اشتباهات در پرس سینه و برطرف کردن آن ها

اشتباهات در پرس سینه و برطرف کردن آن ها

اهمیت پرس سینه

خوب، حرف حساب پرس سینه چیست؟ چرا این حرکت افسانه ای، برای ساختن بدنی جالب توجه، اینقدر مهم است؟

پرس سینه هالتر – دست نیمه

کسانیکه پرس سینه را صرفا نمایش غرور می دانند، واقعا اشتباه می کنند. درباره هیچ حرکتی به اندازه پرس سینه صحبت نمی شود. با اینحال، وقتی فکرش را می کنید، چندان عجیب نیست. پرس سینه، یک حرکت پایه، برای پرورش قدرت بالاتنه است.

با این حرکت، نه تنها عضلات سینه، بلکه عضلات سرشانه قدامی، پشت بازو، و حتی زیربغل هم بکار می افتند. اگر برای ساختن سینه ای گرد و کامل، که قدرتی متناسب هم داشته باشد، فقط بتوان یک حرکت انتخاب کرد، انتخاب پرس سینه، تصمیمی عاقلانه است. با هیچ حرکت دیگری نمی توان بالاتنه را به این اندازه پرورش داد.

من، طی دوران مربی گری، صدها نفر را دیده ام، که برای رکورد 300 پوند (136 کیلوگرم) پرس سینه تلاش می کردند. اغلب افراد، مرتکب اشتباهاتی مشابه می شوند، اما با پرهیز از آنها، بسادگی می توان شاهد فوران قدرت و رشد عضلانی شد.

اشتباه اول: کمش هم زیاد است

بزرگترین اشتباه افراد، “علاقه” زیادی است، که منجر به تمرین بیش از حد می شود. بشر، وقتی نتایج مطلوب خود را نمی گیرد، به اقتضای طبیعت و به حکم عقل سلیمش، بیشتر تلاش می کند.

آخرین باری که پیشرفت بدنی خود من متوقف شده بود، یک هفته تمرین نکردم، و هفته بعد، با قدرتی مضاعف به باشگاه برگشتم. مواظب نشانه های تمرین بیش از حد، از قبیل کاهش انگیزه، اختلال در خواب و تغذیه، و البته عدم پیشرفت باشید.

تمرین بیش‌ازحد

شما به دنبال افزایش قدرت و حجم ماهیچه‌‌های بالاتنه هستید و درنتیجه به‌طور مداوم تمرین می‌‌کنید. جدیت در تمرین امری قابل‌‌تحسین است، اما تمرین بیش‌ازحد می‌‌تواند تأثیر نامطلوبی بر پیشرفت شما داشته باشد. انجام بیش از دو یا سه بار پرس سینه در طول هفته بیش‌ازحد است.

تمرین بیش‌ازحد زمانی رخ می‌‌دهد که شما فرصت کافی برای استراحت ماهیچه‌‌ها فراهم نمی‌‌آورید. اگر نمی‌‌توانید به‌طور مداوم پرس سینه انجام دهید، شما باید تناوب تمرین خود را به‌یکبار در هفته کاهش دهید.

اشتباه دوم: برنامه های تمام بدن

برنامه ای بنویسید، که در آن به تک تک عضلات درگیر در پرس سینه توجه لازم شده باشد. بیاد داشته باشید، که پرس سینه، فقط با عضله سینه انجام نمی شود. برای حداکثر زمان بهبود و بازسازی، باید هر عضله را، با برنامه ای مطلوب، فقط یک بار در هفته تمرین دهید.

اگر هنوز هم فکر می کنید، که باید هفته ای دو یا سه بار پرس سینه بروید، اشتباه اول را بخوانید. حداکثر 4 روز تمرین در هفته، روزی 45 دقیقه کفایت می کند.

اشتباه سوم: عدم اعتماد بنفس

امیدوارم نیازی به ترغیب نداشته باشید، اما در اینجا، با عرض پوزش، چند لحظه ای نقش آنتونی رابینز را بازی می کنم.

آنتونی رابینز کیست؟
آنتونی رابینز (متولد 29 فوریه 1960، در گلندورای کالیفرنیا) یک معلم زندگی، سخنران مشوق، و نویسنده آمریکایی است. رابینز، کتابهای متعددی، از جمله “قدرت بیکران”، و “بیداری غول درون”، نوشته است. مشهورترین برنامه اش، نوار “قدرت شخصی 2” است. سایر برنامه هایش شامل “برتری اراده” و “درسهایی برای استادی” می شوند.
رابینز، مربی بسیاری از رهبران و چهره های سرشناس جهان، از جمله چند تن از روسای جمهور ایالات متحده، میخاییل گورباچف، پرنسس دیانا و … بوده است. او در کاخ سفید، هم برای پرزیدنت جرج بوش پدر، و هم بیل کلینتون جلسه آموزشی برگزار کرده است. وی را در کنار مرشدانی چون وین دایر، لوییز هی، و دیپاک چوپرا یکی از برجسته ترین پیشگامان عصر جدید می دانند.

ضمیر ناخودآگاه شما، هر چه را بگویید، باور می کند، بنابراین به خودتان لطف کنید و آنرا با افکار مثبت برنامه ریزی نمایید. هر بار که کسی در باشگاه از من تقاضای کمک می کند، و قبل از بلند کردن وزنه جملاتی مثل “فکر نمی کنم بتونم زیاد برم”، یا “اینقدر وزنه رو نمی تونم ولی سعیمو می کنم” را بر زبان می آورد، دنیا بر سرم خراب می شود.

اعتماد بنفس داشته باشید، و به خود تلقین کنید که موفق می شوید. تلاش، بخشی از شکست است. اگر از شکست بترسید، از تلاش کردن هم اجتناب خواهید کرد.

تلاش، بخشی از شکست است

اشتباه چهارم: فرم نامناسب

اکنون قدری به مکانیک حرکت بپردازیم. پس از اجرای برخی از این روشها، باید بتوانید حداقل 25 پوند (بیش از 10 کیلوگرم) به وزنه پرس سینه اضافه کنید.
دستهایتان را کمی بازتر بگیرید. هرچه دستهایتان بازتر باشند، هالتر مسافت کمتری طی می کند. بنابراین، منطقی بنظر می رسد که دست تا حد ممکن باز باشد. اگر تا بحال دستهایتان را جمع می گرفته اید، عادت به ابن حالت جدید، کمی طول می کشد، ولی تا چند هفته دیگر شاهد تفاوت قابل توجهی خواهید بود. برای تعیین فاصله دو دست، حالت شنای معمولی بگیرید، و سپس دستهایتان را حدود 3 اینچ (کمتر از 10 سانتیمتر) بازتر کنید.

پرس سینه هالتر دست باز
کتفهایتان را جمع کنید. روش دیگر کاهش دامنه حرکت هالتر، جمع کردن استخوانهای کتف است. سعی کنید که در طول حرکت، کتفهایتان را جمع نگه دارید. بدین ترتیب، سطح اتکای بیشتری برای پرس کردن خواهید داشت.
پاهایتان را روی زمین بگذارید و از پاشنه هایتان نیرو بگیرید. وقتی ورزشکاری زیر وزنه پاهایش را تکان می دهد، و کبود می شود، حتما تعادل ندارد، و این بی تعادلی منتهی به زدن وزنه کمتری می شود. پاشنه هایتان را بر زمین فشار دهید تا نیروی بیشتری به هالتر وارد کنید.

پاهایتان را بر زمین بگذارید!
کمرتان را خم کنید. باسن، استخوانهای کتف، و سر، همیشه باید در تماس با نیمکت باشند، اما انحناء دادن به کمر مانعی ندارد. درصورتیکه این کار برایتان غیرعادی باشد، می توانید یک تکه ابر زیر کمرتان بگذارید. بسیاری از ورزشکاران علت این روش را از من می پرسند. علت، باز هم، کاهش دامنه حرکت هالتر است.
آیا این شیوه وزنه زدن، تقلب است؟ خیر، حرکتی کاملا عادی است. در پایان، اگر بخواهید یک تمرین انحصاری سینه هم انجام دهید، می توانید دستگاه پک دک (قفسه دستگاه) را انتخاب کنید. یادگیری بکاربردن عضلاتی غیر از عضله سینه در حرکت پرس سینه، به بلند کردن وزنه سنگینتر کمک می کند. درصورتیکه دو روز بعد، زیربغل، سینه، سرشانه، و پشت بازوهایتان دچار کوفتگی بودند، تعجبی نکنید.

بررسی فرم انجام حرکت

هنگام انجام پرس سینه، چندین زمینه وجود دارند که افراد در آن‌ها با اشتباه مواجه می‌‌شوند. یکی از اشتباهات رایج زمانی رخ می‌‌دهد که جایگاه دست‌‌های شما بر روی میله مناسب نباشد.

اگر بازوهای شما به‌اندازه سرشانه از هم فاصله دارند، فاصله آن‌ها را در حدود 5 سانتی‌‌متر افزایش دهید. در این صورت می‌‌توانید وزن را نیز افزایش دهید.

اشتباه دیگری که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند این است که آن‌ها در طی این حرکت کتف‌‌های خود را منقبض نمی‌‌کنند. کتف‌‌های شما باید در طی حرکت منقبض بوده و به هم نزدیک باشد.

سومین اشتباه عدم قرار دادن پاها بر روی زمین در طی انجام حرکت است. پاها باید بر روی زمین قرارگرفته و ضروری است هنگام بالا بردن وزنه‌‌ها از پاشنه پاهایتان کمک بگیرید.

بخش تحتانی کمر نیز باید در طی انجام پرس سینه اندکی قوس باشد. با استفاده از فرم صحیح تمرین، شما می‌‌توانید فاصله‌‌ای که میله حرکت می‌‌کند را کاهش داده و عملکرد خود را با این تمرین بهبود بخشید.

اشتباه پنجم: گرم کردن بیش از حد

اشتباه نکنید! گرم کردن مناسب، قطعا ضروری است. با اینحال، چند وزنه خیلی سبک، تعدادی شنا، و کشش، برای گرم کردن سینه کفایت می کند. نباید پیش از شروع ست های اصلی تمرین، عضلاتتان را خسته کنید.

اغلب ورزشکاران در تمام ست ها وزنه سنگین می زنند، و بعد از عدم توانایی در ست آخر تعجب می کنند. با ست های سبکتر، نیرویتان برای وزنه های سنگین و یک ست قدرتمند پایانی، حفظ می شود.

اشتباه ششم: بی توجهی به پشت

عضلات قوی زیربغل، در مرحله منفی (پایین آوردن هالتر) پرس سینه، اهمیتی زیاد دارند. هنگام پایین آوردن هالتر، پشت، نقطه اتکای وزنه است. به همین دلیل، تمرین زیربغل، بسیار مهم است و نباید سرسری گرفته شود.

برای تقویت عضلات پشت (زیربغل)، تی-بار، و هالتر خم را امتحان کنید. بدین ترتیب، خواهید دید که این دو حرکت، دقیقا حرکت عکس پرس سینه هستند.

زیربغل هالتر خم

اشتباه هفتم: نداشتن هدف مشخص

خوب، پس می خواهید رکورد پرس سینه خود را افزایش دهید. این جمله اشکال دارد. اشکال آن، ابهام زیاد است. خواهش می کنم قلم و کاغذ بردارید. هدفتان را، با حروف درشت، روی چهار برگ جداگانه کاغذ بنویسید.

“من می خواهم تا تاریخ .. کیلوگرم پرس سینه بزنم.”

همین کار ساده نوشتن هدف، شما را به تحقق هدفتان، نزدیکتر می کند.

به این ترتیب، هدفتان، ملموس می شود، و احتمال رسیدن به آن افزایش می یابد. سپس، این چهار برگه کاغذ را به یخچال، داشبورد خودرو، مانیتور کامپیوتر، و آینه اتاقتان بچسبانید، تا دائما بیاد هدفتان باشید.

اگر سعی دارید وزنه‌‌های سنگین‌‌تری استفاده کرده و حجم ماهیچه‌‌های خود را افزایش دهید، ضروری است پیشرفت خود را ارزیابی کنید. بهترین روش برای ارزیابی پیشرفت یادداشت وزنه‌‌ها و تعداد تکرار است. با این روش می‌‌توانید به‌تدریج وزنه‌‌ها را افزایش داده و از افزایش ناگهانی خودداری کنید. ثبت گزارش همچنین به شما کمک می‌‌کند تا از عدم پیشرفت خود نیز مطلع شوید.

اگر چندین هفته است که از وزنه‌‌های یکسانی استفاده می‌‌کنید و قادر به افزایش وزنه‌‌ها نیستید، باید به رژیم غذایی و نحوه بازیابی خود دقت کنید، زیرا هر دو عامل بر قدرت پرس سینه شما تأثیر دارند.

اشتباه هشتم: عدم تنوع

بدن انسان، سیستمی شگفت انگیز است. این سیستم، قابلیت انطباق با، و عادت به شرایط تحمیلی را دارد. جلوگیری از تکراری شدن شرایط، ترکیب حرکات، و تنوع بخشیدن به برنامه ها، پاسخ مثبت بدن را تضمین می کند.

هرگاه احساس کردید، که پیشرفت مطلوبتان کند، یا متوقف شده است، فورا برنامه تمرینتان را تغییر دهید. در صورتی، که مثل من،علاوه بر زیبایی سینه، به قدرت هم اهمیت می دهید، حتما هر ست را، بین هشت تا دوازده تکرار انجام می دهید.

چند هفته ای ست های پرس سینه را، به شش تا هشت تکرار تقلیل دهید. اگر قبلا این شیوه را امتحان نکرده باشید، از واکنش بدنتان متعجب خواهید شد.

اگر بتوانید از اشتباهات یاد شده اجتناب نمایید، و آنقدر روشنفکر باشید، که روشی جدید را امتحان کنید، بزودی وزنه ای سنگینتر از حد تصورتان را پرس خواهید کرد. این توصیه را کسی می کند، که سه سال روی یک وزنه، ثابت مانده بود.

از اشتباهات دیگران درس بگیرید تا شاهد سنگینتر شدن وزنه پرس سینه خود شوید. بزودی، اطرافیانتان در حالیکه تغییرات بالاتنه شما را تحسین می کنند، در حسرت کشف راز آن هم خواهند سوخت.

ست‌‌های نرمشی بیش‌ازحد

نرمش قبل از شروع ست ایده بسیار خوبی است، اما نرمش بیش‌ازحد مانع از پیشرفت شما می‌‌شود. اگر چهار ست نرمشی قبل از آغاز ست‌‌های اصلی انجام می‌‌دهید، قادر به استفاده از وزنه‌‌های سنگین‌‌تر نخواهید بود.

این امر بدین دلیل است که ماهیچه‌‌های شما به‌واسطه انجام ست‌‌های نرمشی خسته شده‌‌اند. قبل از شروع پرس سینه، سعی کنید تمرینات کششی، شنا سوئدی یا دو ست نرمشی بسیار سبک انجام دهید تا بدن آمادگی کافی برای بلند کردن وزنه‌‌های سنگین‌‌تر را داشته باشد.

خودداری از این اشتباهات رایج بسیار ساده است. از تمرین بیش‌ازحد و استفاده از فرم نامناسب تمرین خودداری کرده و گزارشی از تمرینات خود تهیه کنید.

همچنین، محدود کردن ست‌‌های نرمشی را فراموش نکنید و هرگز وزنه‌‌ها را به‌صورت جهشی بلند نکنید. اگر از توصیه‌‌های فوق پیروی کنید، می‌‌توانید وزنه‌‌های سنگین‌‌تری بلند کرده و حجم ماهیچه‌‌های خود را افزایش دهید.

 

دوازه اشتباه عمده پرس سینه با هالتر و روش های اصلاحی آن

پرس سینه در ظاهر، حرکت بسیار ساده ای به نظر می رسد ولی اینطور نیست. اجرای صحیح حرکت پرس سینه، شامل تنوعی از اطلاعات و نکات تکنیکی می باشد که نباید نادیده گرفت.
بطورکلی پرس سینه، بدون رعایت تکنیک های خاص خود، نه تنها اثرات تحریکی را به شدت کاهش خواهد داد، بلکه احتمال آسیب دیدگی را نیز می تواند دوچندان کند.
این نکات را در حین تمرینات پرس سینه اجرا کنید و شما پیشرفت چشمگیری را در رشد عضلات سینه، قدرت عضلانی و سلامتی مفاصل خود خواهید دید.
یادآوری شود که این نکات محدود به پرس سینه با هالتر نبوده و در مورد پرس با دمبل نیز صدق می کنند.

1) زیاد از حد سنگین کار کردن (Going to Heavy):
این اشتباه یکی از معروف ترین اشتباهاتی است که در باشگاه ها دیده می شود.
افراد، وزنه های بیشتر از حد توانایی خود بر روی هالتر بار می کنند و تنها می توانند نصف تکرار را اجرا کنند و فرد کمکی نیاز است که در تمام ست ها به شخص کمک کند.
پرس سینه با وزنه های سنگین تر از حد توان، فشار وارد شده بر عضلات سینه را با افزایش دخالت عضلات اطراف سینه، کاهش می دهد. حال آن که هم زمان با آن، میزان آسیب رسانی را با فشار بیش از حد بر روی عضلات شانه، مچ و آرنج افزایش می دهد.
اگر حتی با استفاده از متد و روش های صحیح و با کمک شخص دیگر ، نتوانید وزنه را بلند کنید، بدانید که بسیار سنگین است.
وزنه ها را کم کنید. تکنیک پرس سینه را تغییر دهید و تمرکز خود را جهت انجام حرکت های شمرده و سنجیده افزایش دهید.

 

2) باز کردن دست ها (Flaring your elbows out)
ممکن است باز کردن سرشانه ها و دست ها در حرکت پرس سینه، برای هفته ها برای شما بسیار راحت باشد، ولی بعد از مدت ها که وزنه ها را سنگین تر کنید، این روش می تواند برای شما مشکل ساز باشد، به این دلیل است که باز کردن شانه ها با زاویه 90 درجه، شانه ها را در موقعیتی قرار می دهد که میزان فشار و استرس وارد شده بر روی مچ، دوچندان می شود.
آسیب دیدگی های شانه یکی از بدترین فرم های آسیب دیدگی در ورزش بدن سازی می باشد، و از آنجا که شانه ها تقریبا در تمامی حرکات قسمت بالا تنه نقش دارند، آسیب آن می تواند فرایند بدن سازی را دچار اختلال کند. جهت کاهش فشار وارده بر شانه ها و تضمین کردن حرکت پرس سینه برای مدت طولانی، سعی کنید که آرنج های خود را در حین تمرین به بدن نزدیک تر کنید. ( زاویه ی 75 درجه توصیه می شود.)

 

3) خم کردن مچ دست ها (bending your wrists)
پرس سینه با مچ دست ها در حالت خم ، قدرت شما را کاهش می دهد زیرا که فشار اصلی بطور مستقیم به میله هالتر وارد می شود، همچنین فشار زیادی را به این ناحیه وارد کرده که ممکن است سبب آسیب دیدگی شود.

 

دو روش اصلی جهت اصلاح آن وجود دارد: اول آنکه نیاز است که جهت حفظ مچ دست ها در موقعیتی ثابت در طول تمرین، تمرکز کنید، به طوری که بسیاری از افراد از این که مچ دستشان خم شده است اطلاعی ندارند.
دوم آن که بهتر است میله هالتر را کمی پایین تر و در داخل دست (نزدیک تر به مچ دست) مطابق تصویر زیر بگیرید. زمانی که میله هالتر در قسمت بالایی داخل دست نزدیک به انگشتان قرار می گیرد، فشار وارد شده به مچ افزایش می یابد که می تواند منجر به از دست دادن تعادل در حین گرفتن هالتر شود.

 

4) میزان فاصله بین دو دست (Improper Grip Width):
اگر میزان فاصله ی بین دو دست خیلی زیاد یا خیلی کم باشد، آرنج شما در حالت غیر طبیعی قرار می گیرد به طوری که قدرت شما را تحت تاثیر قرار داده و استرس وارد شده بر روی شانه ها ، آرنج و مچ ها را افزایش می دهد.

 

از آن جا که هر شخصی، اندازه ی دست و پای متفاوتی دارد ، یک فاصله ی ثابت بین دو دست تعریف نشده است. هدف اصلی، پیدا کردن یک روش خاص از در دست گرفتن هالتر است که باعث می شود دست های شما عمود بر زمین بوده، آرنج ها دقیقا بر روی مچ قرار بگیرد.

5) پایین آوردن هالتر تا بالای قفسه سینه (Lowering the bar to your upper chest):
زمانی که هالتر در قسمت بالایی قفسه سینه قرار بگیرد، مچ و آرنج شما به طور اتوماتیک در یک شرایط نامناسب قرار می گیرد. آرنج ها بیش از حد باز می شوند و اگر بتوانید آنها را نزدیک به هم نگه دارید، مچ های شما به ناچار خم می شوند. قرار گرفتن هالتر در قسمت بالا سینه یا گردن، می تواند مشکل اساسی را با افزایش وزنه های هالتر، برای مفاصل ایجاد کند. جهت حفظ شانه ها، مچ و آرنج از آسیب دیدگی، بهتر است که هالتر را تا قسمت میانی و حتی کمی پایین تر از سینه پایین بیاورید.

 

6) انجام پرس با استخوان کتف صاف (Pressing with a flat scapula):
زمانی که پرس سینه را با استخوان کتف صاف اجرا می کنید، شانه های شما تماس خود را با نیمکت از دست می دهند و عملا چیزی برای تکیه کردن نخواهد داشت. در این حالت نه تنها حداکثر مقدار وزنه ای که می توانید استفاده کنید، کاهش می یابد، فشار غیر قابل برگشتی را بر روی مفاصل شانه ای شما وارد می کند. جهت ثابت کردن شانه ها و جلوگیری از آسیب، همیشه اطمینان حاصل کنید، استخوان کتف شما در طول تمرین پرس با هالتر کاملا کشیده شده باشد . یک مثال خوب برای این مسئله، فشردن تیغه ی شانه ها به سوی هم می باشد.

 

7) بلند کردن عضله باسن از روی نیمکت (Raising your butt of the bench):
حالت قوس خفیف در ناحیه پایینی کمر می تواند باعث شود که سینه به بالا باشد، عضلات باسن سفت و چسبیده به نیمکت در طول تمرین قرار بگیرند. بالا بردن میزان وزنه و بلند کردن باسن جهت کمک کردن به تحمل وزن، تنها فشار وارده به ناحیه ی پایینی کمر را افزایش داده و باعث ایجاد آسیب دیدگی می باشد.

 

8) ثابت نگه نداشتن پاها در حین انجام حرکت (Not keeping a solid base with your feet):
با آن که پرس سینه بر روی نیمکت یک تمرین قسمت بالا تنه می باشد، توجه کردن به حرکات پایین تنه در حین انجام این حرکت بسیار مهم است.
ثابت نگه نداشتن پاها بر روی زمین (بلند کردن پاها) شما را در حالت ناپایداری قرار می دهد که قدرت شما را کاهش می هد.
در عوض، پاها را در زیر زانوها نگه داشته و در حین اجرای حرکت، به سمت زمین فشار دهید.

 

9) گرفتن هالتر بدون دخالت دادن انگشت شصت (Using a thumbless grip):
پرس سینه بدون دخالت انگشت شصت، جهت حفظ فرم مچ دست ها، بسیار مشکل می باشد و البته مهم تر این که، احتمال از دست دادن تعادل و افتادن میله هالتر بر روی قفسه سینه وجود دارد.
جهت ایجاد ایمنی توصیه می شود که همیشه انگشت شصت را به دور هالتر قرار دهید.

 

10) جهیدن هالتر بر روی سینه (Bouncing the bar off your chest):
اگر تنها راه انجام حرکت، جهش میله هالتر از روی قفسه سینه و با شتاب بلند کردن آن باشد، این بدان معنی بوده که سنگین کار می کنید و نیاز است که وزنه ها را سبک تر کنید.

به 3 دلیل این روش توصیه نمی شود:
1) اول آن که از دید ساخت عضلانی ، فشار وارد شده بر روی عضلات سینه کاهش می یابد.
2) از دید آسیب دیدگی ، می تواند به شانه ها و حتی قفسه سینه (در اثر پرتاب یک دفعه بر روی قفسه سینه) آسیب برساند.
3) از دید قدرتی، به عنوان یک حرکت قانونی و صحیح به حساب نمی آید.
نتیجه: هالتر را با حالت تمرکزی بر روی سینه آورده، با سینه تماس داشته و سپس بدون هر نوع جهشی به بالا فشار دهید.

 

11) سنگین بلند کردن بدون نیروی کمکی (Lifting heavy with a spotter)
در افراد مبتدی و یا در مواقعی که می خواهید وزنه سنگین تر از حد توان خود بزنید، حتما یک نیروی کمکی بالای سر شما باشد تا از بروز خطرات احتمالی افتادن هالتر بر روی قفسه سینه یا گردن جلوگیری شود.

 

12) حرکت دادن سر و گردن در حین اجرای حرکت (Moving your Head and neck During the set):
برای مشاهده ی هالتر بر روی سینه ، سر خود را بلند نکنید. همچنین سر خود را به نیمکت فشار ندهید.
در واقع فرم گردن را ثابت نگه داشته و به اطراف نچرخانید. این حرکات، فشار وارده بر گردن را زیاد کرده و تعادل شما را در حین اجرای حرکت به هم می زند.

برنامه تمرینی برای افزایش پرس سینه

ترتیب تقسیم بدن در هفته:
شنبه: سینه/جلوبازو
یکشنبه: پا
دوشنبه: استراحت
سه شنبه: سرشانه/کول
چهارشنبه: زیربغل/پشت بازو
پنجشنبه: تفریح!

جمعه: استراحت

روز اول، سینه/جلوبازو:
پرس سینه: 4 ست، 6 تا 8 تکرار
بالا سینه دمبل: 3 ست، 8 تا 10 تکرار
کراس اور: 3 ست، 10 تا 12 تکرار
جلوبازو دمبل تناوبی: 4 ست، 8 تا 10 تکرار
جلوبازو لاری: 3 ست، 10 تا 12 تکرار

روز دوم، پا:
اسکوات: 3 ست، 8 تا 10 تکرار
پرس پا: 3 ست، 8 تا 10 تکرار
جلوپا دستگاه: 3 ست، 10 تا 12 تکرار
پشت پا دستگاه: 3 ست، 10 تا 12 تکرار

روز سوم، استراحت

روز چهارم، سرشانه/پشت بازو:
سرشانه هالتر از جلو: 3 ست، 6 تا 8 تکرار
سرشانه هالتر کششی: 3 ست، 8 تا 10 تکرار
نشر جانب: 3 ست، 10 تا 12 تکرار
کول دمبل: 3 ست، 8 تا 10 تکرار

روز پنجم، زیربغل/پشت بازو:
بارفیکس: 3 ست، 10 تا 12 تکرار
زیربغل هالتر خم: 3 ست، 6 تا 8 تکرار
سیم کش از جلو: 3 ست، 8 تا 10 تکرار
پرس سینه دست جمع: 3 ست، 6 تا 8 تکرار
دمبل پشت سر: 3 ست، 8 تا 10 تکرار
روز ششم: استراحت

روز هفتم: استراحت

خلاصه نکات
بیش از حد تمرین نکنید.
فقط هفته ای یک بار پرس سینه بروید.
افکار منفی را ریشه کن کنید.
نیرویتان را در گرم کردن با ست های سبک هدر ندهید.
زیربغل را هم به اندازه سینه تمرین دهید.
هدفی مشخص را تعیین نمایید.
تکرارهای هر ست پرس سینه را کم کنید.
پاشنه هایتان را به زمین بفشارید، دستهایتان را بازتر بگیرید، کمرتان را انحناء دهید، و کتفتان را منقبض کنید.