● تولد برای پیروزی
شاون اروین ری در فولرتون کالیفرنیا در تاریخ ۹ سپتامبر ۱۹۶۵ متولد شد، دقیقاً روز پیش از برگزاری اولین دوره رقابت‌های مسترالمپیا در شهر نیویورک.
او جوان‌ترین فرزند از هشت فرزند خانواده بود. در سال ۱۹۸۶، شاون در مصاحبه‌ای با خبرنگار فلکس گفت: ”سرنوشت من این است که مسترالمپیا شوم و هیچ چیز در دنیا نمی‌تواند آن را تغییر دهد.“ این پیش‌گوئی هرگز تحقق نیافت، ولی او تبدیل به یکی از بهترین بدنسازانی شد که هرگز موفق نشد به مجسمه ساندو دست یابد. همین کافیست که در شماره آوریل ۲۰۰۳ مجله فلکس، خوانندگان او را به‌عنوان بهترین کسی اعلام کردند که لیاقت پیروزی در المپیا را داشت و حالا نام او در تالار افتخارات IFBB ثبت شده.
● افتخارات بزرگ در دوره تحصیل
شاون‌ری در دوران دبیرستان در بازی فوتبال (آمریکائی) جزء بهترین‌ها بود و نام او در تالار افتخارات دبیرستان الدورادو ثبت شده. سپس در سال‌های پایانی دبیرستان وارد یک رقابت پاورلیفتینگ دانش‌آموزی شد و در دسته ۸۵ کیلوگرم با رکورد مجموع ۵۸۸ کیلوگرم (در مجموع سه حرکت) به مقام قهرمانی رسید.
● طعم شیرین پیروزی
در سن ۱۷ سالگی، با راهنمائی‌های تمرینی اولین مربی بدنسازی‌اش، بدنساز رقابتی و اجراکننده افسانه‌ای فیگورجان براون، شاون در اولین رقابت در رده جوانان در رقابت قهرمانی نیوپورت بیچ کالیفرنیا به مقام نایب‌قهرمانی رسید. یک هفته بعد در رقابت جام طلائی NPC کالیفرنیا به مقام قهرمانی رسید و به‌عنوان عضلانی‌ترین بدن شناخته شد.
● موفقیت در رده جوانان
هنوز در دبیرستان بود که در سال ۱۹۸۴ به قهرمانی نوجوانان لوس‌آنجلس دست یافت. در سال وینس کالیفرنیا و به‌دنبال آن قهرمانی در رده نوجوانان ـ قهرمانی کالیفرنیا در سانتامونیکا؛ سپس برای قهرمانی در رده جوانان در رقابت‌های NPC در رده ملی در دیترویت میشیگان آماده شد و در دسته میان‌وزن به مقام دوم رسید.
● دست‌آوردها آماتوری
شاون قهرمانی دسته نیمه سنگین وزن و قهرمانی مجموع را در رقابت جوانان NPC در سال ۱۹۸۵ در آتلانتای جورجیا به‌دست آورد و سه ماه پیش از آن پیروزی در رقابت‌های قهرمانی جهان در سیدنی استرالیا در رده جوانان را کسب کرد. در سال ۱۹۸۶ در رقابت‌های ملی NPC در رده جوانان به مقام دوم رسید، در سال ۱۹۸۷، به قهرمانی رقابت NPC کالیفرنیا دست یافت، سپس با قهرمانی در رده نیمه‌سنگین وزن و قهرمانی مجموع در رقابت ملی NPC در شهر آتلانتیک نیوجرسی موفق به کسب کارت حرفه‌ای شد.
● موفقیت‌های مهم شاون‌ری به‌جز آنچه مربوط به المپیا است
سال/رقابت/عنوان
۱۹۸۳/قهرمانی ارنج کوست (رده نوجوانان)/دوم
۱۹۸۳/رقابت ـ NPC کاپ طلائی کالیفرنیا/اول
۱۹۸۴/قهرمانی نوجوانان لس‌آنجلس AAU/اول
۱۹۸۴/قهرمانی کالیفرنیا AFWB (رده نوجوانان)/اول
۱۹۸۴/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی رده نوجوانان/دوم
۱۹۸۵/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی رده جوانان/اول
۱۹۸۵/رقابت ـ IFBB قهرمانی جهان رده نوجوانان/اول (۸۰ کیلوگرم)
۱۹۸۶/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی رده جوانان/دوم (دسته نیمه سنگین‌وزن)
۱۹۸۷/رقابت ـ NPC قهرمانی کالیفرنیا/اول
۱۹۸۷/رقابت ـ NPC قهرمانی ملی/اول
۱۹۸۸/رقابت ـ IFBB شب قهرمانان/چهارم
۱۹۹۰/رقابت ـ IFBB آیرونمن/اول
۱۹۹۱/رقابت ـ IFBB آرنولد کلاسیک/اول
۱۹۹۶/رقابت ـ IFBB آرنولد کلاسیک/پنجم
● شروع رقابت در رده حرفه‌ای
وقتی قهرمانان در سالن شهر در نیویورک جمع شدند برای رقابت شب قهرمانان در تاریخ ۲۱ می ۱۹۸۸ شاون‌ری اجازه داد بدنش حرف‌ها را بگوید. او پس از فیل هیل، رابی رابینسون و باب پاریس در جای چهارم قرار گرفت. این موفقیت بزرگی برای او بود چرا که یک هفته پیش از آن هیل در قهرمانی آبشار نیاگارا به مقام دوم رسیده بود و رابینسون و پاریس هم از قهرمانان مطرح IFBB بودند. در سال ۱۹۹۰، ری اولین قهرمانی حرفه‌ای را با پیروزی در رقابت آیرونمن به‌دست آورد.
● آرزوهای بزرگ
قرارگیری در جایگاه سیزدهم در اولین حضورش در المپیا در لس‌آنجلس در سال ۱۹۸۸ آغاز بود برای تلاش در جهت فتح عنوان المپیا. او دوازه‌بار دیگر در المپیا حضور یافت تا بتواند مسترالمپیا شود. در واقع پس از رقابت آرنولد کلاسیک در سال ۱۹۹۱، ری تمام تمرکزش را روی کسب قهرمانی المپیا گذاشت تا زمانی‌که در سال ۲۰۰۱ از رقابت کناره‌گیری کرد و در طول تمام این سال‌ها تنها در دو رقابت آرنولد کلاسیک و آیرونمن در سال ۱۹۹۶ حضور یافت.
● تلاش مداوم
در دو جین تلاش ری برای پیروزی در المپیا پس از سال ۱۹۸۸ تنها ۱۰ نفر توانستند در تمام طول این سال‌ها بالاتر از او قرار گیرند: لی هنی، لی لابرادا، دوریان یتس، وینس تیلور، کوین لورون، فلکس ویلر، ناصر صونباطی، رونی کلمن، کریس کورمیر و جی کاتلر. ری تنها فردی در این میان بود که در تمام سال‌های دهه نود در مسترالمپیا حضور یافت و رقابت کرد و در ۱۲ بار حضورش به‌طور متوسط در جایگاه ۶.۳ قرار گرفت، بدون حتی یک پیروزی.
● بدنی شاخص
در سال ۱۹۹۵ ری در مصاحبه‌ای با مجله فلکس گفت: ”من به این نتیجه رسیده‌ام که برای من تنها یک رقابت وجود دارد: رقابت مسترالمپیا“. اما تمرکز او روی رقابت بیان‌کننده تمام داستان نیست. ری مفتخر بود به اینکه در تمام طول این سال‌ها همگان او را به‌عنوان استانداردی برای بدنسازان کوتاه‌قد با عضلاتی زیبا می‌شناختند. هر چند او در دوره‌ای رقابت کرد که اساساً حجم بالا تعیین‌کننده بود و پیروزی‌های پی‌درپی دوریان یتس (۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷) و رونی کلمن (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵) اثباتی بر این ادعاست، ولی ری همواره جزء نفرات برتر رقابت بود، چرا که با قد ۱۶۸ سانتی‌متر و وزن ۱۰۰ کیلوگرم به این راحتی قابل چشم‌پوشی نبود. کات عمیق او، عضلات زیبا، متقارن و متناسب تمام طرفداران بدنسازی در سراسر دنیا را تحت‌تأثیر قرار می‌داد و شاخص و معیاری بود برای تعیین زیبائی بدنسازان.
● اوج آمادگی
ری معتقد است بهترین شرایط بدنی در رقابت را در مسترالمپیا سال ۱۹۹۲ هلسینکی فنلاند داشت که در مقام چهارم قرار گرفت. داوران با در نظر گرفتن مقام نایب‌قهرمانی در سال ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶ و مقام سوم در سال‌های ۱۹۹۰، ۱۹۹۳ و ۱۹۹۷ دیدگاه دیگری را از خود نشان دادند. گذشته از اولین‌بار حضور او در المپیا در دفعات پس از آن ری همواره جزء پنج‌نفر برتر قرار گرفت، موفقیت بسیار بزرگی که او را فراتر از تمام هم‌دوره‌ای‌هایش و هر کسی در طول تاریخ بدنسازی قرار داد.
● درخشش شاون در کلورادو
در سال ۲۰۰۵ ری اعلام کرد قصد دارد رقابت بدنسازی و فیتنسی را شخصاً برگزار کند؛ رقابت حرفه‌ای وایوتک شاون‌ری کلورادو کلاسیک در سال ۲۰۰۶ با بیشترین جایزه نقدی پس از مسترالمپیا و آرنولد کلاسیک.
● سوابق ری در رقابت المپیا
سال/مقام/محل برگزاری/پیروز رقابت
۱۹۸۹/سیزدهم/یونیورسال سیتی/لی‌هنی
۱۹۹۰/سوم/شیکاگو/لی‌هنی
۱۹۹۱/پنجم/اورلاندو/لی‌هنی
۱۹۹۲/چهارم/هلسینکی ـ فنلاند/دوریان یتس
۱۹۹۳/سوم/آتلانتا/دوریان یتس
۱۹۹۴/دوم/آتلانتا/دوریان یتس
۱۹۹۵/چهارم/آتلانتا/دوریان یتس
۱۹۹۶/دوم/شیکاگو/دوریان یتس
۱۹۹۷/سوم/لانگ‌بیچ/دوریان یتس
۱۹۹۸/پنجم/نیویورک/رونی کلمن
۱۹۹۹/پنجم/لاس‌وگاس/رونی کلمن
۲۰۰۰/چهارم/لاس‌وگاس/رونی کلمن
۲۰۰۱/چهارم/لاس‌وگاس/رونی کلمن
در نهایت هر چند شاون‌ری هرگز به آرزوی بزرگش یعنی قهرمانی مسترالمپیا نرسید ولی عضلات زیبای او برای همیشه در ذهن دوستداران بدنسازی خواهد ماند و همگان از او به‌عنوان یکی از بهترین بدنسازان طول تاریخ یاد می‌کنند.
مجله دانش ورزش
