جدول ویتامین ها و مواد معدنی مهم مورد نیاز انسان

ویتامین a

بافت های محافظ پوست را تقویت کرده و به آنها استحکام می بخشد و از بروز جوشها جلوگیری می کند.
میزان توصیه شده برای مقابله با جوش: iu000/10 (واحد بین المللی) تولید چربی در غدد چربی را کاهش می دهد.
ماده هایی ضروری و لازم برای ترمیم و احیای بافتها که پوست نیز از آنها ساخته شده است.

 

 

آنتی اکسیدانی قوی که رادیکال های آزاد و سمومی را که باعث ایجاد چین و چروک در پوست شما می شوند را از بدن شما پاک کرده و شستشو می دهد.

۲- ویتامین b
به ترمیم و احیای رنگ پوست شما کمک می کند. همچنین در تسکین استرس و نگرانی مفید می باشد.
با جوش ها مقابله می کند.
برای سلامت پوست شما ضروری و لازم می باشد چون باعث افزایش جریان خون و متابولیسم بدن شما می شود و در فعال نمودن سیستم ایمنی و افزایش تولید گلبولهای سفید بسیار اهمیت دارد.

۳- ویتامین c
به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و در درمان و شفای زخم ها و جراحت ها لازم و ضروری می باشد. زیرا میزان کولاژن را در پوست شما تثبیت کرده و به حالت موازنه در می آورد.
برای حفظ ظاهر شما لازم است چون به شما ظاهر طراوت و شادابی می دهد.
اگر به مشکل موضعی بر روی پوست به کار برده شود می تواند چین و چروک ها و خطوط ریزی که بر روی پوست بوجود آمده اند را کم کند. ممکن است که شدت آفتاب سوختگی ها را نیز بکاهد.

۴- ویتامین e
یک آنتی اکسیدان دیگر که ممکن است تاثیرات ضدالتهابی نیز بر روی پوست شما داشته باشد.
وقتی به طور موضعی استفاده شود خاصیت مرطوب کنندگی و آب رسانی از خود نشان می دهد و به پوست نرمی و لطافت داده و همچنین در برابر تشعشعات مضر خورشید نیز از پوست محافظت می کند

ویتامینa (رتینول)
ویتامین a در حفظ بینایی خوب، سلامت پوست و غشاهای مخاطی مهم و مفید است. همچنین تحقیقات نشان می دهد که این ویتامین برای عملکرد سیستم ایمنی بدن ضروری است. ویتامین a همچنین برای رشد، تشکیل استخوان، تولید مثل و بهبود زخمها مؤثر و مفید است. کبد می تواند نیاز یکساله بدن به این ویتامین را به صورت ذخیره در خود نگه دارد. اگر فرد بیمار شود یا دچار عفونتی شود، این ذخیره سریعاً قابل استفاده است.

 

موارد استفاده

 

آکنه و پسوریازیس: داروهای شامل ویتامینa در از بین بردن آکنه و پسوریازیس موفق بوده اند. اخیراً داروی جدید دیگری از ویتامین a ساخته شده است که باعث کمتر شدن چروک و آثار زخم پوست شده و آنها را کوچک و ناچیز می کند همچنین از تشکیل چروک جدید نیز جلوگیری می کند.

سیستم ایمنی: تحقیقات نشان می دهد که ویتامین a به عنوان یادآور سیستم ایمنی عمل کرده،‌ بدن را در مقابل بیماریها و عفونتها، مخصوصاً عفونتهای ویروسی حمایت می کند.

بهبود زخم: وقتی که بافت و پوست جدید در حال تشکیل است، بدن در کنار سایر مواد مغذی نیاز به ویتامین a نیز دارد.

سرخک: مرگ و میر ناشی از این بیماری را در بین شیرخواران کاهش می دهد.

همچنین در درمان شب کوری و هیپرکراتوزیز استفاده می شود.

 

منابع غذایی

شما می توانید مکمل ویتامین a طبیعی را که به صورت رتینول یا رتینیل پالمیتات است خریداری کنید. همه اشکال ویتامین a به راحتی قابل جذب هستند. قرصها و کپسولهای موجود ۱۰۰۰۰، ۲۵۰۰۰ و ۵۰۰۰۰ واحد هستند. پزشک در انتخاب میزان ویتامین a مصرفی به شما کمک می کند. بیشتر مولتی ویتامینها حاوی میزان مجاز توصیه شده برای ویتامین a هستند. اگر شما از مولتی ویتامین استفاده می کنید، احتمالاً بیشتر از میزان توسط مورد نیاز، ویتامین a دریافت کرده اید. بدون مشورت با پزشک هرگز بیشتر از ۲۵۰۰۰ واحد روزانه (۱۰۰۰۰ واحد برای بچه ها) مصرف نکنید.

در بیشتر موارد استفاده از بتاکاروتن که پیش ساز ویتامین a است، جایگزین مطمئنی برای ویتامین a میباشد. بر خلاف ویتامین a، بتاکاروتن محلول در آب است و در بدن ساخته نمی شود، بنابراین مصرف مقدار زیاد آن بدون خطر است. بتاکاروتن جایگزین خوبی برای ویتامین a در بچه ها و بزرگسالانی که دچار بیماری کبدی و کلیوی هستند و زنان حامله است.

 

نحوه مصرف

ویتامین a محلول در چربی است و برای جذب نیاز به رژیم غذایی حاوی چربی دارد. مکملهای ویتامین a باید همراه با غذا و یا با فاصله کوتاهی بعد از غذا مصرف شود.

 

موارد احتیاط

 

خانمهای حامله نباید از مکملهای ویتامین a استفاده کنند زیرا باعث نقایص مادرزادی در جنین میشود. همه‌ ویتامینهایی که در این دوره استفاده می شوند حاوی مقداری ویتامین a هستند و مصرف هر مقدار بیشتری برای جنین خطرناک است.

مصرف زیاد ویتامین a برای بدن سمی و حتی کشنده است. معمولاً میزان ویتامین a دریافتی از رژیم غذایی آنقدر زیاد نیست که باعث مسمویت شود، اما مصرف مکملهای ویتامین a بدون نظر پزشک توصیه نمی شود.

ویتامین a در انواع مختلفی از فرمولهای ویتامینی یافت می شود. برای مثال مکملهایی که با نامهای “فرمول سیستم ایمنی”، “فرمول سرماخوردگی”، “فرمول چشمی”، “فرمول پوستی” یا “فرمول آکنه” موجود هستند همگی حاوی ویتامین a هستند. اگر شما از انواع مختلف فرمولی ویتامین a استفاده کنید خود را در معرض خطر مسمومیت با این ویتامین قرار داده اید.

بعضی از نشانه های مسمومیت با ویتامین a شامل سردرد، خستگی، درد مفاصل و عضلات، خشک شدن و ترک لبها و پوست، چشمهای خشک و تحریک پذیر، تهوع یا اسهال و ریزش مو است.

مصرف الکل، احتمال مسمومیت با ویتامین a را افزایش می دهد. مصرف بیش از ۲۵۰۰۰ واحد از ویتامین a روزانه در بزرگسال و ۱۰۰۰۰ واحد روزانه در بچه ها، چه از غذا و چه از مکملهای این ویتامین می تواند باعث مسمومیت شود. در صورتی که از آکوتان، رتین – آیا هر داروی مشتق شده از ویتامین a برای درمان آکنه، پسوریازیس یا دیگر مشکلات پوستی استفاده می کنید، مکمل های ویتامین a را مصرف نکنید.

 

تداخلهای احتمالی

 

مصرف زیاد ویتامین e باعث می شود که بدن از ویتامین a بیشتری استفاده کند.

برای استفاده از ویتامین a بدن نیازمند به «روی» است.

کمبود روی می تواند علایمی مشابه با کمبود ویتامین a در بدن ایجاد کند، زیرا بدون حضور روی بدن قادر به استفاده از ویتامین a نیست.

بدن شما برای استفاده از ویتامین a نیازی به مقدار کافی پروتئین دارد. یک فرد بزرگسال باید روزانه حدود ۷ اُز پروتئین و بچه ها حداقل ۴ اُز مصرف کنند.
بعضی از داروها نظیر استروژن و قرصهای خوراکی ضدحاملگی سطح رتینول را در خون افزایش می دهند. اگر شما به طور مرتب از دارویی استفاده می کنید، قبل از مصرف مکمل ویتامین a با پزشک مشورت کنید.
ویتامین ب-۱ (تیامین)

ویتامین “ب-۱” تیامین نیز خوانده میشود. شما برای شکستن کربوهیدرات های بدنتان نیاز روزانه به این ویتامین دارید. انرژی آزاد شده از این سوخت و ساز صرف فعالیتهای تنفسی و حرکتی بدن میشود. ناکافی بودن ویتامین “ب-۱” در رژیم غذایی منجر به بیماری «بربری» میشود. در این بیماری سیستم عصبی و قلب گرفتار هستند. الکلی ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند زیرا مصرف زیاد الکل ذخائر ویتامین “ب-۱” بدن را کاهش می دهد.

 

موارد استفاده

 

استفاده مهم ویتامین “ب-۱” در بهبود علایم بیماری “بربری” است. این علایم شامل درد، ورم، قرمزی دست ها و پاها و احساس سوزن سوزن شدن و مورمور شدن در دستها و پاهاست. گیجی و از دست دادن حافظه نیز از علایم بالقوه این بیماری هستند.

علایم دیگر “بربری” شامل اشکال در نفس کشیدن، ورم پاها و افزایش ضربان قلب است. بعضی از دیورتیک ها (ادرارآور) باعث از دست دادن این ویتامین از طریق ادرار شده باعث کمبود آن میشوند.

تحقیقات اخیر نشان می دهد که ویتامین “ب-۱” در درمان نارسایی احتقانی قلب مؤثر است. ویتامین “ب-۱” همچنین در شیمی درمانی سرطان نقش منفی بازی می کند. تحقیقات نشان می دهد که مصرف زیاد این ویتامین در طی شیمی درمانی باعث رشد سریع تومور میشود.

 

منابع غذایی

 

حبوبات و گوشت خوک منابع غنی از ویتامین “ب-۱” هستند. دیگر منابع خوب برای این ویتامین شامل برنج پرقوت سفید، دانه های گل آفتابگردان، بادام زمینی، سبوس گندم، مخمر آبجو، شیر سویا، لوبیا و ….

شیر، میوه جات و سبزیجات اگر به میزان کافی مصرف شوند منابع خوبی برای ویتامین “ب-۱” هستند.

 

اشکال دیگر

 

ویتامین “ب-۱” به نام های “تیامین هیدروکلرید” و “تیامین مونونیترات” وجود دارد. این ماده به صورت قرص یا کپسول در فرم مولتی ویتامین شامل قابل جویدنی برای بچه ها و شکل مایع، به صورت ترکیب ب- کمپلکس و یا به تنهایی قابل دسترس است.

 

نحوه مصرف

 

برای جلوگیری از بیماری کمبود ویتامین “ب-۱” بزرگسالان بین ۱/۱ تا ۱/۵ میلی گرم از این ویتامین را همراه با آب ترجیحاً بعد از غذا، روزانه مصرف کنند.

خانم های حامله روزانه ۱/۵ میلی گرم و زنان شیرده ۱/۶ میلی گرم از این ویتامین در روز استفاده کنند. قبل از دادن مکمل ویتامین “ب-۱” به بچه ها با پزشک مشورت کنید. در صورتی که خانم حامله بخواهد از این ویتامین استفاده کند نیز باید قبل از مصرف با پزشک مشورت کند.
تداخل های احتمالی

 

میزان جذب ویتامین ب-۱ در افرادی که الکل زیاد مصرف می کنند، کاهش می یابد. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین “ب-۱” با پزشک مشورت کنید.

ویتامین ب-۲ (ریبوفلاوین)

 

ریبوفلاوین که به نام ویتامین “ب-۲” نیز شناخته میشود باعث آزاد سازی انرژی از کربوهیدراتها، پروتئین و چربی می شود. ریبوفلاوین برای تکثیر، رشد و ترمیم پوست، مو، ناخن و مفاصل ضروری است. همچنین برای سیستم ایمنی که بدن را در مقابل بیماریها حفاظت می کند، لازم و مهم است.
موارد استفاده

 

ریبوفلاوین در پیشگیری و درمان بیماریهای زیر مؤثر و مفید است:

سردرد میگرنی، ریبوفلاوین در پیشگیری از سردرد میگرنی مؤثر اس. مطالعات نشان می دهد که مکمل هایی که حاوی ریبوفلاوین هستند بیشتر از آسپیرین در پیشگیری از سردردهای شدید مؤثرند.

آب مروارید. کمبود ریبوفلاوین می تواند باعث آب مروارید شود. ریبوفلاوین برای فعالیت آنزیم هایی که باعث تقویت بینایی شما میشود ضروری و حیاتی است. کمبود ریبوفلاوین در افراد مسن نسبتاً شایع است. قبل از مصرف بیش از حد مجاز توصیه شده (rda) برای پیشگیری از آب مروارید، با پزشک مشورت کنید.

مکمل های ریبوفلاوین در درمان «کم خونی داسی شکل» مؤثرند. این ماده همچنین اثر مکمل های آهن را در درمان کم خونی، افزایش می دهد.

روماتیسم مفصلی. مقدار خیلی کم ریبوفلاوین در رژیم غذایی می تواند فرد را در معرض خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی قرار دهد. مکمل های حاوی ریبوفلاوین می تواند از پیشرفت علایم جلوگیری کند.

ریبوفلاوین در موارد زیر نیز مفید و مؤثر است:

نشانه های “سندرم تونل کارپال” را بهبود می بخشد.

کاهنده اثرات استرس.

مشکلات پوستی از قبیل آکنه (مخصوصاً آکنه روزاسه)، ورم پوست، اگزما، و زخم ها با مصرف مکمل های ریبوفلاوین بهبود می یابد.

گرفتگی عضلانی را بهبود می بخشد.

بدن را در مقابل انواع مشخصی از آسیب سلولی در طی حمله یا سکته قلبی ایجاد میشود، حمایت می کند.

عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می دهد.
منابع غذایی

 

بهترین منابع ریبوفلاوین شامل مخمر آبجو، بادام، گوشت اندام، غلات، سبوس گندم، چمن برنجی، قارچ، سویا، شیر و اسفناج.

ریبوفلاوین به آرد و حبوبات اضافه میشود. ریبوفلاوین در اثر نور و قلیا نظیر جوش شیرین از بین می رود. این ماده توسط حرارت از بین نمی رود. اگرچه در داخل آبی که در حال پختن است، نفوذ می کند. برای حفظ محتوی ریبوفلاوین غذاها آنها را باید دور از نور قرار داد.
ویتامین ب-۳ (نیاسین)
ویتامین “‘-۳” یا نیاسین عضوی از خانواده ویتامین های “ب” است. این ویتامین محلول در آب است و این بدان معنی است که در بدن ذخیره نمیشود و برای برطرف کردن نیازهای بدن به طور مرتب و روزانه باید مصرف شود. دو شکل از ویتامین “ب-۳” وجود دارد:
نیاسین (به عنوان اسید نیکوتینیک نیز شناخته میشود) و نیاسین آمید (نیکوتین آمید نیز گفته میشود). هر ۲ فرم این ویتامین به عنوان یک ماده مغذی در بدن به یک طریق مؤثرند اما موارد استفاده آن در درمان بیماریها متفاوت است.

بدن شما برای تبدیل کربوهیدرات به انرژی نیاز به ویتامین ب-۳ دارد. بدون ویتامین ب-۳ سیستمهای بدن شما متوقف خواهند شد. ویتامین “ب-۳” همچنین باعث شکستن چربی و کلسترول میشود بنابراین نیاسین (اسید نیکوتنیک) یک عامل ایجاد کننده کلسترول خوب برای بدن است.

بدن شما از ویتامین ب-۳ برای ساختن ترکیبات مختلف از جمله هورمون های ******ی و هورمون های آدرنال، استفاده می کند. این ویتامین همچنین به خارج کردن مواد شیمیایی سمی و مضر از بدن و تنظیم قند خون کمک می کند.

بیشتر افراد مقدار کافی از این ویتامین را از طریق غذایی که می خورند، به دست می آوردند. پزشک در موارد بالابودن کلسترول و دیگر بیماریها این ویتامین را برای شما تجویز می کند. مسئله مهم این است که در موارد مصرف زیاد این ویتامین تحت نظر پزشک باشید، زیرا مصرف زیاد این ویتامین دارای عوارض جانبی جدی همچون آسیب کبدی می باشد.
موارد استفاده

 

نیاسین کلسترول بد (ldl) را کاهش و کلسترول خوب (hdl) را افزایش می دهد. این ویتامین اثر داروهای کاهنده کلسترول را افزایش می دهد. برای این منظور، باید مصرف این ویتامین تنها زیر نظر پزشک باشد. نیاسین آمید به درمان آرتروز، روماتیسم مفصلی، دیابت وابسته به انسولین، بیخوابی و سردرد میگرنی کمک می کند.

هر شکلی از این ویتامین می تواند در درمان یا پیشگیری از کمبود ویتامین “ب-۳” (پلاگر) استفاده شود. افرادی که دچار سل یا سرطان هستند، خانم هایی که از قرص های ضد حاملگی استفاده می کنند و اضخاصی که از کمبود پروتئین رنج می برند، به احتمال بیشتر دچار کمبود ویتامین “ب-۳” میشوند.

منابع غذایی

بدن شما ویتامین ب-۳ را از پروتئین به دست می آورد بنابراین اگر در رژیم غذایی پروتئین کافی وجود داشته باشد، ویتامین “ب-۳” کافی به بدن شما می رسد. بهترین منابع ویتامین ب-۳ غذاهایی است که غنی از پروتئین باشد مانند: گوشت بدون چربی، مرغ، ماهی، تخم مرغ، لوبیای خشک پخته شده و نخود، کبد، شیر کم چربی یا بدون چربی و پنیر، سویا و آجیل.

منابع دیگر خوب برای ویتامین “ب-۳” شامل مخمر آبجو، سبوس گندم، نام پرقوت و حبوبات. غلات (به جز ذرت)، قارچ و سبزیجات تازه. ویتامین “ب-۳” در اثر پختن در آب از بین
می رود. بنابراین تا حد امکان از جوشاندن، پختن و فریزکردن سبزیجات خودداری کنید.
اشکال دیگر

 

اگز پزشک به شما توصیه کند که مقدار بیشتری ویتامین “‘-۳” مصرف کنید، می توانید از مکمل های نیاسین یا نیاسین آمید که به اشکال مختلف در دسترس است استفاده نمایی. قرص های ۲۵، ۵۰، ۱۰۰، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرمی موجود است. اگر چه قرص ها و کپسولهایی که به مرور زمان در بدن آزاد میشود در دسترس است، اما مطالعات نشان داده این ترکیبات باعث آسیب به کبد میشود. نیاسین همچنین به صورت اینوزیتول هگزانیاسینات که فرآورده تولید شده در اروپاست، در دسترس است. این ترکیب به تدریج آزاد میشود و منجر به آسیب کبد نمی شود.

نحوه مصرف

برای کاهش خطر ایجاد زخم معده و جلوگیری از بهم خوردگی و آشفتگی معده، بهتر است مکمل های نیاسین را همراه با غذا مصرف کنید.
موارد احتیاط

 

مصرف میزان زیاد نیاسین (۷۵ میلی گرم یا بیشتر) باعث ایجاد عوارض جانبی میشود. شایعترین عارضه آن «نیاسین فلاش» (niacin Flush) است، بدین صورت که در صورت وسینه احساس سوزش کرده و پوست شما قرمز و برافروخته میشود. این نشانه ها بی ضرر هستند مگر شما مبتلا به آسم باشید بنابراین افراد مبتلا به آسم از مصرف زیاد نیاسین باید اجتناب کنند. مصرف مقادیر خیلی زیاد نیاسین که برای کاهش کلسترول بکار می رود، باعث آسیب کبد و زخم معده میشود. اگر شما دچار بیماریهای کبدی یا زخم معده هستید از مکمل های نیاسین نباید استفاده کنید. اگر شما دیابت، بیماری کیسه صفرا یا نقرس دارید باید زیر نظر پزشک از مکملهای نیاسین استفاده کنید.
تداخل های احتمالی

 

نکات زیر را در مورد نیاسین به خاطر بسپارید.

با دیگر ویتامین های گروه “‘” باعث به حرکت درآوردن موتور بدن میشود.

با دیگر داروهای کاهنده کلسترول بدن قابل استفاده است.

در صورت همراهی با داروهای فشارخون، با احتیاط مصرف کنید (زیرنظر دقیق پزشک).

الکل می تواند مانع از جذب ویتامین “ب-۳” شود، همینطور که بر جذب سایر ویتامین ها و مواد معدنی تأثیر می گذارد.

ویتامین ب-۵ (اسید پانتوتنیک)

 

همه سلولهای بدن نیاز به ویتامین “ب-۵” یا اسید پانتوتنیک دارند. این ویتامین “ب” محلول در آب است و در بدن تبدیل به ترکیبی به نام «کوآنزیم-آ» می شود که وجود این ماده در بدن برای تبدیل غذا به انرژی لازم است. ویتامین «ب-۵» به عنوان ویتامین « ضد استرس» نیز شناخته شده است. زیرا عملکرد غذه آدرنال را تقویت کرده و بهبود می بخشد. (غده آدرنال عضوی است که بدن را در مقابل انواع استرس ها حمایت می کند).

ویتامین ب-۵ برای عمل عضلات و اعصاب ضروری است و برای حفظ سلامتی سیستم ایمنی بدن، حیاتی است. این ویتامین همچنین در کاهش علایم دردناک روماتیسم مفصلی مؤثر است.
موارد استفاده

 

بعضی از پزشکان برای خستگی، آلرژی، آسم، پسوریازیس یا دیگر بیماری های مزمن یا برای زندگی های بسیار فعال و پراسترس، ویتامین “ب-۵” را توصیه می کنند. ثابت نشده است که ویتامین “ب-۵” برای این بیماریها مفید بوده باشد.

مصرف ویتامین “ب-۵” به کاهش درد، تورم و خشکی صبگاهی بیماری روماتیسم مفصلی کمک می کند و بهبودی زخم را مخصوصاً بعد از جراحی، تسریع می کند.

اسید پانتوتنیک به کاهش لیپید خون (چربی، کلسترول، تری گلیسریدها) کمک کرده و پدیده سمیت زدایی را تسریع می کند.

منابع غذایی

 

اسید پانتوتنیک از ریشه یونانی پانتوز (Pantos) به معنی «هرکجا» گرفته شده است و این نام به خاطر این است که این ماده در انواع مختلف مواد غذایی یافت میشود. مقدار زیادی از ویتامین “ب-۵” در طی تهیه فرآورده های غذایی از بین می رود. بنابراین گوشت تازه، سبزیجات و تمام غلات تازه دارای ویتامین “ب-۵” بیشتری نسبت به غذاهای فریز شده یا کنسرو شده هستند.

بهترین منابع ویتامین “ب-۵” عبارتند از: مخمر آبجو، نان غلات و حبوبات، قارچ، کبد، لوبیای خشک و نخود، آووکادو، ماهی، مرغ، آجیل (فندق،گردو)، بادام زمینی، گل کلم، شیر و پنیر، سیب زمینی، پرتقال، موز و تخم مرغ.
اشکال دیگر

 

ویتامین “ب-۵” در بیشتر ویتامین های ب- کمپلکس وجود دارد.این ویتامین همچنین به صورت منفرد در “کلسیم پانتوتنات” نیز قابل دسترس است. این ماده ۹۲ درصد اسید پانتوتنیک و ۸ درصد کلسیم دارد. این ویتامین همچنین به صورت کپسولهای ۱۰۰، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرمی در دسترس است.
موارد احتیاط

 

تداخل یا عوارض جانبی در مورد مصرف مکمل های ویتامین “ب-۵” شناخته نشده است. توصیه شده است که ویتامین ب-۵ را همراه با سایر ویتامینهای “ب” مصرف کنید تا تعادل سیستم بدن شما در مورد ویتامین ب حفظ شود.
تداخل های احتمالی

 

هیچ تداخل شدیدی در مورد این ویتامین با ویتامین های دیگر، گیاهان و داروها شناخته نشده است.
ویتامین ب-۶ (پیریدوکسین)

 

ویتامین ب-۶ یک ویتامین محلول در آب است. بدن شما از ۳ شکل ویتامین ب-۶ استفاده می کند. پیریدوکسین (pn)، پیرویدوکسال (pl) و پیریدوکسامین (pm). بیشتر مواقع منظور از ویتامین ب-۶ پیریدوکسین است.

ویتامین ب-۶ عملکرد های متفاوتی در بدن دارد که عبارت است از: شکستن کربوهیدراتها برای ایجاد انرژی، تشکیل هموگلوبین و دیگر موادی که بدن به آن نیاز دارد.
موارد استفاده

 

موارد استفاده ویتامین ب-۶ شامل موارد زیر است:

بهبود علایم ناشی از کمبود ویتامین ب-۶، این علایم شامل التهاب (قرمزی، ورم، درد)، دهان، ترک و خشک شدن لبها، تحریک پذیری، افسردگی و گیجی است.

درمان کم خونی و اختلالات سیستم عصبی ناشی از داروهای ضد سل.

درمان بیمارانی که میزان زیادی ایزونیازید (داروی ضد سل) مصرف کرده اند.

کاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی (pms).

کاهش تهوع و استفراغ در طی حاملگی.

جلوگیری از بیماریهای قلبی. مطالعات اخیر نشان می دهد که ویتامین ب-۶، ویتامین ب-۱۲ و فولات می تواند باعث کاهش سطح هوموسیستین خون (ماده ای که خطر بیماریهای قلبی را افزایش
می دهد) شود.
منابع غذایی

 

مرغ، ماهی، کلیه، کبد، تخم مرغ و گوشت خوک غنی ترین منابع غذایی ویتامین ب-۶ هستند. موارد زیر نیز منابع خوبی برای این ویتامین هستند:

مخمر، سبوس گندم، غلات، سیب زمینی، موز و جو دوسر. ویتامین ب-۶ در غذاهای فریزشده یا فرآورده های غذایی (مانند گوشت) از بین
می رود.
اشکال دیگر

 

ویتامین ب-۶ به صورت پیریدوکسین هیدروکلرید قابل دسترسی است. این ترکیب به صورت قرص در شکل مولتی ویتامین (قابل جویدن برای بچه ها) در دسترس است. شکل ب-کمپکس یا به تنهایی به مقدارهای ۱ تا ۱۵۰ میلی گرمی وجود دارد. ویتامین ب-۶ همچنین در مولتی ویتامین هایی که به صورت قطره و مایع هستند و بچه ها استفاده می کنند نیز وجود دارد.

نحوه مصرف

برای جلوگیری از کمبود ویتامین ب-۶ مردان باید روزانه ۲ میلی گرم و زنان ۱/۵ میلی گرم از این ویتامین استفاده کنند. زنان حامله نیاز به ۲/۲ میلی گرم ویتامین ب-۶ روزانه و زنان شیرده ۲/۱ میلی گرم نیاز دارند. افرادی که رژیم غذایی متعادل شامل منابع ویتامین ب-۶ مصرف می کنند نیاز روزانه شان به این ویتامین مرتفع شده و نیازی به مکمل های اضافی این ویتامین ندارند. اگر در مورد نیاز روزانه به ویتامین ب-۶ سؤالی دارید می توانید با پزشکتان مشورت کنید. مکمل های ویتامینی را همیشه همراه با آب، ترجیحاً بعد از غذا مصرف کنید.
موارد احتیاط

 

ویتامین ب-۶ وقتی به مقدار زیاد (۲۰۰ میلی گرم یا بیشتر در روز) و به مدت طولانی مصرف شود می تواند باعث مشکلات عصبی شود. قطع مصرف آن باعث بهبودی مشکلات میشود.
تداخل های احتمالی

 

وتامین ب-۶ اثر لوودوپا داروی بیماری پارکینسون را مهار می کند برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین ب-۶ با پزشک صحبت کنید.

ویتامین ب-۹ (اسید فولیک)

 

اسید فولیک که به نام های فولات یا ویتامین ب-۹ نیز خوانده میشود برای بسیاری از اعمال بدن از جمله سلامتی سیستم عصبی، خون و سلول ها حیاتی و اساسی است.

این ویتامین بدن را در مقابل بیماریهای قلبی، نقص های مادرزادی، پوکی استخوان و سرطان های مشخصی حفظ می کند.
موارد استفاده

 

اسید فولیک در درمان و مقابله با بسیاری از بیماریها، شامل موارد زیر، کمک کننده است:

نقایص مادرزادی، میزان پایین اسید فولیک با نقایص موقع تولد همراه است. نیمی از نقایص لوله عصبی (نظیر اسپینا بیفیدا) قابل پیشگیری است اگر زنان در سن باروری از اسید فولیک در رژیم غذایی شان استفاده کنند. مطالعات نشان می دهد که میزان اسید فولیک مورد نیاز برای جلوگیری از نقایص لوله عصبی از طریق مکمل های ویتامینی بسیار راحت تر قابل دسترسی است تا منابع غذایی به تنهایی.

حمله و سکته قلبی. اسید فولیک برای پاک کردن خون از ماده ای به نام هوموسیستین ضروری است. میزان بالای هوموسیستین خطر بیماریهای قلبی و سکته قلبی را افزایش می دهد.

سرطانها. سطح پایین اسید فولیک، در ایجاد سرطان مخصوصاً سرطان کردن رحم، ریه و روده بزرگ نقش دارد.

پوکی استخوان. فقدان اسید فولیک و در نتیجه افزایش هوموسیستین باعث ضعف استخوانها شده آنها را مستعد شکستگی می کند.

افسردگی و دیگر مشکلات ذهنی. اسید فولیک برای عملکرد مغز مهم است. این ویتامین خلق، خواب و اشتها را تنظیم می کند. افزایش سطح اسید فولیک و در بعضی افراد، مخصوصاً اشخاص مسن باعث علایم روانی یا ذهنی منفی بر عکس میشود. اسید فولیک یک اثر ضد افسردگی خفیف دارد و مصرف مکمل های اسید فولیک در بهبود اثر داروی پروزاک مؤثر است.

اسید فولیک همچنین در موارد زیر مفید است:

جلوگیری از کم خونی که می تواند باعث کاهش تعداد سلولهای قرمز خون شود، کمک به درمان سردرد، بهبود روماتیسم مفصلی، کمک به درمان ناباروری، کمک به درمان آکنه و مفید برای افراد مبتلا به ایدز.
منابع غذایی

 

غذاهایی که شامل میزان چشمگیری از اسید فولیک هستند شامل کبد، عدسی، سبوس برنج، مخمر آبجو، آرد سویا، نخود چشم سیاه، لوبیای مرمری، لوبیا قرمز، بادام زمینی، اسفناج، برگ شلغم، لوبیا، گندم و مارچوبه.

در فرآورده های غذایی (برای مثال جوشیده یا حرارت داده شده) اسید فولیک از بین می رود. نگه داشتن غذا در حرارت اتاق به مدت طولانی نیز می تواند محتوای اسید فولیک آن را از بین ببرد.
اشکال دیگر

 

مکمل های ویتامین ب-۹ به صورت اسید فولیک و اسید فولینیک قابل دسترسی هستند. در حالی که فولات پایدارتر است، اسید فولینیک مفیدترین شکل ذخیره غذایی در بدن است.
نحوه مصرف

 

اسید فولیک به صورت قرص و در صورت صلاحدید پزشک به صورت تزریقی قابل استفاده است. قرص ها در مقدارهای ۴۰ تا ۱۰۰۰ میکروگرم در دسترس هستند. میزان مجاز توصیه شده (rda) برای اسید فولیک بستگی به سن و ****** دارد (پایین را نگاه کندی). در صورت حامله بودن، میزان کافی اسید فولیک باید استفاده شود. قبل از شروع مصرف مکمل های اسید فولیک یا دادن آن به بچه ها، با پزشک مشورت کنید.

میزان مجاز توصیه شده در رژیم غذایی (rda)

شیرخواران زیر ۶ ماه: ۲۵ میکروگرم

۶ تا ۱۲ ماه: ۳۵ میکروگرم

بچه های ۱ تا ۳ سال: ۵۰ میکروگرم

بچه های ۴ تا ۶ سال: ۷۵ میکروگرم

پسران و دختران ۱۱ تا ۱۴ سال: ۱۵۰
میکروگرم

مردان ۱۵ سال و بالاتر: ۴۰۰ میکروگرم

زنان ۱۵ سال و بالاتر: ۴۰۰ میکروگرم

خانم های حامله: ۴۰۰ میکروگرم

زنان شیرده: ۲۸۰ میکروگرم
موارد احتیاط

 

اسید فولیک ندرتاً‌سمی است. مصرف زیاد آن (بیشتر از ۱۵ میلی گرم) می تواند باعث مشکلات معده، مشکلات خواب، واکنش های پوستی و تشنج شود. مکمل های اسید فولیک کمبود ویتامین ب-۱۲ را که می تواند باعث آسیب دائمی به سیستم عصبی شود، مخفی نگه دارد. مکمل های اسید فولیک باید همیشه ویتامین ب-۱۲ نیز به همراه داشته باشند.
تداخل های احتمالی

 

باعث کاهش جذب روی میشود.

کاهش جذب و عملکرد در صورت همراهی با استروژن، الکل، داروهای مختلف شیمی درمانی (مخصوصاً متوتروکسات)، سولفاسلازین، باربیتورات، و داروهای ضد تشنج.

اگر آسپیرین، ایبوپروفن یا استامینوفن برای مدت طولانی استفاده می کنید به اسید فولیک بیشتری نیاز دارید.

در صورتی که اسید فولیک با ویتامین ب-۱۲، نیاسین، کولین و ویتامین “سی” استفاده شود بهترین اثر را دارد.

برای اطلعات بیشتر در مورد اسید فولیک با پزشکتان صحبت کنید.
ویتامین ب-۱۲ (کوبالامین)
ویتامین ب-۱۲ کوبالامین نیز نامیده میشود. برای کمک به رشد و عملکرد طبیعی سلولهای بدن نیاز روزانه به مصرف این ویتامین داریم. مخصوصاً این ویتامین برای سلامت مغز استخوان (جایی که سلولهای خونی تشکیل میشود) و سیستم عصبی مهم و ضروری است. مصرف ناکافی این ویتامین منجر به یک بیماری به نام «کم خونی پرنیشیوز» میشود که منجر به دریافت ناکافی اکسیژن توسط سلولها و ایجاد اختلالات سیستم عصبی میشود. افراد پا به سن گذاشته بیشتر در معرض خطر کم خونی پرنیشیوز هستند زیرا افزایش سن باعث کاهش میزان ویتامین ب-۱۲ دریافتی از طریق غذا میشود.
موارد استفاده

 

مهمترین استفاده ویتامین ب-۱۲ در درمان علایم و نشانه های «کم خونی پرنیشوز» است. این علایم شامل: ضعیفی، رنگ پریدگی، نشانه های عصبی نظیر سوزن سوزن شدن و سوزش دست ها و پاها، عدم تعادل، گیجی از دست دادن حافظه و کج خلقی است.

تحقیقات اخیر مشخص کرده است که ویتامین ب-۱۲ در جلوگیری از بیماریهای قلبی دخالت دارد. افرادی که ترکیبی از اسید فولیک، ویتامین ب-۱۲ و ویتامین ب-۶ استفاده می کنند سطح خونی پایینی از هوموسیستئین (که به نظر می رسد مرتبط با خطر بیشتر برای بیماری قلبی باشد) دارند.
منابع غذایی

 

ویتامین ب-۱۲ در غذاهای حاوی پروتئین حیوانی وجود دارد. غنی ترین منبع این ویتامین کبد و کلیه است. دیگر منابع خوب برای این ویتامین شامل شیر، تخم مرغ، ماهی و پنیر است.
اشکال دیگر

 

ویتامین ب-۱۲ در فرم ویتامینی سیانوکوبالامین نیز یافت میشود. ویتامین ب-۱۲ به صورت قرص، ژل یا در مولتی ویتامین (قابل جویدن و به صورت قطره مایع)، فرم ب-کمپلکس یا به تنهایی وجود دارد.
نحوه مصرف

 

برای جلوگیری از اختلالات ناشی از کمبود ویتامین ب-۱۲، بزرگسالان باید روزانه ۲ میکروگرم از این ویتامین استفاده کنند. افرادی که رژیم غذایی شان شامل گوشت، شیر و دیگر فرآورده های لبنی است، میزان نیاز روزانه آنها برطرف شده نیازی به مصرف مکمل ویتامینی ندارند. گیاهخوارانی که فرآورده های پروتئین حیوانی مصرف نمی کنند باید مکمل های ویتامینی را ترجیحاً بعد از غذا باید مصرف کنند. خانم های حامله ۲/۲ میکروگرم از ویتامین ب-۱۲ و خانم های شیرده ۲/۶ میکروگرم از این ویتامین روزانه باید مصرف کنند. قبل از دادن هرگونه مکمی ویتامین ب-۱۲ به بچه ها با پزشک مشورت کنید. افراد پا به سن گذاشته روزانه بیش از ۲ میکروگرم ویتامین ب-۱۲ نیاز دارند زیرا توانایی جذب وتیامین ب-۱۲ با افزایش سن کاهش می یابد. افراد مسن باید در مورد میزان مصرف روزانه این ویتامین با پزشک مشورت کنند.
موارد احتیاط

 

ویتامین ب-۱۲ غیرسمی است، اما در مصرف بیش از ۲ میکروگرم آن در روز، اثرام مفید شناخته شده ای وجود ندارد.
تداخل های احتمالی

 

جذب ویتامین ب-۱۲ به وسیله مصرف مت فورمین که برای درمان افزایش قند خون استفاده میشود، کاهش می یابد. همچنین مصرف زیاد ویتامین سی (۵۰۰ میلی گرم یا بیشتر) باعث تخریب این ویتامین میشود.

ویتامین سی(اسید اسکوربیک)
بدن شما قادر به ذخیره ویتامین «سی» نیست. بنابراین برای حفظ سلامتی باید به طور مرتب روزانه به میزان کافی از این ویتامین استفاده کنید. ویتامین «سی» برای رشد و ترمیم بافت ها در همه قسمتهای بدن ضروری است. این ویتامین برای تشکیل کلاژن (که یک پروتئین مهم در تشکیل پوست، بافت ترمیم یافته، تاندون، رباط ها و عروق خونی است) لازم است. علاوه بر اینها، بدن برای ترمیم زخم، نیاز به میزان زیادی ویتامین «سی» دارد. همچنین برای تشکیل و ترمیم غضروف. استخوان و دندان ویتامین “سی” ضروری است. میزان زیادی ویتامین “سی” در طی هر نوع پدیده ترمیمی در بدن، شامل یک سرماخوردگی، عفونت، ییماری، صدمه یا جراحی مورد نیاز است. در این موارد شما نیاز بیشتری به ویتامین «سی» دارید. ویتامین «سی» همچنین به کاهش آسیب بدن ناشی از مواد شیمیایی سمی و آلوده کننده هایی نظیر داروها و دود سیگار، کمک می کند.
سیگاریها بیشتر به ویتامین «سی» نیاز دارند. تحقیقات نشان می دهد که ویتامین «سی» در جلوگیری از سرطان مؤثر است و برای تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری است. این ویتامین، همچنین به نگهداری دید خوب با افزایش سن، کمک می کند.

موارد استفاده

ویتامین «سی» اثرات مثبت بسیار زیادی در بدن دارد که شامل موارد زیر است:
یادآوری عملکرد سیستم ایمنی بدن
تقویت بدن در مقابل سرطان
ضروری برای ترمیم زخم ها
کمک به جلوگیری از آب مروارید
افزایش کلسترول خوب (hdl)
کاهش خطر بیماری قلبی
کاهش فشار خون
مفید در درمان آلرژی
مقابله با اسپاسم ناشی از آسم
نگهداری سلامت عروق خونی
کمک به تقویت باروری مرد
تقویت بدن در مقابل مشکلات و عوارض دراز مدت دیابت.
کمک به بدن در مقابل سوختگی ناشی از خورشید و اثرات آن.
کمک به درمان خونریزی لثه، کبود شدگی و ورم مفاصل.
کمک به درمان ورم مفاصل و دیگر بیماری های التهابی.
اگر شما فرآورده های گوشتی مانند سوسیس، خوک و هات داگ زیاد استفاده می کنید باید بدانید که ویتامین «سی» مانع از تشکیل نیتروزآمین که یک عامل ایجاد سرطان است میشود. بنابراین عقیده خوبی است که به همراه مصرف فرآورده های گوشتی از مکمل های ویتامین “سی” نیز استفاده کنیم.

منابع غذایی

ویتامین “سی” در بسیاری از میوه جات و سبزیجات وجود دارد. مواد غذایی که غنی از ویتامین “سی” هستند شامل آب پرتقال، فلفل سبز، هندوانه، خربزه، گریب فروت، گرمک، توت فرنگی، انبه، گل کلم، آب گوجه فرنگی، کلم فندقی، گل کلم،‌کاهو. ویتامین «سی» همچنین در برگ های سبز پخته شده یا خام (کلم، اسفناج)، گوجه فرنگی تازه و سیب زمینی، کدو تنبل، تمشک، و آناناس. ویتامین سی به نور، هوا و گرما حساس است. خوردن سبزیجات خام و یا مختصری پخته شده جذب ویتامین “سی” شما را افزایش می دهد.

اشکال دیگر

شما می توانید هم از فرم طبیعی و هم فرم ساختگی ویتامین “ٍی” که اسید اسکوربیک نامیده میشود و به اشکال گوناگونی از مکمل ها وجود دارد، استفاده کنید شکل های رایج آن به صورت قرص، کپسول پودرهای کریستاله، قرص های جوشان و به شکل مایع وجود دارد. شما می توانید قرص های ۲۵ میلی گرمی تا ۱۰۰ گرمی را خریداری و استفاده کنید. در صورتی که اسید اسکوربیک معده شما را اذیت می کند. می توانید ویتامین «سی» است که ظاهراً بدن آن را بهتر جذب می کند. تستهای آزمایشگاهی نشان داده است که این مدعی حقیقت ندارد و ویتامین «سی» معمولی نیز به خوبی قابل جذب است.

نحوه مصرف

ویتامین «سی» در بدن ذخیره نمیشود، بنابراین باید به طور مرتب استفاده شود. بهترین روش مصرف مکمل ها همراه با غذا ۲ تا ۳ بار در روز با میزان مناسب است. میزان مجاز مصرف روزانه (rda) ویتامین “سی” ۶۰ میلی گرم برای بزرگسالان، ۷۰ میلی گرم برای خانم های حامله، ۹۵ میلی گرم برای زنان شیرده، ۱۰۰ میلی گرم برای سیگاریها، ۴۰ میلی گرم برای بچه های جوانتر و ۵۰ میلی گرم برای بچه های بزرگتراست. بعضی از تحقیقات ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی گرم ویتامین “سی” ۲ بار در روز براز بزرگسالان توصیه می کند تا بیشترین اثر را داشته باشد. در صورتی که مصرف بیشتر از ۱۰۰۰ میلی گرم در روز دارید قبل از مصر فبل پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاط

ویتامین سی” سمی نیست. مصرف زیاد آن (بیشتر از ۲۰۰۰ میلی گرم روزانه) باعث اسهال نفخ و آشفتگی معده میشود.اگر هرگونه مشکل کلیوی دارید قبل از مصرف ویتامین “سی” با پزشک مشورت کنید.

تداخل های احتمالی

ویتامین “سی” در بدن دارای اثرات زیر است:
افزایش جذب آهن از غذا و مکمل های آهن یا مولتی ویتامین ها یا مکمل های معدنی.
کاهش جذب مسن.
ایجاد اختلال در آزمایش خون برای ویتامین ب-۱۲٫ اگر شما آزمایش خون دارید و ویتامین «سی» زیادی مصرف کرده اید با پزشک مشورت کنید.
تداخلی شیدی با هیچ دارو یا گیاهی در مورد این ویتامین شاخته نشده است.
ویتامین «سی» به وسیله کبد برای سمیت زدایی داروها و دیگر مواد شیمیایی استفاده میشود. اگر شما داروی طبی به طور مرتب استفاده می کنید قبل از مصرف هرگونه مکمل ویتامینی با پزشک مشورت کنید.

 

ویتامین د
ویتامین «دی» برای ساختن و نگهداری سلامتی استخوان ها در طول عمر ضروری است. کلسیم که عنصر اصلی استخوان است تنها در صورت حضور ویتامین «دی» قابل جذب است. ویتامین «دی» و کلسیم در بسیاری از اعمال بدن از قبیل حفظ سیستم ایمنی و سلامتی سیستم عصبی دخالت دارند.

موارد استفاده

مصرف کافی و مناسب ویتامین «دی» می تواند یک سری از بیماریهای جدی شامل موارد زیر جلوگیری کند:
پوکی استخوان: جلوگیری از حالت نرمی و شکنندگی سریع استخوان ها. ویتامین «دی» بدن در مقابل بیماریهایی نظیر ریکتز، نرمی استخوان (استئومالاسی)، پوکی استخوان و استئوپنی حفظ می کند. افرادی که در قسمتهای آب و هوای شمالی زندگی می کنند و کسانی که نور مستقیم خورشید را دریافت نمی کنند. برای تقویت استخوان ها نیاز به مصرف مکمل های ویتامین «دی» دارند. اگر سطح ویتامین «دی» بدن پایین باشد مکمل های کلسیم در درمان پوکی استخوان کمکی نمی کنند.
سرطان: ویتامین «دی» در رشد سلولها دخالت دارد و نشان داده شده است که باعث کاهش رشد سلولهای سرطانی خون، روده بزرگ پوست و پستان میشود. همچنین تحقیقات بیانگر این نکته است که افراد با سطح کافی ویتامین «دی» خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات و کولورکتال دارند.
دیابت: ویتامین «دی» به تنظیم قند خون برای جلوگیری از دیابت یا کنترل آن کمک می کند.
مولتیپل اسکلروزیز: ویتامین «دی» بدن را در مقابل ای بیماری حفظ می کند.
بیماری قلبی: ویتامین «دی» از تصلب شرایین جلوگیری می کند و باعث کاهش فشارخون میشود.
ویتامین «دی» همچنین در موارد زیر مفید است:
کمک به کنترل قند خون
کمک به یک پاراتیروئید بیش از حد فعال
کاهش آسیب غضروفی در افراد مبتلا به آرتروز و کاهش شدت روماتیسم مفصلی
در درمان پسوریازیس موفقیت آمیز است.
اگر شما تحت درمان با داروی ضد تشنج یا گلوکوکورتیکوییدها هستید و یا اینکه … از مصرف ویتامین «دی» سود می برید.
منابع غذایی

غذاهایی که شامل ویتامین «دی» هستند عبارتند از:
روغن ماهی
سالمون آزاد ماهی
تونا (ماهی بزرگ)
شیر مقوی
نرم تن
قارچ
حبوبات مقوی
زرده تخم مرغ
نور خورشید منبع طبیعی برای ویتامین «دی» است. اگر پوست شما روشن است روزانه ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در معرض نور خورشید قرار گیرد تا نیاز روزانه شما به ویتامین «دی» مرتفع میشود. در صورت داشتن پوست تیره به مدت ۳ ساعت در برابر نور خورشید قرار گیرد تا از آن سود ببرید. ابر، مه آلودگی، لباس و پوشش، **********های نوری و پنجره های شیشه ای میزان دریافتی ویتامین «دی» نور خورشید را کاهش می دهند.

اشکال دیگر

ویتامین «دی» در بسیاری از مولتی ویتامین ها یافت میشود. همچنین به صورت مایع، قرص، کپسول و ژل نرم به میزان ۵۰ واحد تا ۱۰۰۰ واحدی یافت میشود. میزان های بیشتر از این مقدار نیز به صورت آماده و قابل دسترس وجود دارد. اگر شما در هضم چربیها مشکل دارید فرم تزریقی ویتامین «دی» نیز قابل دسترس است.

نحوه مصرف

برای جلوگیری از بیماری، بزرگسالانی که به طور منظم در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ واحد روزانه از ویتامین «دی» استفاده کنند. برای مصرف منظم این مکمل ها با پزشکتان مشورت کنید. همچنین قبل از دادن ویتامین «دی» به بچه ها با پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاط

مصرف مقدار زیاد ویتامین «دی» (بیشتر از ۱۰۰۰ واحد روزانه) می تواند شما را بسیار بیحال و مریض کند. نشانه های آن شامل تشنگی بیش از حد، مزه‌فلزی در دهان، درد استخوانی، خستگی،‌چشم درد، خارش پوست، استفراغ، اسهال، نیاز به ادرار کردن،‌و مشکلات عضلانی است. بیش از حد در معرض نور خورشید بودن، به شما ویتامین «دی« اضافی نمی دهد.
اگر سطح کلسیم یا فسفر خون شما بالاست و یا اینکه بیماری کلیوی یا قلبی دارید قبل از استفاده از ویتامین «دی» با پزشک مشورت کنید.

تداخل های احتمالی

موارد زیر باعث کاهش میزان ویتامین «دی» دریافتی شما میشود:
کلسترامین
روغن معدنی
الکل
بعضی از درمانی های ضد تشنج
در صورتی که از آنتی اسیدهای حاوی منیزیوم، گلیکوزیدهای دیجیتال، وراپامیل و دیورتیک های تیازیدی استفاده می کنید، مصرف همزمان ویتامین «دی» می تواند باعث بهم خوردن تعادل مواد معدنی در بدن شما شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین «دی» با پزشک صحبت کنید

ویتامین ای
تحقیقات نشان می دهد که ویتامین «ای» در مقابل بسیاری از بیماری ها به بدن کمک می کند و سلول ها را از انواع مشخصی از آسیب ها حفظ کرده، طول عمر آنها را افزایش می دهد. این خاصیت ویتامین «ای» در طول زمان باعث کند شدن آسیب سلولی میشود که به طور طبیعی با افزایش سن اتفاق می افتد.

موارد استفاده

ویتامین «ای» بدن را در مقابل بعضی از اختلالات حفظ می کند و به درمان بعضی دیگر از بیماری ها کمک می کند.
در زیر لیستی از این بیماریها آورده شده است.
سرطان. ویتامین “ای” نقش مهمی در درمان در بسیاری از سرطان ها از جمله سرطان پوست، دهان و گلو، معده، روده بزرگ پستان و غذه پروستات ایفا
می کند. همچنین خطر ابتلا به سرطان های ریه، مری و دهانه رحم را کاهش می دهد به نظر می رسد ویتامین «ای» از طریق پیام های کنترلی اکسیژن مانع از رشد سلولهای طبیعی بدن را در مقابل اثرات شیمی درمانی حفظ می کند، اما سلولهای سرطانی زخم پذیر را باقی می گذارد.
حملات و سکته های قلبی. تحقیقات نشان می دهد که ویتامین «ای» مانع از انسداد شریان ها توسط «کلسترول تبدیل شده به فرم خطرناک»» میشود. هم چنین ویتامین «ای»» یک صد انعقاد قوی است که به جریان راحت تر خون در شریان هایی که دارای پلاکهای چربی چسبیده به دیواره هستند کمک می کند.
بیماریهای سیستم ایمنی. این بیماریها دفاع بدن را در مقابل بیماری کاهش می دهد، اما ویتامین «ای» سطح ایمنی بدن را در مقابل آنها بالا می برد.
بیماریهای وابسته به سن. ویتامین های «ای» از پیشرفت بعضی از بیماریها مانند بیماری آلزایمر که باعث کاهش قدرت ذهنی و فیزیکی میشود، جلوگیری می کند.
آب مروارید و دژنراسیون ماکولر. ویتامین «ای» می تواند با این بیماریها که باعث کاهش دید و کوری میشود، مقابله کند.
دیابت. ویتامین «ای» خطر بیماری قلبی را که افراد مبتلا به دیابت کاهش می دهد.
ویتامین «ای» همچنین در موارد زیر کمک کننده است.
کند کردن پدیده پیری سلول ها و بافتها.
تقویت فرد در مقابل آلوده کننده های محیط.
نگهداری و سلامت سلولهای قرمز خون و مقابله با کم خونی.
درمان اختلالات وابسته به «چربیهای بدهضم».
مؤثر در درمان بیشتر بیماریهای پوستی.
کمک به بهبود سریعتر زخم ها.
کمک به درمان اختلالات تولید مثل.
کاهش ناراحتی های قبل از شروع قاعدگی.
کاهش علایم و نشانه های لوپوس.

منابع غذایی

غذاهایی که شامل میزان قابل توجهی از ویتامین «ای» هستند عبارت است از: آجیل (شامل بادام، فندق، و گردو)، تخم آفتابگردان، روغن ذرت، مارگارین، مایونز، روغن سبزیجات فشرده شده خنک،‌ شامل ذرت، گل آفتابگردان، سویا، دانه پنبه، کانولا، و سبوس گندم (غنی ترین منبع)، اسفناج و کلم پیچ، سیب زمینی و تمیس.

اشکال دیگر

شما می توانید فرآورده های طبیعی یا مصنوعی (ساختگی) ویتامین “ای” را انتخاب کنید. پزشک معالج شما معمولاً شکل طبیعی آن را توصیه می کند (دی- آلفا- توکوفرول). شکل ساختگی آن دل-آلفا- توکوفرول نامیده میشود.
ویتامین «ای» به صورت کپسول، قرص و ژل نرم در اختیار است و به میزان های ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۵۰۰، ۶۰۰ و ۱۰۰۰ موجود است.
برای افرادی که در هضم چربیها مشکل دارند ویتامین «ای سوکسینات» (“dry-E”) بهتر است.

نحوه ‌مصرف

ویتامین «ای» معمولاً غیرسمی است. میزان زیاد آن (خیلی بیشتر از ۱۲۰۰ واحد روزانه) می تواند باعث تهوع، نفخ، اسهال و طپش شود.
در صورتی که فشارخون دارید و یا اینکه از رقیق کننده های خون نظیر کومادین یا وارفارین استفاده می کنید قبل از مصرف ویتامین «ای» با پزشکتان مشورت کنید.

تداخل های احتمالی

تداخلات ممکن در مورد ویتامین «ای» شامل موارد زیر است:
مانع از جذب ویتامین «کا» (که به انعقاد خون کمک می کند) میشود.
باعث افزایش خطر خونریزی غیرطبیعی در افرادی که ضد انعقاد مصرف می کنند، میشود.
با مصرف مکمل های آهن، از بین
می رود و در صورت مصرف کلسترامین و کلستی پول جذب آن کاهش می یابد.
استفاده بدن از ذخیره های ویتامین «آ» را افزایش می دهد، افزایش جذب ویتامین «ای» می تواند ذخیره های ویتامین «آ» بدن را کاهش دهد.
افزایش جذب در صورت همراهی با سلنیوم (یک عنصر کمیاب موجود در غذاها).
کاهش جذب در صورت مصرف زیاد الکل.

ویتامین کا
نقش ویتامین «کا» در کمک به انعقاد خون و جلوگیری از انعقاد به خوبی شناخته شده است. این ویتامین همچنین در سلامت استخوان نقش مهمی ایفا می کند.

موارد استفاده

ویتامین “کا” بدن را در مقابل عوامل زیر تقویت و حمایت می کند:

خونریزی. ویتامین “کا” خطر خونریزی در بیماریهای کبد، زردی، سوءجذب، و یا خطر خونریزی مرتبط با استفاده طولانی مدت از آسپیرین و آنتی بیوتیک ها را کاهش می دهد.

ویتامین “کا” در درمان خونریزی شدید قاعدگی و به همراه ویتامین «سی» در درمان تهوع صبحگاهی مؤثر است. بعضی مواقع به بچه ها بلافاصله بعد از تولد ویتامین «کا» تزریق میشود، زیرا بعضی موارد، نظیر بچه هایی که زودتر از موعد به دنیا می آیند در معرض خطر خونریزی هستند.
پوسیدگی استخوان. برای اینکه استخوان بتواند از کلسیم استفاده کند نیاز به ویتامین “کا” دارد. مکمل های ویتامین “کا” در افزایش توده استخوانی در زنان بعد از یائسگی مؤثر و مفید اس. بین کمبود ویتامین “کا” و پوسیدگی استخوان ارتباط وجود دارد. مکمل های ویتامین “کا” در درمان پوسیدگی استخوان مفید است. ویتامین “کا” همچنین در موارد زیر کمک کننده است:
ویتامین “کا” در پیشگیری از سنگ های کلیه مؤثر است.
یک ماده مشابه ویتامین “کا” بنام “ترکیب پنج کا” (k CAMPOUND 5) از رشد سرطان کبد جلوگیری می کند.
بعضی از اشکال (سبزینه محلول در آب) به کنترل بدن مدفوع و بوی ادرار کمک می کند.
اشکال محلول در اب به درمان زخم های پوستی کمک می کند.

منابع غذایی

غذاهایی که شامل میزان قابل توجهی ویتامین “کا” هستند عبارتند از: سبزینه (کلروفیل)، چای سبز، اسفناج، شلغم، گل کلم، کلم پیچ، مارچوبه، کاهو.
فریز کردن غذاها باعث از بین بردن ویتامین «کا» میشود. اما گرم کردن غذا تأثیری بر روی آن ندار.
اشکال دیگر

مکمل های ویتامین “کا” هم به صورت طبیعی و هم به صورت ساختگی در دسترس هستند.
مکمل های کلروفیل (سبزینه) محلول در چربی منبع عالی از ویتامین “کا” هستند.
کلروفیل محلول در آب رایجترین شکل ویتامین “کا” هستند. اشکال محلول در آب برای بدن قابل جذب نیستند و در درمان پوست و کاهش بوی بدن مفید است.
ویتامین “کا” در کمپلکس های «مولتی ویتامین» و به صورت قرصه های ۵ میلی گرمی وجود دارد.

نحوه مصرف

میزان مصرف مجاز ویتامین «کا» (RDA) 80 میکروگرم برای مردان و ۶۵ میکروگرم برای زنان است. برای پیشگیری و درمان بیماریها، باید میزان مصرف برگه های سبز تیره سبزیجات را زیاد کنید و رژیم غذایی شما روزانه حاوی بیش از ۵۰۰ میکروگرم ویتامین «کا» باشد. قبل از دادن هرگونه مکمل ویتامین کا به بچها با پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاط

ویتامین «کا» با اثر ضد انعقادهایی نظیر وارفارین یا کرمادین تداخل دارد.
اشعه X و پرتوتابی میزان نیاز روزانه به ویتامین «کا» را افزایش می دهد.
ویتامین «کا» در شیر ترشح میشود و از جفت عبور می کند. خانم های حامله و خانم های شیرده قبل از مصرف مکمل های ویتامین «کا» باید با پزشک مشورت کنند.
اگر شما آسپیرین، کلسترامین، فنی تویین یا ملین های روغنی معدنی مصرف
می کنید. بدن شما نیاز بیشتری به ویتامین «کا» دارد.
سم بعضی از مارها ویتامین «کا» را که در ایجاد لخته مؤثر است، از بین می برد. ویتامین «کا»» در توقف خونریزی ناشی از «زهر سم» مؤثر است.
زیادی مصرف آنتی بیوتیک ها می تواند باعث کمبود ویتامین «کا» شود. این داروها نه تنها باکتری های مضر را از بین می برد، بلکه باکتری های مفید فعال کننده ویتامین «کا» را نیز از بین می برد.

تداخل های احتمالی

ویتامین “کا” به صورت خوراکی غیرسمی است.
میزان زیاد ویتامین “کا” مصنوعی که برای جلوگیری از خونریزی در بعضی از بیماریها استفاده میشود، می تواند باعث کم خونی و آسیب کبدی شود.
تزریق ویتامین «کا» می تواند باعث گرگرفتگی (فلاشینگ)، تعریق، درد سینه و محدودیت تنفسی شود.
مشکلات خونی، زردی و مشکلات کبدی در نوزادان بعد از دادن ویتامین “کا” دیده میشود.
تزریق داخل عضلانی ویتامین “کا” می تواند باعث درد، ورم و اگزما شود.

۱۵ نکته درباره ویتامین ث

اسید اسکوربیک یا ویتامین c یکی از محبوب‌ترین و مشهورترین داروهایی است که افراد سالم و بیمار هر دو به یک اندازه از مصرف آن لذت می‌برند.

ویتامین c در گروه ویتامین‌ها قرار دارد و به شکل قرص‌های ۱۰۰ و ۲۵۰ میلی‌گرمی و قرص جوشان ۱۰۰۰ میلی‌گرمی، پودر ۵۰۰ میلی‌گرمی و آمپول ۵۰۰ میلی‌گرمی در داروخانه‌های کشور موجود است. اما قرص جوشان آن به ویژه در فصول سرد سال طرفدار بیشتری پیدا می‌کند.

ویتامین c، ویتامین محلول در آب است که از اجزای ضروری برای ساخت و نگهداری کلاژن و بافت محیطی بین سلولی است. مصرف این دارو سبب تقویت دستگاه ایمنی و افزایش سرعت بهبود زخم می‌شود، همچنین از تشکیل نیتروزآمین‌ها و نیتروز اوره‌های سرطان‌زا جلوگیری می‌کند.

موارد مصرف ویتامین c در پیشگیری و درمان بیماری اسکوروی، کمک به درمان سوختگی‌های شدید، بهبود شکستگی یا زخم بیماری‌های مزمن است.

میزان مصرف این دارو بر اساس نوع بیماری تعیین می‌شود. به‌طور مثال، در درمان بیماری اسکوروی روزانه ۱۰۰ میلی گرم تا ۲ گرم از راه خوراکی یا تزریقی مصرف می‌شود یا در سوختگی‌های شدید روزانه ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم به وسیله پزشکان توصیه می‌شود.

اسیداسکوربیک نیز مانند داروهای دیگر عوارضی از خود نشان می‌دهد که اغلب دستگاه عصبی، پوست، گوارش و ادراری را درگیر می‌کند. شایع‌ترین این علایم شامل سرگیجه، درد در محل تزریق، اسهال، سوزش سردل، افزایش دفع ادرار یا تخریب دندان‌ها با مصرف طولانی مدت قرص‌های جویدنی است.

افراد دچار کمبود آنزیم g6pd باید از مصرف زیاد این دارو بپرهیزند زیرا احتمال بروز کم‌خونی در این افراد با مصرف اسیداسکوربیک محتمل است.

ویتامین c تزریقی در معرض نور به تدریج تیره می‌شود اما تغییر رنگ جزیی تاثیری در اثر درمانی آن ندارد.

ویتامین c تزریقی را می‌توان به صورت رقیق شده یا رقیق نشده استفاده کرد.
از محلول خوراکی ویتامین c می‌توان همراه غذا استفاده کرد.

قرص‌های جوشان این ویتامین را باید در یک لیوان‌ آب حل و بلافاصله مصرف کرد.

ویتامین c را در ظروف غیرفلزی مقاوم در برابر هوا، دور از حرارت و نور خورشید در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید.

مصرف زیاد این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. همچنین سیگاری‌ها و افرادی که قرص ضدبارداری مصرف می‌کنند، نیاز به مصرف ویتامین بیشتری به صورت مکمل دارند.

درباره این ویتامین، مهم‌ترین توصیه‌ای که‌ به خانواده‌ها گفته می‌شود، این است که برای تامین ویتامین c لازم به منابع غذایی طبیعی توجه بیشتری نشان دهند تا دارو.

ویتامین c می‌تواند سبب افزایش توان جذب آهن شود

 

(اسید فولیک)
اسید فولیک که به نام های فولات یا ویتامین ب-۹ نیز خوانده میشود برای بسیاری از اعمال بدن از جمله سلامتی سیستم عصبی، خون و سلول ها حیاتی و اساسی است.
این ویتامین بدن را در مقابل بیماریهای قلبی، نقص های مادرزادی، پوکی استخوان و سرطان های مشخصی حفظ می کند.

موارد استفاده

اسید فولیک در درمان و مقابله با بسیاری از بیماریها، شامل موارد زیر، کمک کننده است:
نقایص مادرزادی، میزان پایین اسید فولیک با نقایص موقع تولد همراه است. نیمی از نقایص لوله عصبی (نظیر اسپینا بیفیدا) قابل پیشگیری است اگر زنان در سن باروری از اسید فولیک در رژیم غذایی شان استفاده کنند. مطالعات نشان می دهد که میزان اسید فولیک مورد نیاز برای جلوگیری از نقایص لوله عصبی از طریق مکمل های ویتامینی بسیار راحت تر قابل دسترسی است تا منابع غذایی به تنهایی.
حمله و سکته قلبی. اسید فولیک برای پاک کردن خون از ماده ای به نام هوموسیستین ضروری است. میزان بالای هوموسیستین خطر بیماریهای قلبی و سکته قلبی را افزایش می دهد.
سرطانها. سطح پایین اسید فولیک، در ایجاد سرطان مخصوصاً سرطان کردن رحم، ریه و روده بزرگ نقش دارد.
پوکی استخوان. فقدان اسید فولیک و در نتیجه افزایش هوموسیستین باعث ضعف استخوانها شده آنها را مستعد شکستگی می کند.
افسردگی و دیگر مشکلات ذهنی. اسید فولیک برای عملکرد مغز مهم است. این ویتامین خلق، خواب و اشتها را تنظیم می کند. افزایش سطح اسید فولیک و در بعضی افراد، مخصوصاً اشخاص مسن باعث علایم روانی یا ذهنی منفی بر عکس میشود. اسید فولیک یک اثر ضد افسردگی خفیف دارد و مصرف مکمل های اسید فولیک در بهبود اثر داروی پروزاک مؤثر است.
اسید فولیک همچنین در موارد زیر مفید است:
جلوگیری از کم خونی که می تواند باعث کاهش تعداد سلولهای قرمز خون شود، کمک به درمان سردرد، بهبود روماتیسم مفصلی، کمک به درمان ناباروری، کمک به درمان آکنه و مفید برای افراد مبتلا به ایدز.
منابع غذایی

غذاهایی که شامل میزان چشمگیری از اسید فولیک هستند شامل کبد، عدسی، سبوس برنج، مخمر آبجو، آرد سویا، نخود چشم سیاه، لوبیای مرمری، لوبیا قرمز، بادام زمینی، اسفناج، برگ شلغم، لوبیا، گندم و مارچوبه.
در فرآورده های غذایی (برای مثال جوشیده یا حرارت داده شده) اسید فولیک از بین می رود. نگه داشتن غذا در حرارت اتاق به مدت طولانی نیز می تواند محتوای اسید فولیک آن را از بین ببرد