ويتامين d يك ويتامين محلول در چربي است كه توسط چربي-ها در سراسر بدن حمل شده و در بافت-هاي چربي ذخيره مي-شود. از آنجا كه اين ويتامين از نوع محلول در چربي است، لذا مصرف بيش از حد آن براي بدن مضرست.
ويتامين d هم در بدن توليد مي-شود و هم از طريق مصرف مواد غذايي حاوي آن وارد بدن مي-شود. مهمترين منابع حاوي ويتامين d شير همچنين در پنير، مسكه، مارگارين، قيماق، تخم-مرغ، جگر، ماهي-هايي چون ساردين و ماهي آزاد، روغن ماهي و غلات غني شده از ويتامين d موسوم به ويتامين خورشيدي يافت مي-شود. علت اين نامگذاري اين است كه بدن مي-تواند پس از قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشيد يا تماس نور فرابنفش به پوست بدن ويتامين d توليد كند. 10 تا 15 دقيقه 3 بار در هفته قرار گرفتن در نور آفتاب مي-تواند تمام نياز بدن به اين ويتامين را تامين كند، البته اين تغييرات در افراد مسن به مراتب كمتر است. در مورد تاثير اين ماده مغذي بر بدن بايد گفت، ويتامين d باعث استحكام و سلامت استخوانها و دندانها مي-شود و اين كار را با كمك به بدن در جذب مواد معدني از جمله كلسيم، فسفر و انتقال آنها به دندان و بافت-هاي استخواني انجام مي-دهد. اگر بدن به اندازه كافي ويتامين d و كلسيم دريافت نكند، فرد در معرض خطر فقدان تراكم استخواني قرار مي-گيرد كه پوكي استخوان نام دارد. همچنين كمبود اين ويتامين در بزرگسالان باعث افزايش خطر ابتلا به نرمي استخوان مي-شود. كودكاني هم كه در يك دوره طولاني به اندازه كافي ويتامين d دريافت نمي-كنند، مبتلا به بيماري راشيتيسم يا نرمي استخوان كودكان مي-شود كه رشد ناقص استخوانهاست. مقدار مورد نياز مصرف روزانه اين ويتامين براي مردان و زنان 25 تا 50 سال 5 ميكروگرم در روز است. اما كودكان از آنجا كه در مرحله رشد استخوانها قرار دارند، 2 برابر هر فرد بزرگسال به اين ويتامين نيازمند هستند. به علاوه زنان باردار و شيرده نيز نيازمند مصرف 10 ميكروگرم از اين ويتامين در روز هستند. مصرف بيش از اندازه مورد نياز بدن از اين ويتامين حالت مسموميت ايجاد كرده و باعث تشكيل سنگ كليه(گرده) و يا آسيب اين عضو، ضعف ماهيچه-ها، ضعف استخوان-ها و خونريزي زياد مي-شود.
