همهٔ ما بارها و بارها در مورد اهمیت تغذیه صحیح در انجام وظایف روزانه، فعالیتهای فیزیکی و انجام تمرینات در طول روز شنیدهایم.با وجود این ما هنوز هم میشنویم که افراد به منظور کاهش وزن یا کمبود وقت بعضی از وعدههای غذایی خود را حذف میکنند.این عمل در آینده دارای عواقب ناخوشایندی میباشد و همیشه نیز به کاهش وزن منجر نمیشود.
.jpg)
وقتی که شما یک وعده را حذف میکنید بدن شما به ” حالت روزه داری ” میرود.در طول این روزه داری کربوهیدرات ها، پروتئین و چربیها به عنوان منبع انرژی استفاده میشوند.کربوهیدرات اولین منبع بدن برای استفاده از انرژی میباشد و بعد از آن پروتئین و چربی قرار میگیرند.
همینطور که این حالت روزه داری ادامه پیدا میکند در بدن اتفاقات زیر رخ میدهد:
۱) ذخایر گلیکوژن عضلات به کبد و ماهیچهها انتقال داده میشود.
۲) چون که سطح گلوکز بدن کاهش پیدا میکند بدن به دنبال یک منبع انرژی جایگزین میگردد.از آن جا که مغز و اعصاب انرژی را به صورت گلوکز ترجیح میدهند از ماهیچهها به عنوان منبع سوخت استفاده کرده و به تجزیه آنها میپردازند.
۳) بدن در تلاش برای حفظ پروتئینهای باقیمانده از ذخایر چربی به عنوان منبع سوخت در قالب استواستیک اسید (acetoacetic acid) استفاده میکند.
۴) هر چقدر که مدت زمان میان وعدهها بیشتر شود سطح هورمون تیروئید (T3) بیشتر کاهش پیدا میکند.
۵) تاثیرات منفی روی سطح انسولین بدن باعث ترشح بیشتر انسولین شده که این امر نیز باعث ذخیره کردن چربیها در بدن میشود.
در فرایند تبدیل چربیها به عنوان منبع سوخت که به آن کتوسیس (ketosis) میگویند تاثیرات منفی زیر در بدن رخ خواهد داد:
۱) حالت تعوع
۲) خستگی
۳) یبوست
۴) کاهش فشار خون
۵) افزایش ریسک بیماریهای کلیوی (اوریک اسید)
۶) مشکلات تنفسی
۷) افزایش احتمال آسیبهای جنینی در زنان باردار
در جریان استفاده بدن از چربیها به عنوان منبع سوخت بدن روی به کاهش انرژی مصرفی برای حفظ چربیها و بافتهای عضلانی میاورد (کاهش متابولیسم بدن).به علاوه با کوچکتر شدن عضلات آنها ضعیفتر شده و انرژی مصرفی در این حالت نیز باز هم کاهش پیدا میکند.هورمونها نیز به منظور حفظ عضلات سرعت متابولیسم را کاهش میدهند.در این حالت بدن برای حفظ ذخایر چربی خود از کالریها به طور کارامد بهره خواهد برد و از بافتهای عضلانی و ماهیچهها استفاده خواهد کرد.کاهش سطح متابولیسم تاثیر مستقیم در از دست دادن ماهیچهها دارد.
حذف وعدههای غذایی و محدود کردن کالریها باعث افزایش سریع میزان قند خون میشود.در نتیجه بدن شما به میزان زیادی تریگلیسرید تولید میکند که بعد به صورت چربی ذخیره میشوند.به علاوه تخلیه گلیکوژن باعث کاهش انرژی بدن میشود.متأسفانه کاهش وزن در این حالت اکثرا به صورت آب و ماهیچه میباشد (بخش عمدهای از گلیکوژن از آب تشکیل شده است).
کاهش سرعت متابولیسم باعث کاهش سرعت هضم غذاها میشود در صورتی که شما همه تغذیه خود را در یک وعده قرار دهید.این امر مخصوصا در افرادی که وعدههای غذایی خود را حذف میکنند رایج میباشد.منبع سایت اد کوان به خاطر گرسنگی بیش از حد این افراد در یک وعده بیشتر از آنچه که نیاز دارند کالری مصرف میکنند.از آنجائی که سرعت متابولیسم از قبل درون بدن این افراد کاهش پیدا کرده است بنابراین سرعت هضم این وعده غذایی بزرگ نیز کند خواهد شد که نتیجه آن افزایش وزن میباشد.
میزان موفقیت در امر کاهش وزن از طریق حذف وعدههای غذایی بسیار پائین میباشد.در ابتدا ممکن است که شما به میزان قابل توجهی وزن کم کنید ولی همانطور که گفتیم اکثر این وزن آب و ماهیچه میباشد و احتمال اینکه دوباره دچار اضافه وزن شوید بسیار بالا است.
۱) کاهش انرژی مصرفی
۲) کاهش سطح متابولیسم بدن
۳) افزایش وزن
۴) کاهش قدرت
۵) افزایش احتمال آسیب دیده گی
۶) کاهش تراکم استخوان ها
۷) کاهش دمای بدن
۸) کاهش عملکرد
۹) کاهش استقامت در برابر بیماری ها
۱۰) اختلال در سیستم تنظیم دمای بدن
۱۱) کاهش سطح تستوسترون
۱۲) نوسانات خلقی
۱۳) اختلال در قاعدگی
چرا وعدههای غذایی متعدد مهم هستند
تحقیقات نشان داده است که افرادی که در روز پنج یا شش وعده غذایی مصرف میکنند نسبت به افرادی که فقط سه وعده مصرف میکنند بیشتر چربی سوزی و عضله سازی میکنند.عدم دریافت غذا باعث میشود که معده هورمونی به نام گرلین (Ghrelin ) را ترشح کند.گرلین به عنوان ” هورمون گرسنگی” نیز شناخته میشود.این هورمون سرعت استفاده از چربیها را کاهش داده و باعث افزایش اشتها میشود.بدون دریافت مستمر غذا، سطح گرلین در مدت زمان بیشتری ارتقا پیدا میکند که این امر باعث افزایش اشتهای شما میشود.وعدههای غذایی زیاد باعث جلوگیری از این تاثیرات میشود، سطح قند خون به طور بهتری تنظیم خواهد شد و به دلیل وجود همیشگی غذا در معده تاثیر هورمون گرلین کنترل میشود.
استفاده از مطالب تنها با ذکر منبع مجاز است.
