تداخل داروها با اسید فولیک
اسید فولیک یا فولات (ویتامین B9) جزو ویتامین های گروه B می باشد. این ویتامین محلول در آب است، لذا در بدن جمع نمی شود و از طریق ادرار دفع می گردد.
تداخل داروها با اسید فولیک
اسید فولیک یا فولات (ویتامین B9) جزو ویتامین های گروه B می باشد. این ویتامین محلول در آب است، لذا در بدن جمع نمی شود و از طریق ادرار دفع می گردد.
پس باید هر روز در رژیم غذایی خود، مصرف منابع غذایی اسید فولیک را فراموش نکنیم. در برخی افراد مانند خانم های باردار علاوه بر مصرف غذاهای غنی از اسید فولیک باید مکمل آن را(به شکل دارو) نیز استفاده کرد.
بعضی از داروها با عملکرد اسید فولیک در بدن تداخل دارند که این تداخلات به چند صورت دیده می شود:
* مصرف برخی داروها باعث کمبود اسید فولیک در بدن می شوند. لذا باید هنگام مصرف این داروها، از اسید فولیک بیشتری(به صورت مکمل یا از طریق غذاهای غنی از اسید فولیک) استفاده کرد. این داروها عبارتند از:
هیدروکسید آلومینیوم(Aluminum Hydroxide)
آسپیرین (Aspirin)
آزاتیوپرین(Azathioprine)
بایل اسید سکواسترنت ها(Bile Acid Sequestrants): مانند کلستیرامین و دیگر داروهای کاهنده کلسترول
کلستیپول(Colestipol)
سیکلوسرین(Cycloserine)
دیوروتیک ها(Diuretics)
فنوفیبرات(Fenofibrate)
فلوکستین(Fluoxetine)
ایندومتاسین(Indomethacin)
ایزونیازید(Isoniazid)
لانزوپرازول(Lansoprazole)
لیتیوم(Lithium)
هیدروکسید منیزیم(Magnesium Hydroxide)
متفورمین(Metformin)
نئومایسین(Neomycin)
نیتروز اکسید(Nitrous Oxide)
امپرازول(Omeprazole)
داروهای ضد بارداری خوراکی(Oral Contraceptives)
رانیتیدین (Ranitidine)
سالسالات(Salsalate)
بی کربنات سدیم (Sodium Bicarbonate)
سولفامتوکسازول(Sulfamethoxazole)
سولفاسالازین(Sulfasalazine)
تتراسایکلین(Tetracycline)
دیوروتیک های تیازیدی(Thiazide Diuretics)
تریامترن(Triamterene)
تری متوپریم(Trimethoprim)
* برخی دیگر از داروها با مصرف قرص اسید فولیک تداخل منفی ایجاد می کنند، یعنی یا این داروها موجب کاهش جذب قرص اسید فولیک می شوند و یا قرص اسید فولیک در جذب این داروها اختلال ایجاد می کند.
از این رو هنگامی که یکی از داروهای زیر برای شما تجویز شد، قبل از مصرف مکمل اسید فولیک، با داروساز یا پزشک معالج تان مشورت نمایید، زیرا مصرف مکمل اسید فولیک با این داروها ممکن است مشکلات ناخواسته ای را ایجاد نماید. این داروها عبارتند از:
داروهای مصرفی در شیمی درمانی(Chemotherapy)
* برخی داروها، هر دو اثر فوق را با هم دارا هستند، مانند:
آنتی کانوالسانت(Anticonvulsants): دسته ای از داروها که برای ناهنجاری های عصبی به کار می روند، مانند: باربیتورات،
کاربامازپین و …
گاباپنتین(Gabapentin)
متوتروکسات(Methotrexate)
فنوباربیتال(Phenobarbital)
والپرویک اسید(Valproic Acid)
* در مورد برخی دیگر از داروها، نیاز به توضیحات بیشتری است، مانند:
اریترومایسین(Erythromycin):
تداخل این دارو با اسید فولیک وقتی بیشتر می شود که اریترومایسین بیش از دو هفته مصرف شود.
فاموتیدین (Famotidine) و نیزاتیدین (Nizatidine):
برخی شواهد نشان می دهد که اسید فولیک برای جذب بهتر به اسید معده نیاز دارد. بنابراین استفاده طولانی مدت از این داروهای بلوکه کننده H-2 ممکن است موجب کمبود این ویتامین و املاحی چون مس شود. از این رو افرادی که مجبور به استفاده از این داروها هستند، باید مکمل مولتی ویتامین مینرال مصرف نمایند.
مدروکسی پروژسترون(Medroxyprogesterone):
در یک تحقیق یک ساله بر روی زنان مبتلا به سوء تغذیه در هند و تایلند نشان داده شد که مصرف این دارو به منظور جلوگیری از بارداری با افزایش سطح خونی ویتامین A و اسید فولیک همراه بود.
پیروکسیکام(Piroxicam)، سالینداک(Sulindac) و آسپیرین:
این داروها از گروه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs) هستند که با مسدود کردن فعالیت آنزیم هایی که وابسته به اسید فولیک هستند، موجب پیشگیری از التهاب می شوند. استفاده کنندگان از این داروها، در گلبول های قرمز خونشان، اسید فولیک کمتری وجود دارد.
مطالعات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا مکمل دهی با اسید فولیک از این کاهش ویتامینی پیشگیری می کند یا این که به صورت غیر مستقیم اثرات مفید این داوها را کاهش می دهد.
