مقررات فنی مسابقات پاورلیفتینگ ، حرکات مسابقه و قوانین آنها ( با عکس )

مقررات فنی مسابقات پاورلیفتینگ ، حرکات مسابقه و قوانین آنها ( با عکس )

با سلام ، خیلی از شما ورزشکاران که در باشکاهای بدنسازی تمرین میکنید دوست دارید که روز به روز بر قدرت خود بیفزایید و به یک قدرت خوب در سطح پاورلیفترها برسید .

و همچنین در باشگاها به ورزشکارانی برخورد می کنیم و می گویند ما پاور کار می کنیم و دوست داریم پاورلیفتینگ مسابقه دهیم . راستی مسابقات پاورلیفتینگ چگونه است ؟ شامل چه حرکاتی است ؟ و تابع چه مقرراتی ؟ در متن زیر جهت آشنایی  شما ورزشکاران و مربیان  تمامی مقررات داوری و مسابقات پاورلیفتینگ و حرکات مسابقه پاورلیفتینگ ( چگونگی اجرای حرکت ، قوانین حرکات ، وموارد خطا در حرکات )  به صورت کامل شرح داده شده است .

تاریخچه پاور لیفتینگ
رشته پاورلیفتینگ از سال ۱۹۷۳ دارای فدراسیون بین المللی مستقل شد، اما این رشته خیلی خیلی قبل از آن وجود داشت و بسیار هم محبوب بود.

تاریخچه این ورزش به دوران یونان باستان و ایران باستان بازمی‌گردد. ایده پاورلیفتینگ از یونان باستان سرچشمه گرفت، زیرا مردان برای اثبات قدرت و مردانگی خود سنگ‌های سنگین بلند می‌کردند. هر مردی که سنگ سنگین‌تری بلند می‌کرد، قوی‌تر به حساب می‌آمد. چنین مسابقه‌ها و نمایش‌هایی از قدیم بسیار پرطرفدار بوده است. اما در سال ۱۸۹۶ بود که وزنه‌برداری و لیفت به بازی‌های المپیک رسما اضافه شد.

پاور لیفتینگ در انگلستان و ایالات متحده در دهه ۱۹۵۰ شکل مدرن امروزی‌اش را به خود گرفت. بعضی کشورهایی که نگاه ویژه‌ای به پاورلیفتینگ دارند و بسیار حرفه‌ای مسابقات آن را برگزار می کنند عبارتند از سوئد، ایالات متحده، انگلستان، کانادا و بعضی کشورهای اروپای شرقی. مسئولیت برگزاری مسابقات این ورزش برعهده فدراسیون بین المللی پاورلیفتینگ است که اسم مخفف آن IPF است.

الف ): مقررات عمومی:

1-اوزان مردان در مسابقات شامل : ۵۹-۶۶-۷۴-۸۳-۹۳-۱۰۵-۱۲۰-۱۲۰ + کیلو گرم بوده اما برای رده های سنی نوجوانان وجوانان دسته ۵۲ کیلو گرم اضافه میشود.

2-به هر ورزشکار برای هر حرکتی سه نوبت داده میشود. بهترین رکورد از هر حرکت ، برای مجموع سه حرکت منظور می شود.

3-در مسابقات جهانی – قاره ای – منطقه ای و تورنمنتها اگر ورزشکاری در یک حرکت سه بار راًی خطا بگیرد اجازه دارد مسابقه را در سایر حرکات را برای رسیدن به مدال تک حرکت و یا حرکات ادامه دهد بشرطی که دریافت خطا در سه نوبت از یک حرکت حالت صوری نداشته باشد. رعایت این قانون به تصمیم فدراسیونهای ملی بستگی دارد.

4-اگر دو یا تعداد بیشتری از ورزشکاران به یک مجموع برابر بوده ودر پایان مسابقه به مجموع یکسان برسند، آنگاه ورزشکار سبکتر از نظر رده بندی بالاتر از ورزشکار سنگینتر قرار می گیرد.

5-اگر وزن دو ورزشکار با هم برابر بوده و در پایان مسابقه به مجموع یکسان برسند، آنگاه آن ورزشکاری که زودتر به مجموع رسیده است، برنده خواهد شد.

6-گروهای سنی شامل نوجوانان (۱۴ الی ۱۸ سال )، جوانان ( ۱۹ الی ۲۳ سال )،بزرگسالان (۱۴ سال به بالا ) و پیشکسوتان میباشد.

7-گروهای سنی پیشکسوتان به ردههای سنی زیر تقسیم می گردد:

 

الف) ۴۰ الی ۴۹ سال

ب) ۵۰ الی ۵۹ سال

ج)   60 الی ۶۹ سال

د)  70+ سال

توضیح اینکه مسابقات رده سنی ۷۰+ سال پیشکسوتان وزن آزاد بوده و قهرمان براساس امتیاز ویلکس رده بندی می شوند. مع الوصوف آنان باید در وزنکشی شرکت کنند.

هرکشوری مجاز به شرکت دادن حداکثر ۱۰ نفر برای مردان و ۹ نفر برای زنان میباشد برای رده های سنی نوجوانان و جوانان مردان ۱۱ نفر و زنان ۱۰ نفر شرکت کننده خواهد بود.. در هر وزن خاص نباید

بیش از دو نفر شرکت کننده از هر کشور وجود داشته باشد. در رابطه با گروه سنی پیشکسوتان هرکشور می تواند ۳ نفر در گروه سنی پیشکسوتان ۴ مردان و ۳ زنان برای مسابقه دادن شرکت دهد تا برای کسب مدال بر اسامی امتیاز ویلکس به رقابت بپردازند.

۸ – حداکثر نفرات هر تیم برای هر گروه سنی برای مردان ۱۰ نفر + ۵ ذخیره می باشد. ذخیره ها باید در کنگره فنی ثبت نام کرده باشند و ورزشکار ذخیره فقط برای آن گروه وزنی که ثبت نام نهایی کرده است میتواند مورد استفاده قرار گیرد. برای تیمهای رده سنی نوجوانان و جوانان هر گروه سنی حداکثر ۱۱ نفر + ۲نفر ذخیره خواهد بود.

۹ – امتیاز تیمی برای ۹ مکان به شرح زیر است :

۱   2   3   4   5   6   7   8   9    مقام
۱۲  9  8    7  6   5   4   3   2    امتیاز

برای مقامهای دهم وبالاتر ۱ امتیاز داده میشود.

۱۰ – برای رده بندی تیمی امتیاز ۶ نفر برتر از هر تیم که بهترین مقام را بدست آورده اند جمع زده میشود .

۱۱ – وزنکشی مسابقات ۲ ساعت قبل از شروع مسابقه انجام شده و زمان آن ۵/۱ ساعت میباشد.

۱۲ – اگر ورزشکاری طی مهلت مقرر وزنکشی نتواند به سر وزن برسد از آن دسته حذف شده ولی می تواند در گروه وزنی بالاتر وزنکشی نماید و مسابقه بدهد به شرطی که قبلاً در آن تیم در آن گروه وزنی ثبت نام نکرده باشند.

۱۳ – اگر ورزشکاری خواهان تغییر گروه وزنی که قبلاً در آن ثبت نام کرده بود باشد باید ۱۰ دقیقه قبل از شروع وزنکشی این موضوع را به سر داور آن گروه وزنی گزارش دهد و سپس به دسته های وزنی بالا تر صعود یا نزول نماید. ( البته به شرطی که قبلاً دونفر از آن دسته ها ثبت نانم نکرده باشند )

۱۴- هنگام وزنکشی ورزشکار یا مربی باید یک وزنه شروع را برای نوبت اول از هر سه حرکت مسابقه ای اعلام نماید.

۱۵ – مسابقات پاورلیفتینگ و پرس سینه به روش دوره ای انجام می شود.

۱۶ – ورزشکار اجازه دارد تا ۵ دقیقه یا ۵ نوبت مانده به شروع مسابقه یک تغییر در اولین نوبت خود در هر یک از حرکات مسابقه ای ایجاد نماید. ( این موضوع توسط گوینده اعلام می شود )

۱۷ – مقدار وزنه نوبت دوم و سوم باید حداکثر طی یک دقیقه پس از انجام حرکات قبلی توسط مربی یا ورزشکار اعلام شود، یک دقیقه از موقع بکار افتادن چراغهای داوری شروع می گردد.

۱۸- در صورت عدم اعلام مقدار وزنه در مدت یک دقیقه ، اگر حرکت ورزشکار قبول بود ۵/۲ کیلو گرم و اگر خطا بود همان وزنه قبلی برای او منظور خواهد شد.

۱۹ – وزنه های ارائه شده برای نوبت های دوم و سوم به هیچ وجه تغییر داده نخواهد شد.

۲۰ – فقط در حرکت لیفت یک استثناء وجود دارد و ورزشکار مجاز است نوبت سوم خود را دو بار تغییر دهد. تغییر ایجاد شده ممکن است کمتر یا بیشتر از وزنه ثبت شده قبلی برای دور سوم باشد. ولی این تغییرات تا جایی امکان پذیر هستند که اسم ورزشکار برای وزنه ای که مطابق مقدار ثبتشده قبلی وی مهیا شده است، اعلام نشده باشد. اگر سر داور اعلام کند که ئزنه آماده است آنگاه ورزشکار ناچار به انجام حرکت خواهد بود. این قانون عیناً برای نوبت سوم از مسابقات تک حرکت پرس سینه نیز بکار می رود.

تذکر مهم : موقعی که بر اساس وزنه ثبت شده ورزشکار به میله هالتر وزنه زده شد و سکو برای اجراء حرکت آماده گردید، سر داور این موضوع را به گوینده اطلاع می دهد که وزنه آماده است

( Bar is loaded ) . آنگاه اسم ورزشکار برای انجام حرکت توسط گوینده اعلام میشود و از اینجا ورزشکار ۱ دقیقه برای اجراء حرکت مهلت داشته و وقت نگهدار ساعت را بکار می اندازد. در حرکت اسکوات و پرس سینه با دستور سر داور و در حرکت لیفت زمانی که ورزشکار مصمم به بلند کردن وزنه شد ساعت متوقف می شود.

۲۱ – در یک مسابقه ورزشکاری ممکن است درخواست وزنه ای را برای رکورد شکستن نماید که مضربی از عدد ۵/۲ نباشد. اگر آن نوبت ورزشکار موفقعیت آمیز باشد، آن وزنه بعنوان نتیجه آن نوبت از حرکت وی برای مجموع سه حرکت وی لحاظ می شود. ( یعنی امکان دارد عدد مجموع مضربی از ۵/۲ نباشد ).

۲۲ –  حداقل افزایش وزنه برداری رکورد شکنی در مسابقات جهانی – قاره ای منطقه ای و ملی ۱ کیلو گرم است.

۲۳ – اگر در یک دوره از هر حرکتی دو ورزشکار وزنه های یکسان انتخاب کرده باشند، آن ورزشکاری که دارای قرعه کمتر است باید زودتر حرکت را شروع نماید.

۲۴ – پس از اتمام حرکت ورزشکار باید در مدت ۳۰ ثانیه سکوی مسابقه را ترک نماید.

۲۵ – بستن بانداژ و استفاده از آمونیاک در صحنه مسابقات ممنوعبوده و تنها تنظیم کمر بند مجازاست.

۲۶ – غیراز بلند کردن وزنه از پایه های اسکوات با نیمکت پرس سینه کمک دیگری برای تثبیت موقعیت برای اجراء حرکت توسط مراقبان داده نمی شود.

۲۷ – علاوه بر سه داور و هیاًت ژوری و سایر عوامل تسریع کننده مسابقه ، یک داور بعنوان کنترل فنی باید در مسابقات انجام وظیفه نماید.

۲۸ – در راند سوم از حرکت لیفت ، قبل از شروع هر نوبت میله هالتر باید برای ورزشکار تمیز گردد.

ب ):  بازرسی لوازم و وسایل شخصی :

در تمام مسابقات پاور لیفتینگ و پرس سینه معمولاً هم زمان با وزنکشی تمام وسایل وتجهیزات شخصی ورزشکار شامل کفش ، جوراب ، دو بند معمولی Singlet و دوبند ویژه Suit ، تی شرت ، پیراهن پرس

Bench shirt ،  کمر بند ، با نداژهای کشی زانو و مچ دست ، شورت زیر باید بازرسی ، تایید، ممهور و ثبت شوند.

وسایل کثیف و پاره پذیرفته نشده و همچنین گذاشتن کلاه روی سر در صحنه مسابقات ممنوع است.

تی شرت مورد استفاده باید یقه گرد و آستین کوتاه و بدون جیب و زیب باشد و حداکثر ارتفاع تخت کفش ۵ سلنتی متر است . عرض کمربند ۱۰ سانتی متر و ضخامت آن ۱۳ میلی متر بوده و نباید در بدنه آن بست های فلزی نگهدارنده لایه های کمربند بکار رفته یباشد. ( بجز در ناحیه سگگ )

جوراب می تواند پوشیده شود و هنگام حرکت اسکوات، بانداژها نباید با جوراب تماس داشته باشند ولی در حرکت دد لیفت پوشیدن جوراب الزامی و اندازه آن باید تا زیر زانو باشد.

شورت زیر دو بند باید از جنس کتان یا پلی استر بوده و بدون پا باشد. پوشیدن شورت شنا موارد مشابه که دارای مواد پلاستیکی ( بجز در ناحیه کمر باشند ) ممنوع است. سوتها و پیراهنهای پرس سینه مورد تاٌیید IPF مجاز هستند . دوبندهای معمولی می توانند تا ۲۵ سانتی متر پا داشته باشند و پوشیدن تواًم استرچ و دوبند برای ورزشکارانی که Suit ندارد ممنوع است. بانداژهای مچ دست باید حداکثر ۱ متر طول و ۸ سانتی متر عرض داشته باشند و برای زانو حداکثر ۲ متر طول و ۸ سانتی متر عرض مجاز میباشد.

 

جدیدترین و آخرین میله مسابقه ای تخصصی پاورلیفتینگ تولید IVANKO میله مدل OBX می باشد که تا امروز محکم ترین و بهترین میله در دنیا می باشد که با بکارگیری بهترین آلیاژها و جدیدترین تکنولوژی ساخته شده است .

ویژگی های منحصر به فرد این میله باعث ثبت رکوردهای بی نظیری توسط نام آوران این ورزش در دنیا شده است که از بارزترین این ویژگی هامی توان به موارد ذیل اشاره نمود :

قدرت تحمل ۲۷۳ تن در برابر شکنندگی معادل ۲۰۲۰۰۰ psi .
دارای گواهینامه تست X-Ray و Ultra Sonic جهت بررسی عدم وجود حباب در میله .
دارای بلبرینگ های بسیار نرم و قابل چرخش .
دارای 6 خط با فواصل استاندارد بر روی میله .
دارای عاج بسیار مناسب بر روی میله .
دارای تائیده IPF.
دارای بسته بندی استاندارد به همراه شناسنامه و شیوه نگهداری.
دارای جای مخصوص برای روعن کاری آستین های میله .
رنگ : کروم مشکی .
وزن : 20 کیلو گرم .
طول : 2200 سانتیمتر .

 

ج): حرکات مسابقه و قوانین آنها :

 

اسکات:

۱- ورزشکار باید رو به سمت جلوی صحنه بایستد. میله بصورت افقی روی شانه ها باید دستها و انگشتان گرفته میشود انتهای بالایی میله نباید پیش از ضخامت آن( حداکثر ۲۹ میلیمتر ) از قسمت خارجی شانه ها پایینتر گذاشته شود. دستها روی میله میتواند در هر جا گذاشته شده و یا با سطوح داخلی آستینها در تماس باشند.

 

۲- پس از بلند کردن میله از روی پایه ها ، ورزشکار باید به سمت عقب جهت رسیدن به حالت شروع ، حرکت نماید. ( ممکن است به وی در بلند کردن میله از روی پایه ها توسط مراقبان کمک شود )

 

زمانیکه ورزشکار بی حرکت ، است ، با زانوهای قفل شده و میله بطور متعادل روی شانه هایش قرار گرفت، سر داور دستور شروع را میدهد. دستور شامل حرکت پایین رونده بازو و فرمان قابل شنیدن اسکوات Squat میباشد. قبل از دریافت فرمان سر داور ، ورزشکار مجاز است هرگونه تنظیم در وضعیت خود را بدون جریمه انجام دهد. بنا به دلایل ایمنی ، اگر ورزشکار پس از گذشتن مدت ۵ ثانیه به حالت شروع نرسد، همراه یا حرکت به سمت عقب بازو از وی درخواست میشود که میله را سر جا بگذارد. سپس سر داور دلیل عدم صدور فرمان شروع را اعلام خواهد کرد.

 

۳- پس از دریافت دستور، ورزشکار باید شروع به نشستن کند تا حدی که سطح فوقانی پاها در ناحیه مفصل ران ، پایینتر از سطح بالایی زانوها برود. ورزشکار فقط یک بار میتواند برای نشستن تلاش کند. زمانی فرض میشود که ورزشکار حرکتش را شروع کرده است که زانوهای وی از حالت قفل شده باشد. میله ممکن است بر روی شانه های ورزشکار در طول اجراء حرکت اسکوات نسبت به مکان اولیه استقرار آن بر روی شانه ها، به اندازه ضخامت / قطر میله به سمت پایین حرکت نماید.

 

۴- پس از نشستن ، ورزشکار باید به حالت شروع بازگشت نماید. دو بار تلاش برای بلند شدن در وضعیت نشسته یا هر گونه حرکت پایین رونده مجاز نمی باشد. زمانی که ورزشکار بیحرکت شد ( وضعیت صحیح پایان حرکت ) سر داور دستور سرجا گذاشتن میله را صادر میکند.

 

۵-علامت سر جا گذاشتن میله شامل یک حرکت به سمت عقب بازو و فرمان قابل شنیدن رک ( Rack ) به معنی پایه میباشد. آنگاه ورزشکار باید به سمت جلو حرکت کرده. میله را روی پایه ها قرار دهد. به خاطر رعایت موارد ایمنی، ورزشکار ممکن است خواهان استفاده از کمک مراقبان در باز گرداندن میله روی پایه ها شود و در خلال تمامی این مراحل ورزشکار باید به همراه میله هالتر باشد.

 

۶- در همه حال نباید بیش از ۵ نفر و کمتر از ۲ نفر مراقب در سکوی مسابقه حاضر باشند. داوران میتوانند در هر موقع درباره تعداد مراقبان در باز گرداندن میله روی پایه ها شود و در خلال تمامی این مراحل ورزشکار باید به همراه میله هالتر باشد.

 

۶- در همه حال نباید پیش از ۵ نفر و کمتر از ۲ نفر مراقب در سکوی مسابقه حاضر باشند. داوران میتوانند در هر موقع درباره تعداد مراقبان مورد نیاز در صحنه تصمیم بگیرند. ( ۲ و ۳ و ۴ و ۵ نفر )

 

موارد خطا در حرکت اسکوات:

1- عدم توجه به دستورات سر داور در شروع و پایان حرکت .
2- دوبار تلاش برای بلند شدن یا هر گونه حرکت پایین رونده در طول بلند شدن.
3- نداشتن وضعیت راست بدنی با زانوهای صاف و قفل شده در شروع وپایان حرکت .
4- قدم گذاشتن به سمت جلو یاعقب و حرکات جانبی پاها. اگرچه وجود حرکات جانبی کف پا بین سینه و پاشنه پا و جنبش و حرکت پاها بین سینه و پاشنه پا خطا محسوب نمی شود.
5- کوتاهی در مقدار نشستن کافی.
6- هرگونه حرکت میله هالتر بیش از قطر یا ضخامت آن بر روی پشت و پایینتر از وضعیت اولیه استقرار میله در خلتال اجرای حرکت.
7- تماس مراقبان با میله یا ورزشکار در بین دستورات سر داور به منظور آسانتر نمودن حرکت.
8- تمامی آرنجها یا بازوها با پاها. تماس مختصر مجاز است، چنانچه هیچگونه کمکی به ورزشکار نکرده باشد.
9- سقوط یا انداختن وزنه پس از اتمام حرکت.
10- کوتاهی در انجام حرکت با توجه به نکات ذکر شده در توضیحات مربوط به حرکت اسکوات

 

پرس سینه  :

نیمکت در روی سکوی مسابقه طوری قرار داه شود که سر آن به سمت جلو باشد.
ورزشکار باید به پشت خود طوری دراز بکشد که سر ، شانه ها وباسن وی با سطح نیمکت در تماس باشند. پاهای ورزشکار باید با سطح سکوی مسابقه کاملاً و بی کم و کاست در تماس باشند ( تا حدی که شکل کفش اجازه می دهد). میله بوسیله چهار انگشت از یک طرف وانگشت شست. از طرف دیگر گرفته میشود. این وضعیت بدنی باید در طول حرکت حفظ شود.

به منظور قرار گرفتن مناسب پاها بر روی سکوممکن است از وزنه های مسطح یا بلوک هایی که بیش از ۳۰ سانتیمتر ارتفاع نداشته باشند، جهت افزودن ارتفاع سطح سکو استفاده بعمل می آید. در تمامی مسابقات بین المللی بلوکهایی به ارتفاع سطح سکو استفاده بعمل می آید. در تمامی مسابقات بین المللی بلوکهایی به ارتفاع ۵ ،۱۰ ، ۲۰ ،۳۰ سانتیمتر برای قرار دادن پاها روی آنها ، باید پیش بینی شود.

حداقل ۲ و حداکثر ۳ نفر مراقب باید در صحنه مسابقات حاضر باشند. ورزشکار ممکن است جهت به حرکت در آوردن وزنه از روی پایه ها نام نویسی نماید. کمک دریافتی از طرف مراقبان فقط در حد بلند کردن وزنه در امتداد بازوان میباشد.
فاصله دستها از یکدیگر حداکثر ۸۱ سانتیمتر میباشد که این فاصله مابین انگشتان نشان محاسبه میشود. ( هر دو انگشت، موقعی که حداکثر فاصله گرفته میشود باید در تماس با علایم حک شده بر روی میله شده باشد ) اگر به دلایل آسیب دیدگی مزمن یا اشکالات آناتومیکی ، ورزشکار نتواند میله را بطور برابر بگیرد،آنگاه باید قبل از هر نوبت این مورد را به داوران اطلاع بدهد تا در صورت لزوم میله مطابق با مشکل وی علامت گذاری یا اندازه گرفته شود. استفاده از شیوه گرفتن میله بصورت وارونه توسط دستها ممنوع است.

پس از بلند کردن میله ( با کمک یا بدون کمک مراقبان ) ورزشکار با آرنجهای قفل شده باید منتظر دستور سر داور باقی بماند. دستور خیلی زود به ورزشکاری که بی حرکت بوده و میله را صحیح گرفته است داده میشود. به منظور رعایت موارد ایمنی اگر یک ورزشکار پس از ۵ ثانیه به وضعیت صحیح شروع حرکت نرسیده باشد، دستور سرجا گذاشتن میله توام با حرکت به سمت عقب بازوان داده میشود. سپس سر داور دلیل عدم صدور دستور شروع را اعلام خواهد نمود.
علامت شروع حرکت شامل حرکت پایین رونده بازی سر داور همراه با فرمان قابل شنیدن کلمه Start یا شروع میباشد.

اینکه در حرکت پرس سینه ،با فرمان استارت داور میله هالتر روی سینه ورزشکار مکث میگردد و سپس با فرمان پرس داور ،میله هالتر رو به بالا حرکت میکند و در خاتمه با فرمان rak ورزشکار میله را در جای خود قرار میدهد.
پس از دریافت دستور شروع ، ورزشکار باید میله را تا سینه پایین بیاورد به منظور رعایت قانون، حداکثر نقطه فرود میله تا قاعده استخوان جناغ سینه میباشدو آن را بی حرکت نگهدارد، سپس سر داور دستور قابل شنیدن پرس را صادر میکند. آنگاه ورزشکار باید میله را به سمت بالا در طول بازوان بدون ناهماهنگی بیش از حد و خیلی زیاد در هنگام باز شدن بازوها، به نقطه شروع برگرداند. زمانیکه میله در این وضعیت بی حرکت نگه داشته شد، دستور قابل شنیدن Rack همراه با حرکت به سمت عقب بازوی سر داور داده میشود.
اگر ورزشکار بطور آناتومیکی نتواند بازوهایش را بطور کامل باز کند، آنگاه باید یک گواهی از سوی کمیته پزشکی ارایه نماید.

موارد خطا در حرکت پرس سینه

عدم توجه به دستورات سرداور در شروع ، در خلال و پایان حرکت .
بلند شدن سر، شانه ها و باسن از سطح نیمکت یا پاها از زمین یا بلوکها و حرکات جانبی دستها روی میله .
پرش دادن میله از روی سینه به وسیله حرکت پرتابی قفسه سینه و فرو بردن میله در عضلات سینه پس از بی حرکت نگه داشتن آن طوری که به آسانتر شدن حرکت کمک کند.
هرگونه امتداد یافتن نامتوازن، خیلی زیاد و مشخص بازوها در طول حرکت.
حرکت پایین رونده میله در خلال پرس کردن به طرف بالا.
ناتوانی در پرس کردن وزنه تا صاف شدن کامل بازوها در پایان حرکت.
تماس میله یا ورزشکار با مراقبان در بین دستورات سر داور به منظور آسانتر کردن حرکت.
تماس پاهای ورزشکار با نیمکت یا پایه های آن .
تماس عمدی میله با پایه های نگهدارنده میله هالتر روی نیمکت پرس .
کوتاهی در رعایت نکات ذکر شده در قسمت مربوط به نحوه انجام حرکت .

ددلیفت:

ورزشکار باید رو به سمت جلوی صحنه بایستد و میله باید بطور افقی در جلوی پاهایش باشد. بطور دلخواه با هر دو دست آن را گرفته و بلند میکند تا اینکه راست بایستد.
در پایان حرکت زانوها باید قفل شده و در یک وضعیت راست بوده و شانه ها متمایل عقب باشد.

علامت سر داور شامل حرکت پایین رونده بازو توام با فرمان قابل شنیدن پایین ( Down ) میباشد. تا زمانیکه میله بدون حرکت نگه داشته شود و ورزشکار بطور واضح در حالت پایان حرکت باشد، دستور پایین داده نمیشود.
هرگونه بلند کردن وزنه یا هرگونه سعی و تلاش آگاهنه و عمدی در صحنه مسابقه برای بلند کردن وزنه به معنای انجام یک نوبت تلقی میشود. زمانی که حرکت شروع شد، هیچگونه حرکت پایین رونده ای مجاز نمی باشد تا اینکه ورزشکار به حالت راست با زانوهای قفل شده یرسد. در پایان حرکت زمانیکه شانه ها متمایل به عقب می شوند اگر میله بطور جزیی پایین بیاید نباید دلیلی برای صدور رای خطا تلقی شود.

موارد خطا در حرکت ددلیفت

حرکت پایین رونده میله قبل از رسیدن به وضعیت نهایی .
ناتوانی در راست ایستادن و با شانه های متمایل به عقب .
راست نبودن زانوها در پایان حرکت.
مورد حمایت قرار دادن آن روی پاها در طول حرکت. اگر میله روی رانها کشیده شود ( سر بخورد)
طوریکه مورد حمایت آنها واقع نشود، موجب دریافت رای خطا نمی گردد. درتمامی مواردی که داور در تصمیمات خود دچار شک و تردید میشود، باید به نفع ورزشکار رای بدهد.

 

قدم گذاشتن به سمت جلو وعقب . ( اگر چه حرکات جانبی پاها و جنبش و حرکت پاها میان پاشنه و سینه پاها مجاز است ).
پایین آوردن میله قبل از دستور سر داور .
پایین اوردن میله بدون داشتن کنترل بر روی آن با هر دو دست مانند رها کردن میله از کف دستها .
کوتاهی در رعایت نکات ذکر شده در قسمت مربوط به نحوه انجام حرکت.

 

 

تجهیزات پاورلیفتینگ و قوانین استفاده از آنها در مسابقات
در این مقاله لباس و تجهیزات پاورلیفتینگ و همچنین قوانین استفاده از تجهیزات جانبی این ورزش در مسابقات از جمله لباس، کفش، مچ بند،زانوبند،باندهای حمایتی، کمربندجوراب و شورت ورزشکاران بیان شده است.

۱. لباس پاورلیفتینگ (Powerlifting Clothes)

۲. قوانین استفاده از تی شرت (T-shirt) و لباس حمایت کننده در مسابقات

۳. تجهیزات جانبی پاورلیفتینگ و قوانین استفاده از آنها در مسابقات

۴. کنترل و بازرسی لباس ها و تجهیزات شخصی ورزشکاران در مسابقات

 

پیش از آنکه ورزشکاری بخواهد رکورد تازه ای را ثبت کند لباس ها و تجهیزات وی توسط مسئولین کتنرل فنی مسابقات مورد بررسی قرار گرفته می شود.

لباس پاورلیفتینگ (Powerlifting Clothes)

لباس پاورلیفتینگ معمولا در دو نوع حمایت کننده و ساده طراحی می شوند. لباس های حمایت کننده، لباس های تائید شده از جانب شرکت های معتبری هستند که استفاده از آنها در مسابقات Powerlifting و پرس سینه (Powerlifting chest press) با تائیدیه کمیته فنی مسابقات صورت می گیرد. اما لباس های ساده تقریبا شبیه به دوبنده ورزشی است که استفاده از آن در مسابقات، به تائیدیه کمیته فنی مسابقات نیاز ندارد.

به طور کلی لباس پاورلیفتینگ باید به صورت یک تکه و تک لایه و فاقد هر گونه وصله، و دقیقا اندازه تن ورزشکار بوده و شل نباشد و آستین لباس باید روی شانه های ورزشکار را کاملا بپوشاند. ورزشکار در مسابقات می تواند از این لباس در هر رنگی که مایل است استفاده کند و وجود علامت و نشانه هایی از قبیل نام ورزشکار، ملیت، و یا اسپانسر مالی بر روی لباس بلامانع است.

اما دوخت و درز لباس نبایستی بیش از ۵ سانتیمتر ضخامت و ۳ سانتیمتر پهنا داشته باشد تنها دوبنده های معمولی مجاز هستند که پهنایی بیشتر از ۳ سانتیمتر داشته، و در قسمت پاها در قسمت بالای ران در اندازه ۱۲*۲۴ سانتیمتر، از دو لایه استفاده شده باشد. همچنین محل درز لباس می تواند توسط دوخت نازکی از جنس کش با بیش از ۲ سانتیمتر پهنا و ۵ سانتیمتر ضخامت تقویت شود. همچنین دوبنده ساده مجاز است تا ۲۵ سانتیمتر پا داشته باشد اما پوشیدن لباس همراه با استرج و دوبنده برای ورزشکارانی که سوت ندارند ممنوع می باشد.

بیشتر بدانید : مهمترین ویژگی هایی که یک لباس ورزشی باید داشته باشد

قوانین استفاده از تی شرت (T-shirt) و لباس حمایت کننده در مسابقات
T-shirt و یا پیراهن در مسابقات پاورلیفتینگ بایستی به صورت تک لایه باشد و درهر رنگی بنا به سلیقه ورزشکار می تواند مورد استفاده قرار گیرد و در هنگام اجرای حرکات اسکوات (Squat) و پرس سینه (Chest press) حتما پوشیده شود اما در اجرای حرکت لیفت (Lift) پوشیدن آن برای ورزشکار کاملا اختیاری است. اما در مسابقات زنان، بانوان پاورلیفتینگ کار بایستی تی شرت و یا پیراهن را در هنگام اجرای تمامی حرکت ها بر تن داشته باشند. لباس و یا تی شرت های حمایت کننده باید مورد تائید کمیته فنی مسابقات قرار گرفته و در تمامی حرکات اجرایی بانوان مورد استفاده قرار گیرد. این لباس ها نباید به قدری بلند باشند که قسمت باسن ورزشکار را کامل پوشش دهند، همچنین نباید در هیچ یک از قسمت ها دچار تا خوردگی شوند که موجب حمایت و کمکی اضافی برای بانوی ورزشکار شود.

در ساخت لباس های پاورلیفتینگ (آقایان – بانوان) :

نباید هیچگونه ماده لاستیکی و یا چیزی شبیه به آن بکار رفته باشد.
در طراحی این لباس ها نباید جیب، دگمه، زیپ، و یا یقه V شکل لحاظ شده باشد.
جای درز لباس نباید تقویت شده باشد.
لباس باید از نخ و یا پلی استر و یا ترکیبی از هر دوی این مواد تشکیل شده باشد.
آستین های لباس نبایستی از روی بازوها (دالتوئید) بالاتر و از آرنج ها پائین تر باشد، اما لباس مورد استفاده در حرکات اسکوات و لیفت می تواند بدون آستین باشد.
نوشته و طرح های روی لباس ورزشکار می تواند مربوط به ملیت، اسپانسر و یا قاره ورزشکار باشد. اما استفاده از لباس و T-shirt هایی که بر روی آنها تصویر و نوشته های سیاسی و مذهبی باشد ممنوع است.
بیشتر بدانید : آشنایی با تاریخچه، قوانین و مقررات بازی هندبال

تجهیزات جانبی پاورلیفتینگ و قوانین استفاده از آنها در مسابقات
هر پاورلیفتینگ کاری در مسابقات دارای لوازم و تجهیزات جانبی است که استفاده برخی از آنها اختیاری است اما باید قبل از مسابقه مورد بازرسی و تائید کمیته فنی مسابقات قرار گرفته شده باشد. این ملزومات شامل، کفش، جوراب، زانوبند، شورت، کمربند، باندهای حمایتی، و مچ بند است که در ادامه مقررات استفاده از آنها در مسابقات خواهیم پرداخت.

شورت (Short) : یک شورت استاندارد باید از ترکیب نخ و پلی استر تهیه شده باشد. این شورت بایستی در هنگام مسابقه و وزنه زدن در زیر لباس ورزشکار پوشیده شود. استفاده از شورت هایی از جنس پلاستیک در مسابقات ممنوع می باشد.

جوراب (Socks) : ورزشکار می تواند از جورابی به رنگ دلخواه خود استفاده کند اما طول آن باید تا زیر زانوی ورزشکار را پوشش دهد. استفاده از جوراب های زنانه، بسیار تنگ، و ساق بلند در مسابقات ممنوع است. لازم است بدانید که استفاده از جوراب در هنگام اجرای حرکت لیفت (Lift) در مسابقات اجباری است و حتما بایستی تا زیر زانوی ورزشکار را پوشش دهد.

 

کمربند (Belt) : استفاده از کمربند در مسابقات امری اختیاری است اما در صورت استفاده باید حتما بر روی لباس بسته شود. بطور کلی کمربند باید از جنس چرم، وینیل، و یا هرماده ای که قابلیت کشسانی نداشته باشد تهیه شده باشد. کمربند می تواند از یک یا چند لایه که به یکدیگر دوخته و یا چسبیده شده اند باشد اما هر گونه لایه گذاری مخفی درون کمربند که سبب حمایت و افزایش نیرو شود ممنوع است. وجود یک سگک در قسمت انتهایی یک سر کمربند که بوسیله دوخت و یا منگه متصل شده باشد بلامانع است، حتی این سکگ می تواند از نوع قلاب شونده و یا سریع باز شونده باشد. درج نام ورزشکار، ملیت، و یا نام باشگاه ورزشی ورزشکار بر روی کمربند بلامانع است.

کفش (Shoes) : استفاده از کفش در مسابقات پاورلیفتینگ مستلزم رعایت نکاتی است که حتما باید توسط ورزشکار لحاظ شود. استفاده از تمام کفش های ورزشی از قبیل کفش بسکتبال، کشتی و حتی چکمه های ورزشی بلامانع است اما ارتفاع قسمت کفی کفش نباید بیشتر از ۵ سانتیمتر باشد و بصورت یکپارچه تمام قسمت زیر کفش را پوشانده باشد. در صورتی که قسمت داخلی کفش گشاد باشد ورزشکار می تواند با کفی به ضخامت ۱ سانتیمتر قسمت داخلی را بپوشاند.

 

مچ بند (Wrist) : نباید بیشتر از ۱ متر طول و ۸ سانتیمتر عرض داشته باشد و هر گونه دوخت و نوار دوزی باید در درون ۱ متر طول مچ بند انجام شده باشد. برای ایمنی بیشتر مچ های ورزشکار در مصاف با وزنه ، مجاز است که یک حلقه و یا بند در داخل مچ بند تعبیه شود اما انگشتان ورزشکار در هنگام اجرای حرکت نباید داخل حلقه و یا بند قرار داشته باشد. مچ بند در هنگام قرار گیری بر روی مچ دستان ورزشکار نباید بیش از ۱۰ سانتیمتر بالای مچ و ۲ سانتیمتر پائین تر از مفاصل مچ ها را بپوشاند.

زانوبند (Knee Strap) : بایستی ۲ متر طول و در حدود ۸ سانتیمتر عرض داشته باشد و نباید بیش از ۱۵ سانتیمتر از بالای زانوها و همچنین ۱۵ سانتیمتر از زیر زانوها را بپوشاند و طول پوشش زانوها نبایستی بیش از ۳۰ سانتیمتر باشد. همچنین استفاده از زانوبندهایی که در ساخت آنها از مواد پلاستیک غیر طبیعی که قابلیت کشسانی دارند و استفاده از زانوبندهای ۲ تیکه در مسابقات ممنوع است.

باندهای حمایتی (Supporting Bands) : در مسابقات رسمی پاورلیفتینگ ورزشکاران تنها مجاز به استفاده از باندهایی هستند که توسط کمپانی های معتبر ساخته شده و مورد تائید کمیته فنی مسابقات قرار گرفته شده باشد. استفاده از باندهای پزشکی بدون اجازه کمیته فنی و پزشک مخصوص مسابقات یا سرداور ممنوع است. در رقابت هایی که پزشک وجود نداشته باشد سرداور مسابقه مسئول کنترل استفاده از باندها و حتی تجهیزات پزشکی جهت آسیب و جراحت است.

 

کنترل و بازرسی لباس ها و تجهیزات شخصی ورزشکاران در مسابقات
کنترل تجهیزات شخصی ورزشکاران از قبیل باندها، زانوبند،مچ بند، لباس و .. در هر زمانی از رقابت میتواند توسط داوران انجام شود. معمولا این کنترل در هنگام وزن کشی توسط دو داور صورت می گیرد و تمامی وسایل و تجهیزات ورزشکاران توسط مهر تائید می شوند. چنانچه پس از بازرسی و کنترل تجهیزات ورزشکاری با تجهیزات غیر مجاز بر روی استیج مسابقه حاضر شود در صورتی که خطا عمدی نباشد می تواند حرت بعدی خود را انجام دهد اما در صورتی که عامدانه از تجهیزات غیر مجاز استفاده کرده باشد توسط کمیته فنی از دور مسابقات خارج خواهد شد.

استفاده از کلاه و همراه داشتن ساعت و زیور آلات در مسابقات اکیدا ممنوع است. پیش از آنکه ورزشکار بخواهد رکورد تازه ای را به نام خود ثبت کند تمامی لباس و تجهیزات وی توسط داوران و کمیته فنی بازرسی می شود و اگر یکی از وسایل غیر مجاز در هنگام ثبت رکورد به همراه داشته باشد از دور مسابقات حذف و رکورد وی ثبت نخواهد شد مگر اینکه غیر عمد مرتکب اشتباه شده باشد.