خوردن چربی و سوزاندن آن

پس از تقریبا یک ساعت تمرین سنگین و نفس گیر منابع گلیکوژن کم شده و شاید هم به پایان برسد.علاوه بر گلیکوژن منبع سوخت دیگری هم در بدن وجود دارد که همان چربی ها هستند.ذخایر چربی در بدن منابع سوخت ماهیچه ها می باشند.

برعکس منابع گلیکوژن که مقدارشان محدود و آماده برای مصرف می باشند،

منابع چربی پایان ناپذیر هستند.در واقع محاسبات نشان داده که یک مرد بالغ آن قدر چربی دارد که با سوزاندن آن می تواند شرق و غرب آمریکا را که در حدود ۳۰۰۰ کلیومتر می باشد با دوچرخه طی کند یعنی از شیکاگو رکاب بزند و خود را به لوس آنجلس برساند

حالا که منابع چربی پایان ناپذیر هستند لازم نیست نگران مصرف کربوهیدرات ها ترمیم گلیکوژن از دست رفته باشیم.به این ترتیب می توان از منابع سوختی چربی استفاده کرد.

 

خوردن-چربی-و-سوزاندن-آن
خوردن چربی و سوزاندن آن

 

درست است که در بدن یک باک بزرگ پر از بنزین وجود دارد (ذخایر چربی در حدود ۴ لیتر) اما مسئله این است چربی ها زمانی تجزیه می شوند که اکسیژن لازم وجود داشته باشد.

برای سوزاندن گلیکوژن اکسیژنی لازم نیست،اما برای سوزاندن چربی ها وجود اکسیژن کلیدی می باشد.در مرحله اولیه تمرین اکسیژن وجود ندارد شاید ۲۰ تا ۴۰ دقیقه طول بکشد تا چربی به عنوان سوخت برای عضلات آماده شود.به این ترتیب مواد قندی موجود در خون و گلیکوژن موجود در ماهیچه ها اولین عناصری هستند که باید قربانی شوند تا سرویس لازم را برای سوخت تامین نمایند.

ما نمی گوییم که سوخت چربی کار دشواری است،اما سوخت و ساز چربی برای بدن شرط و شروطی دارد. در تمرینات قدرتی و نفس گیر بدن از دو راه عمده چربی ها را برای تامین سوخت مصرف می سازد.

اولا تمرین مویرگ ها را در گردش خون فعال می سازد جریان خون در مویرگ های عضلات هموار می شود.علاوه بر آن،تمرین مقدار میوگلوبین را افزایش می دهد.میوگلوبین پروتئینی است که در عضلات یافت می شود.میوگلوبین اکسیژن خون را به درون سلول ها هدایت می نماید.با انتقال خون و اکسیژن به درون عضلات بدن بهتر می تواند چربی ها را بسوزاند.بدن کارایی خود را نشان می دهد و چربی های بیشتری را می سوزاند.

در ثانی،تمرینات ورزشی آنزیمی به نام لیپاس را تحریک و فعال می سازد این آنزیم چربی ها را تجزیه می کند و با تجزیه چربی انرژی تولید می شود.هر چه بدن چربی بیشتری تجزیه کند تمرینات موثر تر و بهتر خواهد بود.

خداوند چربی را برای همین آفرید که در دوران قحطی و همچنین دوران بیماری و تب تجزیه شده و به داد ما برسد و از مرگ ما جلوگیری به عمل آورد.

تهیه شده در پایگاه تخصصی بدنسازی و پاورلیفتینگ (ادکوان – Edcoan.ir)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *