کافی
خردل تند، 1 قاشق مرباخوری
طرز تهیه:
ماهی را به تکههای کوچک تقسیم کنید و در داخل یک آبکش قرار دهید. روغن جامد یا مایع را روی آن بمالید (میتوانید به جای آن از کره استفاده نمایید). روغن زیتون، خامه، خردل و سیر له شده و آبلیمو را خوب به صورت سس درآورید. نمک و فلفل را هم اضافه کنید. ماهی را با بخار و در حالی که در ظرف را بستهاید بپزید. اسفناجهای پخته را نمک بزنید و در دو طرف یک ظرف مناسب قرار دهید و ماهی را گرم در وسط ظرف بگذارید و سس را روی ماهی بریزید و روی آن را با مقدار کمی خامه تزئین نمایید.
فهرست منابع و مأخذ:
1ـ امینپور، آزاده. اصول علم تغذیه، تهران، شرکت سهامی انتشار، بهار 72، صص5 ـ 273.
2ـ فروزانی ـ مینو. مبانی تغذیه، تهران، شرکت سهامی چهر، 1372، صص52 ـ 240.
3ـ خلدی، ناهید. اصول تغذیه رابینسون، تهران، نشر عالمی، بهار 78، صص4 ـ 183.
4ـ سعادتنوری، منوچهر. اصول نوین تغذیه در سلامتی و بیماری، سازمان انتشارات اشرفی، 1370، صص7 ـ 440.
5ـ احمدی، کامران. بهداشت، اپیدمیولوژی، آمار حیاتی، تهران، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی تیمورزاده، زمستان 1375، صص7 ـ 186.
6ـ رجبیان، رضا. کمبود ید (اهمیت و اختلالات ناشی از آن)، انتشارات دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مهر 1372، صص54 ـ 45.
7_ Mahan L.K., Krause’s Food Nutrition and Diet Therapy. W.B. Saunders Company. 9th ed. 1996.