يا روتين.
اين ويتامين به ويتامين c2 (اسكولوزيد) و ويتامين k (مناديون) بسيار نزديك است، زيرا هر سة اين ويتامينها ضد خونريزي بوده و شكنندگي مويرگها را درمان مي-كنند.
در عين حال، لازم به تذكر است كه ويتامين k بيشتر ضد خونريزي و ويتامينهاي c2 و p بيشتر داروي مويرگهاي خوني هستند (شكنندگي، قابليت نفوذ بيش از حد و خونمردگي بيش از حد يا ايجاد شده بر اثر علل جزئي).
تعريف:
اين عنصر در پاپريكا و آب ليمو تشخيص داده شده است.
ويتامين p (كه هنوز هم گاهي به آن سيترين يا هسپردين گفته مي-شود)، يك فلاو محلول در آب است. اين عنصر قابليت نفوذ مويرگهاي خوني را كاهش داده و در برخي حالتهاي خونريزي، بعضي از پورپورها و در آب آوردن شكم نقش دارد. كبود آن در انسان شناخته نشده است.
منابع:
مشتقات اصلي آن عبارتند از:
روتين (روتوزين) كه از توتون و گندم سياه استخراج مي-شود و آن را به شكل مصنوعي نيز مي-سازند. روتين همچنين در برگهاي بنفشه، كاهو، سداب و غيره نيز يافت مي-شود.
هسپردين در پرتقال و ليمو.
اپي كاتشين در اقاقيا، زردآلو، بادام، پوست درخت بلوط و گرودو كولا.
فلوريدئوزين (فلوريديزين) در ريشه-هاي درخت گيلاس، گلابي و سيب موجود است.
لوكوسيانيدول در پوستة دانه-هاي بادام زميني يافت مي-شود.
برخي از متخصصين اسكوليوزيد را نيز كه از پوست بلوط هندي استخراج مي-شود و گروهي ديگر آن را به عنوان ويتامين c2 مي-شناسند، به اين ويتامين مربوط مي-دانند.
مقدار مصرف:
مقدار مصرف روازنة روتين 80 تا 100 سانتي گرم و مقدار اسكولوزيد 2 تا 5 سانتي گرم مي-باشد.
در موارد اورژانس و حاد، مي-توان بين 50 ميليگرم تا 1 گرم را به صورت تزريق درون وريدي مورد استفاده قرار داد.
در موارد مزمن يا به عنوان پيشگيري (خانواده-هايي كه آمادگي ابتلاء دارند)، قرصهاي 20 ميليگرمي روتين كه غالباً با ديگر ويتامينهاي نظير روتين و مشتقات آن، سولوروتين، روتانكسول، روتوونسين، سيتروفلاونوئيدها، روتوزيد، اسبريون، ونكاروتين، همولول، 1000 cpk و غيره همراه است، تجويز مي-شود.
قرصهاي روتيلمون در مقادير 50 ميلي گرمي عرضه مي-شوند.
هيپرويتاميني p وجود ندارد.
كاربردهای درمانی:
عناصر ويتامين p در مواردي مطرح شده-اند كه به نظر مي-رسد همراه با كاهش مقاومت مويرگها و قابليت نفوذ بيش از حد در ديوارة آنها و خطر پارگي عروق باشد نظير فشار خون بالا همراه با خونريزي پوست و لكه-هاي قرمز، اشكالات ايجاد شده در عروق مغزي، بيماري شبكيه-اي ديابتيك، پورپورا همراه با كاهش مقاومت عروق، التهاب مويرگها، خونريزي شبكيه و زير بافت ملتحمه و…
همچنين، مي-توان آنها را در رابطه با پيشگيري هنگامي كه نسبت به حالت خونريزي بر اثر شكنندگي يا قابليت نفوذ بيش از حد مويرگها ترديد وجود دارد مصرف كرد.
سواي آن، ويتامين p در اودمهاي تغذيه-اي نظير فلبيتها، واريسها، سلوليت و غيره نيز توصيه شده است.
دكتر پوميه اطلاعات دقيقتري را ارائه مي-كند:
آرتريت، آب آوردن شكم بر اثر سيروز، شوكهاي حاصله از عمل جراحي، ناراحتيهاي پوستي دستگاه تناسلي زنانه، خونمردگي، اگزما، خون دماغ، اريتم گره-اي، اريتودرمي، عبور سرم به داخل بافتها، آب سياه، هموفيلي، سرفه همراه با خون، تمام خونريزيها، ترشح مايع سرمي، در حفرة مفصلي، فشار خون بالا (پيشگيري از اتفاقات عروقي)، نارسايي كبدي، التهاب عنبيه، بيماري بازدو، يائسگي، ميگزدم، عمل جراحي (قبل از آن براي ايجا انعقاد)، ورم پردة شكمي، ذات-الريه، پولي آرتريتهاي مزمن، پزوريازيس خارش، پورپوراي همراه با خونريزي، ورم شبكيه، روماتيسم تورمی، اسكوربوت، زخمهای واريسی
