چگونگی عملکرد کافئین در ورزشهای استقامتی

چگونگی عملکرد کافئین در ورزشهای استقامتی
اغلب تحقیقات انجام شده روی کافئین به ورزشهای استقامتی مربوط میشده است
یافته اصلی این تحقیقات برای ورزشکاران استقامتی این است که مصرف کافئین می تواند مدت فعالیت آنان را بیشتر کند
سه نظریه برای توضیح این اثر ارائه شده است
اولین و قابل قبول ترین نظریه ها به قدرت کافئین در افزایش مصرف چربی برای تولید انرژی مربوط می شود
کافئین تولید آدرنالین در بدن را تحریک میکند آدرنالین هورمونی است که آزاد سازی اسید های چرب به درون جریان خون را افزایش می دهد در شروع تمرین ورزشی عضلات از اسید های چرب موجود برای تولید انرژی استفاده میکنند و در نتیجه بخشی از ذخیره گلیکوژن شما مصرف نمی شود
نظریه دوم به این صورت است : کافئین مستقیما روی عضلات اسکلتی تاثیر می گذارد و این تاثیر را بوسیله تغییر آنزیم های کلیدی یا سیستم های تنظیم کننده تجزیه کربوهیدرات ها در سلول ایجاد میکند اما نظریه ای که در اینجا مطرح شدمورد مخالفت واقع شده است
نظریه سوم :
براین دلالت دارد که کافئین به دلیل تاثیر آن روی سیستم اعصاب مرکزی می تواند این احساس را از نظر روانی در ورزشکارایجاد کند که به شدت ورزش نمی کند و ممکن است قدرت انقباض عضلانی را ازافزایش دهد به هر حال ثابت کردن این فرضیه کار ساده ای نمی باشد