آب درمانی و تاثیر آن در بهبود دردهای زانو
بيماري قرن ما دردهاي مفاصل به خصوص دردهاي زانو و كمر است و يكي از مفيدترين روشهاي درماني در اين خصوص، آب درماني است، كه طي آن فرد در داخل آب اقدام به ماساژ درماني، تقويت عضلات و حركتهاي مفاصل ميكند زماني كه شخص بيمار در داخل آب قرار ميگيرد، براساس قانون ارشميدس ميزان فشاري كه بر روي مفاصل وارد ميشود، كاهش يافته و با حركاتي كه داخل آب انجام ميدهد، به نحوي عضلات تقويت ميشود و اين تقويت باعث ميگردد تا فشار بر روي فضاي ديسك و كپسول مفصل كاهش يابد و نهايتاً اين كاهش فشار منجر به كاهش شدت بيماري ميشود
* مزایای آب درمانی نسبت به سایر روش های درمانی
1) درمان بیماری های انسان با آب، بسیار ساده و طبیعی است.
2) روش درمان زیاد دشوار نیست.
3) کاملا بی ضرر است و آثار بدی بر جا نمی گذارد.
4) آثار مسمومیت به همراه ندارد و نیازی به داروهای سمی نیست.
5) ارزان ترین وسیله است و درهمه جا به راحتی به دست می آید.
6) هضم را بهبود می بخشد و یبوست را که منشاء بروز اغلب بیماری هاست برطرف می کند.
7) خواب طبیعی را برقرار می سازد و مغز و بدن را تقویت می بخشد.
8) بی درد است و درد را به سهولت تسکین می دهد.
9) درمان آن اساسی و ریشه ای است
نكات قابل توجه
تا زمانی که آب سرد مورد مصرف قرار می گیرد، فعالیت عضو کاهش می یابد و پس از قطع مصرف آب، قسمت هایی از بدن به حالت طبیعی برمی گردند و برای مدتی درجه حرارت از حد فعالیت بالاتر قرار می گیرد. پس از این مصارف باید قسمت هایی از بدن را ماساژ داد تا گردش خون تسریع شود.
کمپرس کیسه یخ یا آب سرد در سر از احتقان و هجوم خون در سر جلوگیری می کند که در برطرف ساختن سردرد و دردهای عصبی موثر است.
استفاده از این کمپرس در قسمت های مختلف بدن اثرات زیر را به دنبال دارد:
اگر زیر بغل گذاشته شود، به منزله ی ضد احتقان برای تمام بازو خواهد بود.
اگر در خم آرنج قرار داده شود، درجه حرارت دست را پایین می آورد.
اگر در قسمت بالای پا گذاشته شود، ساق را در زیر زانو نیرو می دهد .
اگر روی زانو و پاشنه پا نهاده شود، اثر ضد احتقان پا خواهد داشت.
نوشیدن آب سرد و تنقیه با آب سرد، درجه حرارت را دربیماری های تب زا فرو می اندازد. آب سرد اگر برای سر و کف پا به کار رود، درجه حرارت عمومی را درتب ها پایین می آورد. گذاشتن پارچه ی آغشته به آب سرد و مرطوب روی شکم سبب فرو افتادن درجه حرارت به هنگام تب می گردد.
كاربرد آب داغ فعالیت حیاتی را تحریک می کند، ولی موجب رخوت و واکنش های بعدی می شود. پس از کاربرد آب داغ، قسمت هایی از بدن را باید با آب سرد مواجه کرد و با مالش ایجاد گرما کرد. استفاده از آب داغ، التهاب چشم ها را برطرف می سازد و سبب می شود که دردهای قولنج شکم، اسپاسم، کرامپ، درد و غیره در هر بخش از بدن ساکت شود. تنقیه با آب گرم به روده ها قوام می بخشد و یبوست را برطرف می کند، ولی خستگی مفرط را سبب می شود. استعمال آب داغ در پوست باعث اتساع سرخرگ ها و سیاهرگ ها و مجاری لنفاوی می شود.
حمام کامل با آب داغ حملات آسم را بهبود می بخشد. ابتدا دستگاه مرکزی را تحریک می کند و سپس به رخوت می اندازد، لذا بیمار ابتدا احساس برانگیختگی خواهد کرد، سپس کوفتگی.
گذاشتن موقت بطری آب داغ روی پوست موجب بالا رفتن گرمای بافت می شود. بطری آب داغ کاربردهای موثری دارد، از جمله زمانی که اعضای انتهایی بدن سرد شده باشند.
کاربرد متناوب آب داغ و سرد در پوست بسیار سودمند است. در این برنامه، مصرف آب سرد همواره آخر کار انجام می شود. دمای پوست ابتدا به طور قابل ملاحظه ای نسبت به درجه حرارت طبیعی افزایش پیدا می کند و پس از آن از طریق آب سرد پایین می آید.
این برنامه ی آب درمانی به دفعات با آب گرم شروع می شود و با آب سرد تمام می شود که با انواع ورزش ها مثل دمبل زدن، قدم زدن سریع و یا درافراد ناتوان با ماساژ بدن دنبال می شود. این شیوه ها همواره قدرت تغذیه را بدون بروز هر نوع اختلال بهبود می بخشد. کاربرد آب ولرم ، همواره آثار نیکوبخشی دارد و برای کودکان، مردان جوان، زنان ظریف و افراد حساس مناسب است.
لولايي به نام زانو نيمي از بار بدن را به دوش ميکشد
بزرگ ترین، قویترین و سنگینترین مفصل در بدن مفصل زانو است که حمایت، حرکت و تحمل تقریبا نیمی از وزن بدن را بر عهده دارد. این مفصل عملکردی مانند یک لولا دارد و بین انتهای بالایی درشت نی و انتهای پایینی استخوان ران واقع شده است. در اطراف آن لیگامنتها و غضروفهایی وجود دارند که مفصل را ثابت کرده و از آن حمایت میکنند تا امکان حرکت بیش از حد به طرفین را محدود کند. اگر مفصل زانو دچار التهاب مفاصل شود، ممکن است پزشک آرتروپلاستی زانو (تعویض زانو) را پیشنهاد دهد، این عمل، پروسه موفق و متداولی است که حرکت زانو را بهبود داده و امکان حرکت طبیعی بدون درد را مجددا برای بیمار فراهم می آورد.
ساختار زانو
استخوانهای مفصل زانو شامل استخوان ران، درشتنی و کشکک زانو است. سطوح مفصلی استخوان ران، درشتنی و کشکک زانو با یک پوشش غضروفی ضخیم چند میلیمتری پوشیده شده كه این پوشش از فشار بیش از حد بر این سطوح مفصلی جلوگیری میكند. مینیسک یک دیسک غضروفی هلالی شکل است که در قسمت داخل و خارج مفصل زانو وجود دارد. مفصل زانو توسط یک کپسول مفصلی حمایت میشود که خود این کپسول توسط رباطهای داخلی و خارجی طرفی زانو پشتیبانی شدهاند. مینیسک داخلی به رباط داخلی طرفی زانو میچسبد در حالی که مینیسک خارجی به لیگامان خارجی طرفی نمیچسبد.
فواید راه رفتن در آب برای زانو
• وزن در آب بسیار کمتر احساس میشود در نتیجه هنگام راه رفتن، فشار کمتری بر مفاصل زانو وارد می‌گردد.
• راه رفتن در آب گرم، با سرکوب سیستم عصبی سمپاتیک، باعث میشود که عضلات از حالت انقباض و گرفتگی خارج شده و درد مفاصل کاهش یابد.
• راه رفتن و ورزش در آب (آب درمانی)، می‌تواند در تسکین درد و بالا بردن کیفیت زندگی مبتلایان به استئوآرتریت، موثر واقع شود.
• بیمارانی که از آرتریت روماتوئید رنج می‌برند، در کنار استفاده از داروهای ضد التهاب، می‌توانند به وسیله‌ی آب درمانی و راه رفتن در آب التهاب مفاصل خود را کاهش دهند.
• فشار هیدرواستاتیک آب باعث کاهش تورم مفاصل می‌گردد. در نتیجه دامنه‌ی حرکت و فعالیت بیمار افزایش یافته و درد زانو تسکین پیدا میکند.
• همان طور که پیش‌تر گفته شد شناور شدن در آب باعث کاهش فشار وزن بر زانو میشود. به همین علت برای کسانی که تحت عمل جراحی و تعویض مفصل زانو قرار گرفته‌اند، راه رفتن در آب و انجام تمرینات ورزشی، راحت‌تر شده؛ در نتیجه دوران نقاهت را سریعتر پشت سر می‌گذارند.
• راه رفتن در آب به خصوص خلاف جهت آب، برای مفاصل یک مقاومت مفید ایجاد میکند و باعث تقویت ماهیچه‌های پا و کاهش درد ناشی از ضعف عضلات نیز می‌گردد. پس کسانی که از ضعف عضلانی رنج می‌برند، می‌توانند با راه رفتن در آب، عضلات پا و اندام تحتانی را تقویت کرده و درد زانوی خود را کاهش دهند.
نکات مهم راه رفتن در آب
• کف استخرها، بسیار لیز هستند. پس حتما با دمپایی مخصوص راه بروید تا بتوانید تعادلتان را بهتر حفظ کنید و دچار آسیب و مصدومیت نشوید.
• توجه کنید که هنگام راه رفتن در آب، شانه‌ها و لگن شما هم راستا باشند.
• هر چه ارتفاع آب بالاتر باشد و شما بیشتر در آب فرو رفته باشید، فشار بر روی مفاصل کمتر میشود. اگر در عمق بیشتری از آب می‌خواهید راه بروید، می‌توانید از کمربند‌های مخصوصِ غوطه‌وری، که برای این امر ساخته شدهاند، استفاده کنید.
• اگر دارای شرایط جسمانی خاصی مانند بارداری، دیابت، سرطان، صرع، آسم و مشکلات تنفسی، حساسیت به کلر، مشکلات قلبی، حساسیت به دما، تب ناگهانی، بیماری کلیوی، فشار خون، بی اختیاری و عفونت هستید، قبل از شروع آب درمانی و راه رفتن در استخر، با پزشک خود مشورت کنید.
آب درمانی و مزایای آن برای سلامتی
آب درمانی یا هیدروتراپی یک درمان مکمل است که از آب برای اهداف سلامت جسم و روان استفاده میشود. کاربردهای زیادی از جمله درمان درد مفاصل و کاهش استرس عضلانی، آرتریت و فیبرومیالژیا، اسپاسم و توانبخشی و بازتوانی دارد.
آب درمانی (Hydrotherapy) چیست؟
آب درمانی (Hydrotherapy) شامل انجام تمرینات و تکنیک‌های خاص فیزیوتراپی در آب برای کمک به تسکین درد، آرامش و تقویت عضلات، افزایش گردش خون و متعاقبا بهبود عملکرد است. آب درمانی شامل تمرینات خاصی است که در یک استخر آب انجام میشود. دمای آب معمولا ۳۳ تا ۳۶ درجه سانتیگراد است. آب درمانی به طور کلی بیشتر بر روی حرکات آهسته و کنترل شده و با آرامش تمرکز دارد.
آب درمانی شامل انواع مختلفی از فعالیت هایی است که در آب انجام می شوند. این فعالیت ها با خواص درمانی همراه هستند.
اغلب منظور از آب درمانی، حرکات و ورزش هایی است که در استخر آب گرم و با هدف توانبخشی انجام می شوند.
معمولاً این استخرها عمق زیادی ندارند تا بیمار بتواند با استفاده از نرده محافظ به راحتی در آب بایستد.
اغلب برای وارد شدن به این استخرها پله تعبیه شده است. یا آن که از وسایل دیگری نظیر سکو استفاده می شود.
آب درمانی می‌تواند مفید باشد و بعد از جراحی تعویض مفصل یا کمردرد، اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتریت پسوریاتیک و استئوآرتریت استفاده میشود. همچنین به بزرگسالان و کودکانی که تحرک محدودی دارند اجازه می‌دهد تا تحرک خود را در آب به حداکثر برسانند.
هیدروتراپی همچنین به عنوان فیزیوتراپی در آب شناخته میشود، استفاده از یک محیط آبی برای انجام ورزش در حالی که قادر به تغییر شدت حرکت است، ویژگی که خارج از آب امکان پذیر نیست. از آنجایی‌که بدن شناور است، آب اجازه می‌دهد تا ورزش بیشتری نسبت به روی زمین انجام شود، در حالی‌که افزایش دما و فشار گردش خون و انعطاف‌پذیری را تشویق میکند. این یک راه موثر و راحت برای بیماران برای توانبخشی است.
آب درمانی چگونه کار می کند؟
یک استخر آب درمانی معمولا بین ۳۳ تا ۳۶ درجه سانتیگراد گرم میشود که کمی متفاوت از تمرینات معمولی آب درمانی است. گرمای استخر ماهیچه‌ها و مفاصل را گرم میکند و باعث میشود دامنه حرکتی بهتری داشته باشید. از آنجایی‌که آب شناور است، جاذبه کمتری نیز بر بدن تاثیر می‌گذارد. با آبی که وزن شما را تحمل میکند، فشار کمتری بر عضلات و مفاصل وارد میشود.
آب درمانی (Hydrotherapy) عالی است زیرا به شما امکان می‌دهد با درد کمتری ورزش کنید. دمای آب به کاهش درد کمک میکند و همچنین دامنه حرکتی بیشتری می‌دهد. علاوه‌براین، آب مقداری مقاومت طبیعی در برابر حرکات ایجاد میکند. در مورد عملی مانند چرخاندن بازوی در مقابل خود فکر کنید. در خارج از استخر، این حرکت آسان است، اما وقتی آن را در آب امتحان کنید، حرکت بسیار کندتر است. بنابراین، هنگام ورزش در یک استخر گرم، مقاومت طبیعی در برابر آب دریافت می‌کنید که به بهبود قدرت عضلانی کمک میکند.
انواع آب درمانی
آب درمانی یک روش درمانی طبیعی است که از آب به عنوان ابزار اصلی برای بهبود سلامت بدن و روان استفاده میکند. این روش شامل تکنیک‌ها و شیوه‌های گوناگونی است که هر کدام ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند. برخی از انواع آب درمانی عبارتند از:
حمام گرم و سرد: غوطه‌ور شدن در آب گرم یا سرد برای بهبود جریان خون، کاهش التهاب و تسکین درد.
هیدروتراپی در استخر: استفاده از استخرهای مخصوص با دمای کنترل‌شده برای تقویت عضلات، بهبود تعادل و کاهش دردهای مفصلی.
سونا و بخار: از گرما و بخار آب برای باز کردن منافذ پوست، سم‌زدایی و آرامش استفاده میشود.
دوش متناوب سرد و گرم: تغییر متناوب دمای آب برای تحریک سیستم عصبی و بهبود گردش خون.
آب درمانی طبیعی (چشمه‌های معدنی): استفاده از خواص درمانی آب‌های معدنی طبیعی که سرشار از مواد معدنی مفید هستند.
کمپرس آب گرم یا سرد: قرار دادن پارچه مرطوب گرم یا سرد روی قسمت‌های خاص بدن برای کاهش درد یا التهاب.
کاربرد آب درمانی (Hydrotherapy)
برخی از کاربردهای آب درمانی عبارتند از :
دردهای مزمن
مشکلات اسکلتی عضلانی
بیماری های مغز و اعصاب
مشکلات ارتوپدی
مولتیپل اسکلروزیس (MS)
بهبود سلامت قلب و عروق
بهبود سلامت عضلات و مفاصل
بهبود سلامت مغز
تقویت یادگیری و حافظه
بهبود خواب
چاقی
فشار خون
آکنه
آرتروز
سرماخوردگی
افسردگی
اضطراب
سردرد
کشیدگی و رگ به رگ شدن
تسکین درد مربوط به آسیب گردن یا کمر
کاهش التهاب و تورم
کاهش اسپاسم عضلانی
افزایش متابولیسم
تنظیم سطح کورتیزول
فواید آب درمانی در فیزیوتراپی
استفاده از آب درمانی (Hydrotherapy) به عنوان بخشی از درمان فیزیوتراپی می‌تواند به مزایای بسیاری مانند:
کاهش درد
کاهش اسپاسم عضلانی
تقویت عضلات
افزایش آمادگی جسمانی و تحمل عملکردی
آموزش الگوهای حرکتی
بهبود تعادل
افزایش تحرک
بهبود هماهنگی
بهبود وضعیت بدن
بهبودی سریعتر جراحی
امکان ایستادن در افرادی که قادر به تحمل وزن خارج از آب نیستند.
بهبود تکنیک راه رفتن
بهبود سطح آمادگی هوازی
افزایش قدرت عضلات
افزایش دامنه حرکتی مفاصل
بهبود استقلال و عملکرد
کاهش ترس از افتادن
کاهش التهاب و تورم
آب درمانی چگونه کمک می کند؟
آب درمانی (Hydrotherapy) می‌تواند به طرق مختلف به شما کمک کند:
آب به ماهیچه‌های شما اجازه می‌دهد تا آرام شوند و درد مفاصل را کاهش می‌دهد و به شما کمک میکند ورزش کنید.
آب از وزن شما حمایت میکند، که به تسکین درد و افزایش دامنه حرکت در مفاصل کمک میکند.
از آب می‌توان برای ایجاد مقاومت در برابر حرکت مفاصل استفاده کرد. با فشار دادن دستها و پاهای خود به آب، می‌توانید قدرت عضلانی خود را نیز بهبود بخشید.
آب درمانی چگونه کار میکند؟
آب درمانی یا فیزیوتراپی در آب بر اساس تأثیرات فیزیکی و شیمیایی آب بر بدن عمل میکند. آب دارای خواص منحصربه‌فردی است که می‌تواند به تنظیم دمای بدن، بهبود گردش خون، تسکین عضلات و حتی تأثیرات آرامش‌بخش بر ذهن کمک کند. نحوه عملکرد آب درمانی شامل موارد زیر است:
افزایش گردش خون: دمای آب (چه گرم و چه سرد) باعث تحریک رگ‌های خونی و بهبود جریان خون در بدن میشود.
کاهش التهاب و درد: آب سرد می‌تواند تورم و التهاب را کاهش دهد، در حالی که آب گرم عضلات را شل کرده و درد را تسکین می‌دهد.
شناوری و کاهش فشار بر مفاصل: وقتی بدن در آب قرار میگیرد، وزن بدن کاهش یافته و فشار کمتری به مفاصل وارد میشود. این ویژگی برای بیماران با مشکلات مفصلی یا افراد مسن بسیار مفید است.
آرامش ذهنی: آب، به خصوص در دماهای معتدل یا با افزودن اسانس‌های معطر، می‌تواند استرس و اضطراب را کاهش داده و به آرامش روانی کمک کند.
سم‌زدایی بدن: تعریق ناشی از سونا یا حمام‌های گرم به دفع سموم از طریق پوست کمک میکند.
تحریک سیستم ایمنی: تغییرات دمایی می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و مقاومت بدن را در برابر بیماری‌ها افزایش دهد.
تمرینات آب درمانی برای زانو و آرتروز
بسیاری از مراکز آبی و استخرهای عمومی دارای کلاس‌های ورزش در آب هستند که برای افراد مبتلا به آرتروز طراحی شده است. تمرینات آبی از برخی از تمرینات زیر الهام گرفته شده است:
پیاده‌روی در آب
در آبی تا بالای سینه یا کمر بایستید.
۱۰ تا ۲۰ قدم به جلو راه بروید و سپس به عقب بروید. تکرار.
برای مقاومت بیشتر، سرعت خود را افزایش دهید.
لانچ در آب برای آرتروز
در آب تا اندازه کمر یا سینه (در صورت نیاز در نزدیکی دیواره استخر برای حمایت بایستید).
بدون اینکه اجازه دهید زانوی جلویی از کنار انگشتان پا عبور کند، یک قدم لانچ بزرگ در جهت جلو بردارید.
به حالت شروع برگردید و با پای دیگر تکرار کنید.
راه رفتن به پهلو در آب برای آرتروز
رو به دیواره استخر در آبی تا کمر یا سینه بایستید.
در حالی که بدن و انگشتان پا رو به دیوار باشد، گام‌های جانبی بردارید.
۱۰ تا ۲۰ قدم در یک جهت بردارید و سپس برگردید. در جهت دیگر تکرار کنید.
ورزش بالا بردن ران ها در آب
در آب تا بالای سینه یا کمر بایستید و دیواره استخر را در سمت راست بدن خود قرار دهید.
پای چپ خود را به پهلو بکشید، زانوی خود را صاف نگه دارید. سپس به موقعیت شروع بازگردید.
با پای چپ خود پشت پا بزنید؛ سپس به موقعیت شروع بازگردید.
بدن را بچرخانید تا دیواره استخر در سمت راست باشد و حرکات را با پای چپ خود تکرار کنید.
تمرینات جهشی در آب
در آب با ارتفاع سینه بایستید، پاها را کنار هم قرار دهید و دستها را در کنار خود قرار دهید.
پاهای خود را به سمت بیرون پرش دهید و دستان خود را تا بالای سطح آب بالا بیاورید و آنها را در آب نگه دارید.
به حالت شروع برگردید و با همان سرعتی که راحت هستید این کار را تکرار کنید.
برای مقاومت بیشتر، دمبل‌های آبی را در دست نگه دارید. (ممکن است لازم باشد هنگام استفاده از دمبل آب، حرکت را کاهش دهید.)
کشش عضلات ران در آب
در آب تا سینه بایستید.
پای راست خود را در حالی که زانو خم شده و لگن باز است بلند کنید و با دست چپ به قسمت داخلی مچ پا را بگیرید.
برای شروع پایین بیاورید و با طرف مقابل این کار را تکرار کنید.
طرفین را به همان سرعتی که راحت است جایگزین کنید.
شنای قورباغه
در آب تا سینه بایستید.
بدن خود را در آب نگه دارید، به سرعت زانوهای خود را به سمت زیر بغل خود بکشید (با زانوهای باز و پاشنه‌ها به سمت کشاله ران)، دستان خود را پایین بیاورید تا پاهای خود را در حالی که تقریباً سطح باسن بالا می‌آیند، لمس کنید.
به حالت شروع برگردید و با همان سرعتی که راحت هستید این کار را تکرار کنید.
اسکوات در آب یکی از تمرینات آب درمانی برای زانو
در آب تا بالای سینه یا کمر بایستید.
باسن خود را به سمت عقب بکشید و زانوهای خود را خم کنید، بدن خود را در حالت اسکوات پایین بیاورید و بازوهای خود را به سمت جلو دراز کنید.
به بالا بپرید، از آب بیرون بیایید، بازوهای خود را به طرفین خود بکشید.
روی پنجه‌ی پاهای خود فرود بیایید و پاشنه‌های خود را پایین بیاورید، زانوها و باسن خود را خم کنید و به حالت اسکوات فرود بیایید.
به همان سرعتی که راحت هستید تکرار کنید.
فواید و ویژگی های آب درمانی چیست؟
آب درمانی عبارت است از استفاده از آب به منظور بهره‌مندی از سلامتی. در نظر گرفتن مزایای آب درمانی می‌تواند به درک بهتر اینکه آیا برای فرد مناسب است کمک کند. کنترل جریان خون (افزایش یا کاهش) کاربردهای زیادی در درمان‌های بهداشتی دارد. یکی از این کاربردها رسیدگی به شرایطی است که در آن التهاب یک عامل اصلی است. دیگری جایی است که بار جریان خون نگران کننده است، مانند سکته مغزی یا سلامت قلب و عروق.
در زیر برخی از بسیاری از شرایط سلامتی که آب درمانی ممکن است مفید باشد آورده شده است:
آرتروز
پوکی استخوان
آسیب ورزشی
سلامت قلب
التهاب عمومی
همچنین آب درمانی به نحوی از آب در جهت سلامت فردی و یا اجتماعی استفاده میکند.
آب درمانی با آب سرد، آب گرم و ترکیبی از هر دو، همه از مزایای مختلف سلامتی پشتیبانی میکنند.
آب درمانی تا حد زیادی بر تحریک اتساع عروق و انقباض عروقی متکی است.
آب درمانی در طول تاریخ بشر به عنوان یک عمل درمانی مورد استفاده قرار گرفته است.
توانایی بدن ما برای سازگاری با تغییرات دما با افزایش سن کاهش می‌یابد.
ممکن است به درمان آرتروز، آسیب، پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی عروقی کمک کند.
آب درمانی دیسک کمر
یکی از شایعترین مشکلات ستون فقرات، دیسک کمر است که می‌تواند باعث درد، بی‌حسی و ضعف در قسمت پایینی کمر و پاها شود. آب درمانی به دلیل ویژگی‌های زیر برای دیسک کمر مؤثر است:
کاهش فشار روی دیسک‌ها: خاصیت شناوری آب باعث میشود وزن بدن کاهش یابد و فشار کمتری به دیسک‌های بین‌مهره‌ای وارد شود. این امر به کاهش التهاب و درد کمک میکند.
افزایش دامنه حرکتی: تمرینات در آب به دلیل کاهش مقاومت جاذبه، حرکت‌های روان‌تری را ممکن می‌سازند که برای افرادی با محدودیت حرکتی مفید است.
تقویت عضلات اطراف ستون فقرات: حرکات ملایم در آب می‌توانند عضلات کمری را بدون فشار زیاد تقویت کنند. این موضوع به تثبیت ستون فقرات و کاهش درد کمک میکند.
تمرینات پیشنهادی برای دیسک کمر
راه رفتن آهسته در آب با عمق کم
حرکات کششی ملایم برای خم شدن و چرخش کمر
شناور شدن در آب با تکیه بر دیوار استخر
آب درمانی برای تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی یکی دیگر از مشکلات مربوط به ستون فقرات است که می‌تواند منجر به درد شدید، بی‌حسی و ضعف شود. در این حالت، فضای کانال نخاعی باریک شده و فشار زیادی به نخاع وارد میشود. آب درمانی برای این مشکل فواید زیر را دارد:
کاهش فشار بر نخاع: خاصیت شناوری آب فشار ناشی از وزن بدن بر روی نخاع را کاهش می‌دهد.
افزایش جریان خون: آب گرم می‌تواند به بهبود جریان خون در ناحیه آسیب‌دیده کمک کند و درد را کاهش دهد.
تمرینات کششی مؤثر: انجام حرکات کششی در آب باعث باز شدن فضای کانال نخاعی و کاهش علائم میشود.
تمرینات پیشنهادی
خم شدن آرام به جلو و عقب در آب
انجام حرکات کششی با استفاده از تخته شنا یا دیواره استخر
حرکات چرخشی ملایم برای افزایش انعطاف‌پذیری ستون فقرات
آب‌درمانی چگونه باعث درمان بیماری‌های ستون فقرات میشود؟
آب‌درمانی نقش مهمی در درمان و تسکین مشکلات مرتبط با ستون فقرات دارد و یکی از مؤثرترین روش‌های غیردارویی و غیرتهاجمی برای کمک به بهبود دردهای ناحیه کمر و ستون فقرات به شمار می‌رود. آب به دلیل ویژگی‌های خاص خود، از جمله خاصیت شناوری و فشار هیدرواستاتیک، شرایطی را ایجاد میکند که افراد با آسیبهای ستون فقرات می‌توانند بدون فشار زیاد به عضلات و مفاصل، حرکات مختلفی را انجام دهند. این روش علاوه بر مشکلات ستون فقرات، بعد از جراحی‌ها، مانند عمل دیسک ستون فقرات، جراحی‌های ستون فقرات، زانو، لگن و شانه نیز مورد استفاده قرار میگیرد. در این بخش به برخی از مکانیسم‌های اصلی آب‌درمانی در درمان مشکلات ستون فقرات پرداخته میشود.
کاهش فشار بر مهره‌ها
خاصیت شناوری آب موجب کاهش وزن بدن و به تبع آن، کاهش فشار بر مهره‌های ستون فقرات میشود. این ویژگی به افرادی که از دیسک کمر یا مشکلات دیگر ستون فقرات رنج می‌برند کمک میکند تا تمرینات توانبخشی را بدون درد و فشار زیاد انجام دهند.
کاهش اسپاسم و گرفتگی عضلات کمر
آب‌درمانی در آب گرم به دلیل افزایش گردش خون و کاهش گرفتگی عضلات، به تسکین اسپاسم‌های عضلانی کمر کمک میکند. این موضوع به ویژه برای افرادی که به علت فشار روی عضلات ناحیه کمر دچار درد هستند، بسیار مؤثر است.
تقویت عضلات پشتیبان ستون فقرات
در آب‌درمانی، تمرینات مختلفی برای تقویت عضلات عمقی کمر و عضلات پشتیبان ستون فقرات انجام میشود. این عضلات به حمایت و تثبیت ستون فقرات کمک میکنند و در صورتی که تقویت شوند، فشار کمتری بر مهره‌ها وارد میشود. تقویت این عضلات در کاهش درد و جلوگیری از آسیبهای آتی تأثیر زیادی دارد.
افزایش انعطاف‌پذیری ستون فقرات
تمرینات کششی در آب به افزایش انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی مفاصل ستون فقرات کمک میکند. این تمرینات باعث می‌شوند که ستون فقرات تحرک و انعطاف بیشتری پیدا کند و به کاهش خشکی و بهبود وضعیت کلی ستون فقرات منجر شود.
تسریع بهبود پس از جراحی
افرادی که جراحی ستون فقرات انجام داده‌اند، می‌توانند با انجام تمرینات سبک و کنترل‌شده در آب به روند بهبود خود سرعت بخشند. آب‌درمانی به آنها کمک میکند تا به صورت تدریجی و بدون فشار زیاد، توانایی حرکتی خود را بازیابند و از خشکی و گرفتگی بعد از عمل جراحی پیشگیری کنند.
آب درمانی دیسک گردن
دیسک گردن می‌تواند منجر به درد، بی‌حسی و گرفتگی عضلات گردن و شانه‌ها شود. این مشکل اغلب به دلیل نشستن طولانی‌مدت، استرس یا فشارهای مکرر بر گردن به وجود میآید. آب درمانی در این موارد می‌تواند بسیار مفید باشد:
کاهش فشار بر مهره‌های گردنی: شناوری آب به کاهش وزن سر و فشار وارد بر گردن کمک میکند.
افزایش انعطاف‌پذیری: حرکات آرام گردن در آب می‌توانند سفتی و گرفتگی عضلات را کاهش دهند.
کاهش استرس و تنش: آب گرم باعث آرامش عضلات و کاهش استرس‌های محیطی میشود.
تمرینات پیشنهادی
چرخش آرام گردن به چپ و راست در آب
خم کردن گردن به جلو و عقب
بالا بردن دستها و کشش شانه‌ها در آب
مزایای آب درمانی با آب سرد
اول، مهم است که تشخیص دهیم که یخ نوعی آب درمانی آب سرد محسوب میشود. این امر باعث میشود حمام یخ و بسته‌های یخ اعمال شده در مناطقی استفاده شود. آب درمانی با روش سرما برای محدود کردن تورم موضعی در پی ضربه فیزیکی استفاده میشود. یکی از نمونه‌های این روش استفاده از کیسه حین پیچ خوردگی مچ پا است. هرکسی که با ورزش بزرگ شده است احتمالاً با این مفهوم آشنا است.
آب درمانی با آب سرد از انقباض عروق برای تأثیر بر تغییرات موضعی یا سیستمیک در بدن استفاده میکند. در مواردی مانند پیچ خوردگی مچ پا، کاهش جریان خون می‌تواند به کاهش تورم (ادم) کمک کند. در مقیاس جامع، کمپرس سرد می‌تواند به کاهش افت دما در بافت عمیق و در صورت آسیب وسیع به اندام‌ها کمک کند. برخی از نتایج آب درمانی با آب سرد شامل موارد زیر است:
کاهش ضربان قلب
کاهش فشار خون
سطوح پایین کورتیزول
افزایش دفع ادرار
افزایش میزان متابولیک
افزایش نوردرنین و دوپامین
توجه به این نکته ضروری است که دمای مختلف اغلب، واکنش‌های متفاوتی را در بدن ایجاد میکند. به عنوان مثال، محققان افزایش بسیار بیشتری در میزان متابولیسم کل هنگام استفاده از آب با دمای پایین را مشاهده کرده‌اند.
آب درمانی زانو و انواع حرکت ورزشی زانو در آب
اصولا افرادی که از زانو درد رنج می برند؛ در آرزوی یک ورزش بی دردسر هستند که بدون فشار به زانو هم مفصل خود را تقویت کنند و هم اینکه از درد زانو خود بکاهند.
در آب بودن به خودی خود موجب میشود که شما راحتر ورزش کنید زیرا هر حرکت شما در واقع عملی برای غلبه بر مقاومت آب بر بدن شما است. البته منظور از ورزش در آب، شنا نیست. منظور انجام دادن حرکات ورزشی مانند پیاده روی، ایروبیک و نرمشهایی است که معمولا در خشکی انجام میگیرند.
از جمله حرکات و تمرینات ورزشی در آب عبارت‌اند از:
آب درمانی و هر ورزش دیگری در آب را باید به آرامی آغاز کنید و همیشه قبل از شروع به ورزش کردن بدن خود را گرم کنید این کار را می توانید با درجا زدن در آب انجام دهید.
راه رفتن ساده در آب
بالا آوردن یک طرفه زانو ها به سمت بالا
باز و بسته کردن دست ها در آب
حرکت کاریوکا یا به سمت چپ و راست حرکت کردن بدن در آب ؛ برای انجام این تمرین کافی است پاها را چند سانتی از همدیگر فاصله بدهید دست چپ را کمی بالا در حالت ورزشی و آزاد قرار دهید سپس با پای راست یک قدم کوتاه به عقب بردارید و زانو را بالا بیاورید.
همانطور که زانو را بالا می آورید دستها را به بالا پرتاب کنید و مطمئن شوید که زانو مستقیما به سمت بالا و پایین می آید. پاها را نچرخانید و به سمت جلو نگاه کنید. به کنار حرکت کنید.
آب درمانی زانو در استخر
مشکلات زانو، مانند آرتروز یا آسیبهای ورزشی، می‌توانند باعث درد و محدودیت حرکتی شوند. آب درمانی در استخر برای مشکلات زانو به دلایل زیر مؤثر است:
کاهش فشار بر مفاصل زانو: خاصیت شناوری آب باعث میشود فشار وارده بر زانوها کاهش یابد و حرکت آسان‌تر شود.
تقویت عضلات اطراف زانو: تمرینات مقاومتی در آب می‌توانند بدون ایجاد درد، عضلات زانو را تقویت کنند.
بهبود دامنه حرکتی: آب درمانی انعطاف‌پذیری مفصل زانو را افزایش می‌دهد.
تمرینات پیشنهادی
قدم زدن آهسته در آب
انجام حرکت اسکات کم‌عمق در آب
حرکت پا به جلو و عقب به صورت کششی
آب درمانی چگونه به رفع مشکلات زانو کمک میکند؟
آب درمانی می‌تواند به‌روش‌های مختلفی به رفع مشکلات ایجاد شده در زانو کمک کند که به شرح زیر است:
گرمای آب باعث میشود که عضلات شل شوند و درد مفصل تسکین پیدا کند.
آب، وزن شما را کنترل میکند که منجر به تسکین درد و افزایش دامنه حرکت مفصل خواهد شد.
فشار دادن دست و پاها در آب باعث افزایش قدرت عضلانی میشود.
هنگام انجام آب درمانی به چه وسیله‌ای احتیاج است؟
مواردی که باید همراه خود داشته باشید به شرح زیر است:
لباس مخصوص شنا
حوله
داروهایی و وسیله‌های درمانی که هنگام تمرین باید استفاده کنید.
آب درمانی پا
مشکلات پا، از جمله دردهای عضلانی، ورم، و ضعف عضلات، می‌توانند کیفیت زندگی را کاهش دهند. آب درمانی برای پاها مزایای زیر را دارد:
بهبود گردش خون: آب گرم باعث گشاد شدن عروق و بهبود جریان خون در پاها میشود.
کاهش ورم: فشار هیدرواستاتیک آب به کاهش ورم و التهابات پا کمک میکند.
تقویت عضلات پاها: حرکات ساده در آب می‌توانند عضلات پا را تقویت و تعادل را بهبود بخشند.
تمرینات پیشنهادی
راه رفتن در آب با زانوهای بالا
حرکات کششی پا با استفاده از تخته شنا
چرخاندن مچ پا در آب
مزایای آب درمانی با آب گرم
آب درمانی با دمای گرم مزایای مربوط به اتساع عروق را ارائه می‌دهد. می‌توان مزایای افزایش جریان خون را نیز در نظر گرفت؛ به عبارت دیگر، باز شدن عروق منجر به افزایش جریان خون میشود. حمام‌های گرم به بهبود عملکرد قلب در بیماران مبتلا به نارسایی قلب اشاره کرده است. هیچ کس برای دویدن در ماراتن از وان بیرون نمی‌رود، اما می‌توان انتظار افزایش ضربان قلب و کاهش فشار خون را داشت. تحقیقات نشان می‌دهد که آب درمانی آب گرم احتمالاً آثار زیر را ایجاد میکند:
کاهش فشار خون
افزایش ضربان قلب
بهبود گردش خون محیطی
افزایش کل خروجی قلب
بهبود جریان خون پوست
کاهش درد عضلات
افزایش سطح کراتین
آب درمانی برای لاغری
اگر به دنبال روشی مؤثر و کم‌خطر برای کاهش وزن هستید، آب درمانی می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد. تمرینات در آب به دلایل زیر برای لاغری مفید هستند:
کالری‌سوزی بالا: تمرینات مقاومتی در آب به دلیل ایجاد مقاومت بیشتر نسبت به هوا، کالری بیشتری می‌سوزاند.
کاهش خطر آسیبدیدگی: آب فشار وارده بر مفاصل و استخوانها را کاهش می‌دهد و احتمال آسیبدیدگی را به حداقل می‌رساند.
افزایش استقامت قلبی-عروقی: شنا و حرکات در آب استقامت بدن را بهبود می‌بخشند.
تمرینات پیشنهادی
شنا به سبک آزاد یا پروانه
ایروبیک در آب
حرکات مقاومتی با استفاده از تجهیزات شنا
آب درمانی برای پارگی مینیسک زانو
پارگی مینیسک زانو یک آسیبدیدگی شایع در غضروف زانو است که بیشتر ورزشکاران و غیرورزشکاران به آن دچار می‌شوند. این پارگی‌ها ممکن است حاد باشند و یا به مرور زمان و به صورت تدریجی ایجاد شوند.
پارگی مینیسک به دلیل چرخش یا حرکات ناگهانی دیگر زانو در هنگام ورزش ایجاد می شود. این نوع آسیبدیدگی بیشتر در میان افراد بالای 30 سال شایع است.
آن‌هایی که جوان‌تر هستند کمتر دچار این نوع آسیبدیدگی می‌شوند زیرا مینیسک آنها نسبتاً سخت، انعطاف‌پذیر و مقاوم‌تر است. با افزایش سن، مینیسک ضعیف‌تر شده و زودتر دچار آسیبدیدگی میشود، حتی حرکات ساده‌ای مانند اسکات و استپ روی سطوح ناهموار نیز ممکن است باعث آسیبدیدگی آن شوند.
استراحت دادن به زانو، استفاده از یخ، بستن زانو با زانو بند، مصرف داروهای مسکن و.. از جمله روش های درمانی پارگی مینیسک زانو هستند که پزشک متخصص ارتوپد بسته به عوامل مختلفی نظیر شدت پارگی، سن بیمار، میزان فعالیت بدنی و آسیب های مرتبط با پارگی از این روش ها استفاده می کند.
در میان این روش ها آب درمانی یکی از موثرترین روش هایی است که در کاهش درد و ترمیم سریعتر مینیسک زانو موثر است. شما می توانید برای درمان پارگی مینیسک زانو از حرکات و ورزش هایی که در آب انجام می شود استفاده کنید.
آب درمانی برای سکته مغزی
آب درمانی، نوعی درمان تفریحی است که شامل تکمیل تمرینات در استخر درمانی است. این نوع فعالیت بدنی می‌تواند به عنوان یک درمان عالی برای بیماران سکته مغزی عمل کند و یک محیط ورزشی ایمن و در عین حال مؤثر را فراهم کند. قرن‌هاست که از آب در درمان استفاده میشود و فشار غوطه‌ور شدن به کاهش درد کمک میکند، به‌ویژه زمانی که در یک استخر آب گرم قرار میگیرد. هنگامی که با تمرینات هدفمند ترکیب میشود، آب درمانی برای بیماران سکته مغزی یک راه عالی است تا مهارت‌های بدنی خود را بدون وارد کردن فشار بیش از حد به بدن خود بیاموزند.
این نوع درمان تفریحی معمولاً در استخرهای درمانی تخصصی با آب گرم یا با دمای اتاق انجام میشود و اغلب شامل تمرین‌هایی برای هدف قرار دادن انواع خاصی از حرکات یا توانایی‌ها میشود. انجام تمرینات در آب چندین عملکرد را انجام می‌دهد. با غوطه‌ور شدن بیشتر بدن، شناوری طبیعی آب وزن بدن بیمار را کاهش می‌دهد. ویسکوزیته آب هنگام حرکت بدن مقاومت ایجاد میکند و فشار آب روی بدن، بدن را مجبور میکند تا برای گردش خون بیشتر کار کند. در نتیجه، بیماران یک تمرین قدرتی عالی دریافت میکنند و همزمان از مفاصل خود محافظت میکنند و بدن خود را از سقوط محافظت میکنند.
تمرینات آب درمانی برای لگن
مشکلات لگنی، مانند دردهای ناشی از آرتروز یا آسیبهای ورزشی، می‌توانند باعث محدودیت در حرکت شوند. آب درمانی به دلایل زیر برای لگن مفید است:
افزایش انعطاف‌پذیری لگن: حرکات کششی در آب به کاهش خشکی و درد در ناحیه لگن کمک میکنند.
تقویت عضلات لگن: تمرینات مقاومتی در آب باعث تقویت عضلات اطراف لگن می‌شوند.
بهبود تعادل: تمرینات تعادلی در آب خطر سقوط را کاهش می‌دهند.
تمرینات پیشنهادی
قدم زدن در آب با حرکات چرخشی لگن
کشش پاها به طرفین در آب
حرکت اسکات در آب با تکیه بر دیواره استخر
تأثیر آب درمانی بر بیماران آلزایمر
آب درمانی برای بیماران مسن‌تر که از بیماری آلزایمر رنج می‌برند ایده آل است، زیرا به آنها امکان می‌دهد تمریناتی را که از ترس از افتادن یا درد غالباً همراه با تمرین‌هایی که در خشکی و غیر آبی همراه هستند، انجام دهند. مقاومت آب به تقویت عضلات مرکزی بدن کمک میکند و باعث ایجاد تعادل و قدرت بهتر در خارج از وضعیت آب میشود. همچنین شرایطی را فراهم میکند که به طور طبیعی برای مفاصل و عضلات مفید باشد.
یک مطالعه تأثیر آب درمانی بر فردی با ناتوانی شدید ذهنی و جسمی را نشان داد که:
سرعت پیاده‌روی را بهبود بخشیده است.
توانایی او را در حرکت از حالت نشسته به حالت ایستاده آسان کرده است.
فاصله پیاده‌روی بدون تکیه گاه را افزایش داده است.
از نظر عاطفی او را بهبود بخشیده است.
طبق گفته بنیاد تحقیقات و پیشگیری از آلزایمر، انجام تمرینات ورزشی و تمرینات اصلاحی منظم می‌تواند تا ۵۰ درصد از ابتلا به بیماری آلزایمر جلوگیری کند. این امر به دلیل کمک به تحریک ظرفیت مغز برای حفظ خاطرات است. شواهد جدید نشان می‌دهد که ورزش یک روش درمانی ایده آل برای درمان آلزایمر نیز است. برای کسانی که از قبل شروع به ایجاد مشکلات شناختی کرده‌اند، ورزش ممکن است روند رو به زوال را کندتر کند.
در حالی که ورزش همیشه اولین چیزی نیست که هنگام در نظر گرفتن روش‌های درمانی برای بیماران عصبی تجویز میشود، مزایای بسیاری را برای فرد در بر دارد. آب درمانی، درمانی ابزاری است که برای کمک به مراحل مختلف بیماری در دسترس است و می‌تواند با سایر روش‌های درمانی مانند داروها و موسیقی درمانی استفاده شود.
آب درمانی بهترین راه درمان را برای بیماران آلزایمر برای انجام تمرینات لازم برای کاهش پیشرفت علائم ارائه می‌دهد. پنج راه درمان آبی، برای بیماران آلزایمر بسیار مؤثر است:
۱. به آنها كمك میکند تا فعالیت كنند.
۲. تحرک عملکردی را افزایش می‌دهد.
۳. فرصت‌های اجتماعی برای افراد فراهم میکند.
۴. به عنوان کمک‌های اولیه در امور روزمره فرد را یاری می‌دهد.
۵. عملکرد ذهن و بدن را کنترل کرده و بهبود می‌بخشد.
آب درمانی مچ پا
رباطهای جانبی مچ پا به احتمال زیاد آسیب می‌بینند. یک برنامه توانبخشی کامل برای پیچ‌خوردگی‌های جانبی مچ پا می‌تواند به معنای تفاوت بین یک مچ پای کاملاً التیام یافته و یک پیچ‌خوردگی جدی‌تر در جاده باشد. درد مزمن جانبی مچ پا می‌تواند پس از پیچ‌خوردگی نیز ایجاد شود. یکی از مؤثرترین راه‌ها برای درمان پیچ‌خوردگی جانبی مچ پا، آب درمانی است. تمرینات آب درمانی زیر را بررسی کنید تا بهترین نکات و تمرینات برای درمان پیچ‌خوردگی جانبی مچ پا را بیاموزید.
همیشه قبل از انجام هر یک از مداخلات زیر با یک متخصص حرکات اصلاحی مشورت کنید.
۱. آموزش راه رفتن در استخر آب درمانی
یکی از اولین اولویت‌ها پس از پیچ‌خوردگی مچ پا، دستیابی به یک راه رفتن طبیعی است.
با قرار دادن فرد در استخر، آب این امکان را فراهم میکند که در مرحله آسیب حاد خیلی زودتر از راه رفتن روی خشکی راه برود. خاصیت شناوری و ضد جاذبه آب محیطی مؤثر برای تمرینات تحمل وزن جزئی ایجاد میکند. اول از همه، فشار هیدرواستاتیک به کاهش تورم کمک میکند. ثانیاً، آموزش راه رفتن در استخر، نیاز به عصا یا سایر وسایل کمکی را از بین می‌برد. بدون این وسایل، فرد آسیب دیده می‌تواند به یک راه رفتن منظم دست یابد و عضلات درگیر به طور طبیعی شلیک میکنند.
آب درمانی برای سیاتیک: روشی طبیعی برای کاهش درد
آب درمانی یکی از روش‌های مؤثر و طبیعی برای کاهش درد سیاتیک و بهبود عملکرد عضلات و اعصاب است. این روش شامل استفاده از تمرینات ورزشی و حرکات آرام در آب گرم است که می‌تواند به کاهش فشار روی عصب سیاتیک و تسکین التهاب کمک کند. آب به دلیل خاصیت شناوری (Buoyancy) باعث کاهش وزن بدن شده و فشار وارده بر ستون فقرات و مفاصل را کم میکند. همچنین، گرمای آب جریان خون را افزایش داده و به شل شدن عضلات کمک میکند.
در ادامه، فواید و تمرینات آب درمانی برای سیاتیک را به‌صورت خلاصه در یک جدول ارائه می‌کنیم:
| مزایای آب درمانی برای سیاتیک | تمرینات پیشنهادی در آب |
| کاهش فشار روی عصب سیاتیک | راه رفتن در آب: به آرامی در آب گرم (تا کمر) قدم بزنید تا فشار روی کمر کاهش یابد. |
| افزایش جریان خون و کاهش التهاب | حرکت کششی زانو به سینه: در آب به پشت تکیه دهید و زانوی خود را به آرامی به سینه نزدیک کنید. |
| شل شدن عضلات و کاهش اسپاسم | چرخش لگن: با ایستادن در آب، لگن خود را به آرامی به جلو و عقب حرکت دهید. |
| بهبود دامنه حرکتی مفاصل | بالا و پایین بردن پاها: در آب روی دیواره استخر تکیه دهید و پاها را به سمت بالا و پایین حرکت دهید. |
| کاهش استرس و آرامش عمومی بدن | تمرینات تنفس عمیق در آب: در آب استراحت کنید و با تنفس عمیق عضلات خود را ریلکس کنید. |
نکات مهم:
دمای آب: دمای آب باید گرم (حدود 32-34 درجه سانتیگراد) باشد تا به شل شدن عضلات و کاهش درد کمک کند.
مدت زمان تمرین: هر جلسه آب درمانی می‌تواند بین 20 تا 30 دقیقه طول بکشد.
مشاوره با پزشک: قبل از شروع آب درمانی، حتماً با پزشک یا فیزیوتراپیست مشورت کنید.
آب درمانی نه تنها به کاهش درد سیاتیک کمک میکند، بلکه روشی آرامش‌بخش و کم‌هزینه برای بهبود کیفیت زندگی است.
تمرینات رایج آب‌درمانی
آب‌درمانی شامل مجموعه‌ای از تمرینات است که به بهبود عملکرد عضلات و مفاصل کمک میکند. برخی از رایج‌ترین این تمرینات عبارتند از:
راه رفتن در آب: این تمرین برای تقویت عضلات پا و بهبود تعادل مفید است.
تمرینات کششی و انعطاف‌پذیری: این تمرینات به بهبود دامنه حرکتی و انعطاف‌پذیری مفاصل کمک میکنند.
تمرینات تقویتی: شامل حرکاتی است که با فشار ملایم آب انجام میشود و عضلات مختلف بدن را تقویت میکند.
تمرینات تعادلی: به منظور تقویت عضلات کوچک و بهبود تعادل بدن.
این تمرینات معمولاً زیر نظر فیزیوتراپیست انجام میشود تا از انجام صحیح و بهینه آنها اطمینان حاصل شود.
در ادامه به صورت جزئی‌تر 20 مورد از ورزشهای هیدروتراپی همراه با توضیحات و تجهیزات لازم برای هرکدام آورده شده است:
راه رفتن در آب
در آب با عمق متوسط راه بروید و بازوها را به‌طور طبیعی حرکت دهید. این حرکت باعث افزایش دامنه حرکتی پاها میشود.
دوچرخه سواری در آب
در حالی که پشتتان به دیوار استخر است، حرکت دوچرخه‌سواری را در آب شبیه‌سازی کنید.
توجه: برخی از استخرها و کلینیک‌ها تجهیزات دوچرخه ثابت مخصوص آب دارند.
بلند کردن زانو
در آب تا کمر بایستید و به نوبت هر زانو را به سمت قفسه سینه بالا بیاورید.
شنا با تخته شنا
تخته شنا را نگه دارید و با پاهایتان به‌آرامی حرکات شنا را در آب انجام دهید.
حرکت اسکات در آب
در آب بایستید و به‌آرامی به حالت اسکات بروید و برگردید. این حرکت به تقویت عضلات ران و باسن کمک میکند.
حرکت جلو و عقب پاها
یک پا را به جلو و دیگری را به عقب حرکت دهید و به تناوب پاها را جابه‌جا کنید.
کشش بازوها در آب
بازوها را به سمت جلو و عقب بکشید تا عضلات شانه و پشت تقویت شوند.
چرخش کمر در آب
دستها را بر روی ران قرار دهید و کمر خود را به آرامی به سمت چپ و راست بچرخانید.
کشش با نودل‌های فومی
با استفاده از نودل‌های فومی، به آرامی بدن خود را کشیده و عضلات مختلف را تقویت کنید.
پرش در آب
در استخر ایستاده و به‌آرامی به بالا بپرید، این حرکت فشار کمتری به زانوها وارد میکند.
چرخش پاها در آب
در حالی که در آب به پشت خوابیده‌اید، پاها را به صورت دایره‌ای بچرخانید.
پلانک در آب
با دستان خود نودل فومی را نگه دارید و بدن خود را در حالت پلانک قرار دهید.
حرکت پروانه در آب
پاها را به طور متناوب به طرفین باز و بسته کنید.
حرکت پارویی
بازوها را به صورت پارویی حرکت دهید و به‌آرامی به عقب و جلو بروید.
حرکت کششی پاها
در حالی که تکیه‌ای به دیوار استخر دارید، یک پا را به سمت بالا بکشید و به آرامی پایین بیاورید.
حرکت پرس سینه در آب
با استفاده از نودل یا دمبل‌های فومی، بازوها را به طرفین و سپس به جلو و عقب حرکت دهید.
چرخش شانه‌ها در آب
در آب ایستاده و شانه‌ها را به صورت دایره‌ای بچرخانید.
بالا رفتن از پله‌های آب
از پله‌های داخل استخر بالا بروید و پایین بیایید.
تمرین تعادل
بر روی یک پا ایستاده و تعادل خود را حفظ کنید.
تمرینات آرام‌بخش عضلات
به آرامی در آب حرکت کنید و اجازه دهید عضلاتتان آرام شوند.
تفاوت آب درمانی با فیزیوتراپی در آب چیست؟
هدف
آب درمانی: معمولاً برای بهبود گردش خون، کاهش استرس و تسکین دردهای عمومی استفاده میشود.
فیزیوتراپی در آب: به‌طور خاص برای توانبخشی پس از آسیب‌ها یا جراحی‌ها و بهبود عملکرد فیزیکی طراحی شده است.
روش‌ها
آب درمانی: شامل تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند ماساژ در آب گرم و استفاده از جکوزی یا حمام‌های معدنی است.
فیزیوتراپی در آب: شامل تمرینات هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده برای افراد است که توسط متخصص فیزیوتراپی هدایت میشود.
تجهیزات
آب درمانی: ممکن است از ابزارهایی مانند جکوزی و وان‌های آب گرم استفاده شود.
فیزیوتراپی در آب: از تجهیزات خاص مانند وزنه‌های مقاومتی، نودل‌های آبی و پله‌های استخر استفاده میشود.
مخاطبین
آب درمانی: برای عموم مردم و کسانی که به دنبال آرامش و رفع استرس هستند مناسب است.
فیزیوتراپی در آب: برای بیمارانی که نیاز به توانبخشی دارند یا افرادی که به دنبال بهبود عملکرد خاصی هستند مناسب است.
نظارت و راهنمایی
آب درمانی: معمولاً به نظارت حرفه‌ای کمتری نیاز دارد.
فیزیوتراپی در آب: تحت نظارت مستقیم فیزیوتراپیست انجام میشود.
فواید
آب درمانی: بهبود کلی رفاه و کاهش استرس و تنش عضلانی.
فیزیوتراپی در آب: بهبود قدرت، تعادل و دامنه حرکتی به‌ویژه بعد از آسیب‌ها.
هر دو روش می‌توانند به بهبود سلامت جسمی و روانی کمک کنند، اما با اهداف و روش‌های متفاوتی انجام می‌شوند.
موارد منع استفاده از آب درمانی
با وجود فواید متعدد آب درمانی یا فیزیوتارپی در آب، در برخی شرایط ممکن است این روش مناسب نباشد و حتی خطراتی به همراه داشته باشد. این موارد منع استفاده شامل:
بیماری‌های قلبی یا فشار خون بالا: قرار گرفتن در آب گرم یا سرد ممکن است فشار خون را تغییر داده و برای افراد با مشکلات قلبی خطرناک باشد.
عفونت‌های پوستی یا زخم باز: استفاده از آب عمومی (مانند استخر یا چشمه‌های آب معدنی) می‌تواند باعث بدتر شدن عفونت یا انتقال بیماری شود.
بارداری: زنان باردار باید از آب بسیار گرم (مانند سونا یا جکوزی) اجتناب کنند، زیرا ممکن است خطراتی برای جنین ایجاد کند.
دیابت کنترل‌نشده: تغییرات دمایی می‌تواند بر گردش خون تأثیر گذاشته و مشکلاتی برای افرادی با دیابت کنترل‌نشده ایجاد کند.
صرع یا تشنج: استفاده از آب درمانی ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد، به‌خصوص اگر فرد در آب قرار گیرد.
حساسیت به دما: افراد با بیماری‌هایی مانند ام‌اس یا حساسیت شدید به گرما یا سرما باید از آب درمانی با دماهای شدید اجتناب کنند.
آلرژی به مواد معدنی: در صورت استفاده از چشمه‌های معدنی، افراد با آلرژی‌های خاص ممکن است به مواد موجود در آب واکنش نشان دهند.
در نتیجه، پیش از شروع هر روش آب درمانی، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا از ایمنی و مناسب بودن آن اطمینان حاصل شود.
هر یک از موارد زیر را در صورت داشتن، به فیزیوتراپ خود اطلاع دهید:
زخم یا عفونت پوستی
ویروس
مشکلات تنفسی
مشکلات قلبی
بیماری کلیوی که دیالیز میشود
بی اختیاری ادرار و مدفوع
آلرژی به کلر
دیابت، آسم یا صرع و هر شرایطی که به خوبی کنترل نشده باشد.
در بسیاری از موارد درمانگر فقط باید از قبل بداند تا بتواند موارد خاصی را که ممکن است لازم باشد انجام دهد.
چه موقع آب درمانی یا فیزیوتراپی در آب بهتر است؟
انتخاب بین آب درمانی و فیزیوتراپی در آب بستگی به نیازها و شرایط خاص شما دارد:
آب درمانی بهتر است اگر:
به دنبال کاهش استرس و آرامش کلی هستید.
می‌خواهید دردهای عمومی و عضلانی را تسکین دهید.
به دنبال بهبود گردش خون و رفع خستگی هستید.
نیازی به برنامه توانبخشی خاصی ندارید.
فیزیوتراپی در آب بهتر است اگر:
دچار آسیبدیدگی یا جراحی شده‌اید و نیاز به توانبخشی دارید.
بهبود عملکرد خاصی مانند افزایش قدرت، تعادل یا دامنه حرکتی هدف شماست.
تحت نظر پزشک یا فیزیوتراپیست نیاز به درمان تخصصی دارید.
شرایط خاصی مانند آرتروز یا دردهای مزمن دارید که نیاز به تمرینات هدفمند دارند.
در نهایت، مشورت با یک پزشک یا فیزیوتراپیست می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین روش را برای وضعیت خود انتخاب کنید.
در چه مواردی فیزیوتراپی در آب ضروری است؟
در مواردی که فرد برای راه رفتن و حرکت کردن یا حفظ تعادل مشکل داشته باشد یا نتواند روی زمین ورزش کند، فیزیوتراپی در آب توصیه خواهد شد.
معمولاً شنا کردن برای افرادی که دچار اسیب دیدگی شده اند یا افرادی که پس از یک دوره بیماری قصد بهبود شرایط جسمانی خود را دارند با مزایای زیادی همراه است. شما هم می توانید از مزایای فیزیوتراپی یا فیزیوتراپی در آب بهره مند شوید. اما باید ابتدا با پزشک خود مشورت نمایید.
از فیزیوتراپی در آب برای درمان چه مشکلاتی استفاده می شود؟
فیزیوتراپی در آب برای همه افراد در سنین مختلف اعم از نوزادان، کودکان و افراد مسن سودمند است.
از این روش برای درمان تعداد زیادی از اختلالات استفاده می شود: اختلالات اسکلتی عضلانی، مشکلات نورولوژیکی و بیماری های قلبی عروقید. ورزش کردن در آب برای آن دسته از افرادی که نمی توانند روی زمین ورزش کنند یا دچار درد زیادی می شوند بسیار سودمند است.
هنگامی که سطح آب تا کمر باشد فقط ۵۰ درصد از وزن بدن به کمر و پاها تحمیل می گردد.
در مواردی که سطح آب تا قفسه سینه برسد فقط ۳۰ درصد از وزن بدن به کمر و پاها تحمیل می شود.
این باعث می شود که راه رفتن در آب برای عضلات و مفاصلی که ضعیف و دردناک هستند راحت تر باشد. افرادی که پس از بروز آسیب دیدگی قادر به راه رفتن نیستند یا با مشکل مواجه شده اند نباید از مزایای آب درمانی و ورزش در آب غافل شوند.
چگونه آب درمانی یا فیزیوتراپی در آب به بیماران کمک می کند؟
فیزیوتراپیست در ابتدا به طور کامل توانایی بیمار برای راه رفتن روی زمین را ارزیابی خواهد کرد. و با او در خصوص مشکلاتی که در ارتباط با راه رفتن دارد صحبت می نماید. سپس به طراحی یک برنامه ورزشی مناسب می پردازد و بر روی اهداف مشخص شده از درمان تمرکز خواهد کرد.
برنامه های فیزیوتراپی در آب بر اساس نوع نیازهای بیمار شامل انواع مختلفی از تمرینات ورزشی است: از قبیل راه رفتن، تمرینات مخصوص تناسب اندام، بهبود قدرت و انعطاف پذیری بدن، ریلکسیشن، تعادل، یا شنا است.
در مواردی که بیماران به کمک نیاز داشته باشند فیزیوتراپیست به صورت فردی با آنها کار خواهد کرد. به عنوان مثال نوزادان و کودکان یا افرادی که به علت سکته مغزی یا آسیب دیدگی دچار محدودیت حرکتی هستند به کمک نیاز خواهند داشت.
در برخی موارد بیمار از وارد شدن درون آب گرم استخر می ترسد. در این حالت پزشک اقدامات لازم را انجام خواهد داد. افرادی که از شنا کردن می ترسند بهتر است به این موقعیت به عنوان یک برگ برنده نگاه کنند. زیرا حرکات آهسته درون آب باعث از بین رفتن ترس آنها خواهد شد.
برخی از متخصصین فیزیوتراپی به برگزاری کلاس های ورزش در آب گرم برای خانم های باردار یا افراد مبتلا به آرتروز می پردازند. و برنامه ورزشی را بر اساس نیازها و توانایی این افراد طراحی خواهند کرد.
آب درمانی یا فیزیوتراپی در آب تا چه اندازه مفید است؟
تحقیقات نشان داده که ورزش کردن در آب همانند ورزش روی خشکی باعث بهبود توانایی حرکتی، افزایش تعادل و کیفیت زندگی و کاهش درد خواهد شد.
تحقیقات زیادی در ارتباط با تاثیرات آب درمانی در افراد مسن و بیماران مبتلا به آرتروز زانو و ران، تعویض مفصل، سایر انواع آرتروز، فیبرومیالژی و درد پایین کمر انجام شده است. همچنین مطالعات مختلفی که در زمینه مشکلات نورولوژیکی انجام شده نشان داده است که آب درمانی در افرادی که دچار بیماری پارکینسون، ام اس و ضربه مغزی هستند یا سکته کرده اند با مزایای زیادی همراه است. این روش همچنین برای خانم های باردار و کودکان مبتلا به اختلالات قلبی و عروقی و مشکلات تنفسی بسیار سودمند است.
طول دوره درمان چقدر است؟
برنامه های فیزیوتراپی در آب و آب درمانی متفاوت هستند. در صورتی که این برنامه حداقل دو بار در هفته انجام شود بیمار شاهد بهبود قدرت جسمانی خود خواهد بود. اما همه افراد نمی توانند متقاضی درمان با این روش باشند. مطالعات انجام شده نشان داده که در اکثر موارد بیماران طی مدت ۶ هفته شاهد بهبود قابل توجه شرایط خود خواهند بود.
در مواردی که بیمار از یک اختلال مزمن رنج می برد و به درمان طولانی مدت نیاز دارد پزشک برنامه ورزش در آب و آب درمانی را به طور کامل وی برای توضیح خواهد داد. تا فرد به تنهایی نیز قادر به ورزش کردن باشد.
علت آسیب دیدگی مینیسك:
ضایعه آسیبدیدگی مینیسك زانو اغلب زمانی ایجاد میشود که زانو همزمان با چرخش تحت کشش هم قرار بگیرد و غضروف مینیسک بین استخوان زانو و درشتنی تحت فشار قرار گرفته باشد. معمولا مینیسک داخلی بیشتر از مینیسک خارجی آسیب میبیند البته باید دانست كه مشاهده این ضایعه در بچهها بسیار نادر میباشد.
علائم آسیبدیدگی مینیسك:
وقتی روی مفصل فشار وارد بیاید یا مفصل زانو بچرخد درد در مفصل (در قسمت طولی آن) ایجاد میشود. چنانچه حركتهای بخصوصی باعث بروز درد ناگهانی شود ادمه این حركات ممكن است به التهاب زانو اضافه كند، در پارهای از موارد زانو قفل میکند که نشانة متلاشی شدن مینیسك بر اثر فشار وارد آمده روی آن میباشد. در مواردی دیگر منطقهای از زانو به نظر حساس میآید كه ناشی از بیرونزدگی مایع مفصل است (كیست مینیسك). باید به این نكته هم توجه داشت كه طولانی شدن زمان ناراحتی باعث كاهش حركات عضله رانی و در نتیجه تضعیف آنها خواهد شد.
به گفته متخصصان، به ازای هر یك كیلو اضافه وزن در سطح صاف، حدود 3 تا 5 برابر فشار بیشتری به زانو وارد میشود كه در مواقع بالا و پایین رفتن از پله این فشار 10 برابر میشود. همچنین شایعترین دردهای مفاصل مربوط به كشكك زانوست كه در واقع استخوانی است كه داخل تاندون عضله چهار سر ران قرار گرفته و در هر خم و راست شدن زانو حدود 7 تا 8 سانتیمتر این استخوان روی زانو حركت میكند.
هرچه این حركت طبیعی تر باشد، مشكلات آن كمتر خواهد بود، ولی اگر در مسیر حركت كشكك روی زانو، مقداری انحراف به طرف داخل یا خارج وجود داشته باشد، باعث خراش غضروف یا نرم شدگی آن میشود كه موجبات درد و ناراحتی را در قسمت جلوی زانو فراهم میكند.
بیشترین دردهای زانو در افراد جوان، به خصوص خانم های جوان به وجود میآید و شایع ترین علتش یكی ضعف عضله چهار سر ران است كه این عضله به طور طبیعی در زنان ضعیف تر است و دیگری رعایت نكردن برخی اصول نشستن و برخاستن مثل دو زانو یا چهار زانو نشستن، یا از سطح شیب دار بالا رفتن به مدت طولانی، یا خم بودن زانو به مدت زیاد در نتیجه كارهای اداری است. البته از همه مهم تر ضعف عضله چهار سر ران است که نیاز به تقویت دارد.
البته یك سری ریز فاكتور وجود دارد كه باعث میشود آرتروز زودتر یا شدیدتر به وجود آید. این ریز فاكتورها شامل افزایش وزن و چاقی فرد است که ارتباط مستقیم با دردهای زانو دارد. علاوه بر آن انحراف زانو به شكل پرانتزی یا ضربدری موجب میشود كه وزن بدن به طور یكسان روی سطح زانو پخش نشود و یك طرف فشار بیشتری را تحمل كند و در نهایت این فشار باعث ساییدگی آن طرف مفصل میشود. البته انحراف از نوع پرانتزی در ایران بیشتر از ضربدری شایع است.
بیتحركی درمان نمیكند ورزش کنید!
برخی از مردم به اشتباه تصور میکنند که صرفا با حذف فشار روی مفصل و ثابت نگهداشتن آن، مشکلشان حل میشود، در صورتیکه به گفته متخصصان عدم تحرک مناسب، خود خطرات جدی مانند آرتروز مفصل را در پی دارد چرا که تغذیه مفصل از طریق تحرک صورت میگیرد.
فشار مداوم بر زانو و عادتهای غلط در زندگی روزمره مانند نحوه نشستن به صورت چهار زانو و استفاده از توالتهای ایرانی را از جمله موارد تشدیدکننده آسیب به مفصل هستند. تقویت عضلات چهار سر ران و عضلات پشت ران، هماهنگی در تقویت عضلات، کاهش وزن، تغذیه صحیح، تحرک مناسب و انجام ورزشهای درست و حتیالامکان با نظارت متخصصین فیزیوتراپی و طب ورزش از جمله راه کارهای پیشگیرانه و درمانی مفصل زانو است. حرکات ورزشی پیلاتس ضمن تقویت عضلات پشت و چهار سر ران ،بسیاری از عادات نادرست نشستن و ایستادن را تصحیح میکند و به این طریق به رفع مشکلات رانو کمک میکند.
پیشگیری مهمتر از درمان
متخصصان بهترین راه درمان آرتروز را كاهش عوامل بوجود آورنده آن میدانند و توصیه میكنند افراد از دو زانو و چهار زانو نشستن و عادت به آن پرهیز كنند. همچنین افرادی كه مشكل زانو دارند، راه رفتن در سطح صاف را برنامه زندگی خود قرار دهند، چرا كه هیچ آرتروزی مانع راه رفتن افراد در سطح صاف نیست.
البته در موارد شدیدتر، درمان های دارویی و جراحی زانو هم از درمان های مفید و ضروری آسیبهای مفصل زانو هستند. در عمل جراحی زانو كه رویه مفصلی تعویض میشود، در واقع مفصل مصنوعی برای فرد گذاشته میشود و درد تا حد زیادی كاهش می یابد.
ورزش آب درمانی چیست
کشش زانو به سمت سینه. برای این تمرین باید در کنار استخر باشید. با دست راست دیوار را بگیرید تا تعادل خود را حفظ کنید. این تمرین جهت باز شدن و کشش قفسه سینه خوب عمل میکند. پای راست خود را به دیوار نزدیک کنید. وزن خود را بر روی پای مخالف بگذارید و زانو را خم کنید. پای چپ خود را بالا بیاورید، زانو را خم کنید و آن را تا آنجا که ممکن است بالا بیاورید. هدف نهایی این است که زانو را به سمت سینه خود بیاورید. پنج بار برای هر پا تکرار کنید.
تمرین ثابت در آب
روی عضلات لگن خود کار کنید. رو به دیوار استخر باشید و خود را صاف نگه دارید. با پشت صاف، پای راست خود را به سمت بالا بلند کنید. دوباره آن را پایین بیاورید پای چپ باید روی زمین ثابت بماند. مچ پای خود را نچرخانید. فقط کافی است پای خود را تا جایی بالا بیاورید که بدون چرخش باشد. پای مخالف را هشت تا ۱۰ بار یا تا زمانی که خسته شده‌اید بلند کنید، سپس این تمرین را با پای دیگر انجام دهید. سعی کنید وقتی پای خود را بالا می‌آورید دم و بازدم کنید و همانطور که آن را پایین می‌آورید نفس بکشید.
تمرین سوم
تمرین سوپرمن کنار دیوار را امتحان کنید. رو به دیواره‌ی استخر بایستید و دستها را روی لبه‌ی استخر قرار دهید. بدن خود را به آرامی به عقب کشیده و پاها را صاف نگه دارید. بدن باید شبیه سوپرمن در حال پرواز باشد. قبل از پایین آوردن پاها، چند ثانیه در این حالت بمانید. پنج تا ۱۰ بار تکرار کنید. اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام تمرینات کمر را گود نکرده و عضلات پشتی را بیش از حد کشش ندهید.
تمرین چهارم
تمرینات تعادلی پا را امتحان کنید. تعادل یا حس عمقی بخش مهمی از داشتن یک کمر سالم است. سعی کنید هنگام ایستادن در استخر روی یک پا بایستید. برای دشوارتر شدن تمرین، چشمان خود را ببندید. این موقعیت را تا جایی که می‌توانید نگه دارید. چهار یا پنج بار دیگر این کار را تکرار کنید و سپس همان تمرین را با پای مخالف انجام دهید.
تمرین ثابت در آب پنجم
دوچرخه زدن در استخر می‌تواند عضلات شکم را تقویت کند که به نوبه خود می‌تواند به کمردرد کمک کند. آرنج‌ها را در کنار استخر و رو به بیرون قرار دهید و شروع کنید. بدن باید به قدری در عمق باشد که بتوانید پاهای خود را بدون برخورد با زمین حرکت دهید. پاها را کمی جلوتر از خود قرار دهید، آنها را طوری در آب بچرخانید که انگار دوچرخه سواری می‌کنید؛ به عبارت دیگر، یک زانو را بالا بیاورید و پا را به صورت دورانی که به عقب حرکت میکند، به جلو بچرخانید.
در عین حال، پای دیگر باید در طرف دیگر دایره‌ای باشد که ایجاد می‌کنید، به سمت جلو و عقب نیز بچرخد. همچنین می‌توانید از این حرکت برای حرکت در آب استفاده کنید. به سادگی از بازوهای خود نیز استفاده کنید و اجازه دهید در جهت پاها حرکت کنند. می‌توانید از یک نودل برای کمک به سرپا نگه داشتن خود استفاده کنید.
تمرین ششم
بالا بردن دو پا در آب را امتحان کنید. دوباره به دیوار تکیه دهید. آرنج‌های خود را در کنار استخر قرار دهید تا به عنوان تکیه گاه عمل کند. هر دو پا را با هم بلند کرده و سپس دوباره آنها را به عقب فشار دهید. پاهای خود را صاف نگه دارید. گزینه دیگر این است که در کنار استخر بنشینید و همان تمرین را انجام دهید. به پهلو نشستن کار را راحت‌تر میکند.
تمرین هفتم
اسکوات زیر آب. به انتهای کم عمق استخر بروید. پاها را تقریباً به اندازه عرض لگن باز کرده و قرار دهید. با خم کردن زانوها در آب چمباتمه بزنید. همچنین، باسن خود را از آب بیرون بیاورید. باید به موقعیتی برسید که انگار روی صندلی نشسته‌اید. سعی کنید زانوها جلوی انگشتان پا نروند.
هنگام چمباتمه زدن، نفس خود را بیرون دهید و هنگام ایستادن بازدم را بیرون دهید. هنگام ایستادن، مطمئن شوید که بدن خود را محکم نگه داشته‌اید و پشت خود را صاف نگه دارید. در طول این تمرین، بازوها باید خم شده اما نزدیک بدن باشند. کف دست‌هایتان رو به پایین باشد.
تمرین ثابت در آب هشتم
حرکات کششی در آب را امتحان کنید. در کنار دیوار ایستاده و لبه‌ی استخر را بگیرید. از دستان خود برای هل دادن خود در آب استفاده کنید تا جایی که می‌توانید خود را بالا بکشید. برای این تمرین باید حداقل آب تا عمق قفسه سینه باشد. فقط تا جایی که می‌توانید بالا بروید. اگر هنوز نمی‌توانید خیلی بالا بروید نگران نباشید. البته اگر کمردرد دارید، مهم است که کار خود را متوقف کنید.
تمرین نهم
در انتهای کم عمق استخر قرار بگیرید و با پاهای کنار هم بایستید. با انجام یک پرش معمولی، درست مانند آنچه در خشکی انجام می‌دهید، شروع کنید. پاهای خود را از هم جدا کنید، به سمت بیرون بروید. در حین انجام این کار، بازوهای خود را بالای سر خود قرار دهید. هنگامی که بر زمین بر می‌گردید، سعی کنید قبل از بیرون زدن به قسمت پایین استخر دست نزنید. در حالی که پاهای خود را وارد می‌کنید، دستان خود را پایین بیاورید. همچنین می‌توانید پرش کاملاً معلق را با لمس نکردن زمین در عمق بیشتر به طور کامل انجام دهید.
تمرین دهم
چند حرکت مخصوص زانو انجام دهید. این تمرینات باعث میشود شکم در برابر آب مقاوم شود. در استخر آبی تا عمق سینه بایستید. سپس زانوها را به سمت قفسه سینه بیاورید و پاها را با هم حرکت می‌دهید. همچنین، اطمینان حاصل کنید که سر خود را بالا نگه داشته‌اید تا خودتان را خسته نکنید.
استفاده از تمرینات متحرک
تمرین لانچ در آب را امتحان کنید. غوطه‌ور شدن در آب بسیار شبیه به خشکی عمل میکند. در سطحی کم عمق این تمرین را امتحان کنید و به خود فضای کافی برای پیشروی بدهید. برای لانچ به حداقل ۱۰ تا ۱۵ فوت (۳ تا ۵ متر) جا نیاز دارید. با پای راست خود یک قدم بزرگ به جلو بردارید. زانوی چپ خود را به سمت پایین خم کنید، تقریباً کف استخر را لمس کنید. ران راست باید موازی با زمین باشد و زانو باید زاویه ۹۰ درجه داشته باشد. به سمت جلو و پاهای متناوب به حرکت ادامه دهید.
تمرین دوم
یک تخته شنا در دست بگیرید تا از آن برای شناور بودن استفاده کنید. همچنین می‌توانید از نودل آب استفاده کنید. به سادگی تخته شناور خود را در حالی که روی شکم هستید بگیرید و از استخر عبور کنید. می‌توانید به طور متناوب پا بزنید یا ضربه‌های آهسته با پا را امتحان کنید (پاها مانند دم پری دریایی با هم ضربه می‌زنند).
تمرین سوم
می‌توانید به حالت قورباغه، کرال پشت، خزیدن یا حتی پروانه، هرچه که ترجیح می‌دهید، شنا کنید. برای اینکه بتوانید کمی سریعتر حرکت کنید، سعی کنید برای خود هدف تعیین کنید. فقط تعیین اهداف برای چند دور که قصد شنا دارید می‌تواند کمک کننده باشد.
همچنین گوش دادن به موسیقی می‌تواند به فرد انگیزه دهد بدون اینکه حتی متوجه آن باشید. سعی کنید هدفون ضد آب و کاور ضد آب برای تلفن یا پخش کننده mp3 خود تهیه کنید.
آب درمانی و درد های مفصلی
درمان اين نوع بيماريها بسيار مهم بوده و راهكارهاي مختلفي از قبيل اعمال جراحي، دارو درماني و يا روشهايي از قبيل طب سوزني و ماساژ درماني انجام ميشود، ولي تنها روشي كه امروزه تقريباً به صورت همگاني قابل قبول ميباشد، آب درماني است، كه طي آن فرد در داخل آب اقدام به ماساژ درماني، تقويت عضلات و حركتهاي مفاصل ميكند.
شنا كردن باعث افزايش ميزان تراكم استخوانها ميشود و كساني كه به ورزش شنا ميپردازند، نه تنها عضلات ناحيه كمرشان تقويت ميشود، بلكه به طور همزمان عضلات ناحيه شكم نيز تقويت ميگردد. در صورتي كه در روش فيزيوتراپي هر كدام از عضلات بايد جداگانه مورد فيزيوتراپي قرار گرفته و عضلات تقويت شود.
تمرین(1)
شخص در حالی كه یك پای خود را ثابت نگه می دارد، پای دیگر را به اندازه نیم متر به عقب می برد و سپس به حالت اول خود باز می گرداند.
تمرین(2)
شخص در حالت ایستاده دو دست را بر دیوار استخر تكیه داده ، سپس یك پا را از عقب به اندازه یك زاویه 90 درجه بالا می آورد. در این حالت پا بعد ازطی یک نیم دایره به حالت اول برمی گردد.
تمرین(3)
شخص با حالت ایستاده دو دست را بر دیواره استخر تكیه داده سپس یك پا را از ناحیه زانو خم كرده و به طرف بالا می آورد و سپس در همان حال آن را صاف می كند و به جای اول خود باز می گرداند و همین عمل را با پای دیگر نیز انجام می دهد.
تمرین (4)
شخص در محل كم عمق استخر قرار می گیرد و در حالی كه یك پا ثابت می ماند پای دیگر از زانو خم شده و بعد از تشكیل یك زاویه قائمه مجددا” راست شود و به جای اول خود بازمی گردد و همین عمل در مورد پای دیگر نیز انجام می شود.
تمرین(5)
شخص در محل كم عمق استخر یك دست را بر دیوار استخر تكیه داده و دست دیگر را در امتداد آن معلق روی آب قرار می دهد و حركت پا به گونه ای است كه یك پا ثابت می ماند و پای دیگر بدون خم شدن زانو در جهت طرفین بدن باز و بسته می شود.این حركت برای پای دیگر نیز در جهت مخالف باید انجام شود.
تمرین (6)
شخص در حالی كه با دستهای باز لبه استخر را در اختیار دارد ، خود را به دیواراستخر می چسباند و یك پای خود را از زانو به طرف بالا خم می كند و سپس در حالی كه پا را رفته رفته باز می نماید ، با پیمودن یك نیم دایره دوباره به حالت اولیه خود باز می گرداند .این حركت به همین شكل برای پای دیگر نیز انجام می شود.
تمرین (7)
شخص از پشت به دیوار استخر می چسبد و با دستهای باز لبه استخر را می گیرد. سپس زانو را در حالت بالا كشیدن به سمت چپ بدن خم می كند، آنگاه با یك چرخش دایره وار آن را به حالت اول خود باز می گرداند همین كار را برای پای دیگر نیز انجام می شود.
تمرین (8)
شخص در حالتی كه دو دست را به دیواره استخر تكیه می دهد، یك پا را ثابت نگه داشته و پای دیگر را به اندازه ای از جلو به بالا خم می كند كه با تنه خود یك زاویه 90 درجه درست كند.آنگاه در حالیكه پا را در جهت طرفین بدن به چرخش در آورد به حال اول خود باز می گرداند و با پای دیگر همین كار را انجام می دهد.
تمرین (9)
در این حركت شخص دستها خود را به صورت باز به لبه استخر می گیرد و یك پای خود را ثابت روی زمین نگه می دارد، آنگاه پای دیگر را بدون خم شدن زانو به دور پای ثابت به چپ و راست به حركت در می آورد.
تمرين(10)
در قسمت عميق به صورت عمودي در آب باستيد و پاي كرال بزنيد. (براي افرادي كه شنا بلد نيستند از نودل استفاده شود)
تمرين(11)
به پشت روي آب بخوابيد و زانوها را 90 درجه خم كرده سپس به حالت اول برگردانيد. در ادامه براي قدرت بيشتر از دوقلو در ميان مچ پا استفاده كنيد.
کلام آخر
آب‌درمانی یکی از روش‌های مؤثر در درمان و توانبخشی بیماران است که با بهره‌گیری از خواص آب، به بهبود دردها و مشکلات مرتبط با مفاصل و ستون فقرات کمک میکند. این روش نه تنها در کاهش درد و افزایش تحرک مؤثر است، بلکه بهبود کیفیت زندگی و تسریع روند بهبودی را نیز به همراه دارد.
