به‌رغم کارائی و خوب بودن استراحت‌های کوتاه بین ست‌ها می‌بایست به آن به‌شکل یک محتوا نگاه کرد. آن دسته از افراد که این شیوه تمرینی برای شان کارآمد است و به‌طور معمول هم آن را در کنار وزنه‌های سنگین انجام می‌دهند، از ابتدا این طور نبوده‌اند و شما نمی‌بایست پیش خود این طور تصور کنید که آن‌ها با همین سیستم توانسته‌اند به این توانائی در بلند کردن وزنه‌های سنگین دست یابند.
اکثر این بدنسازها که اکنون قابلیت این را دارند با این وزنه‌های سنگین تمرین کارآمد داشته باشند پیش‌تر از این هم در سطح پیشرفته بوده‌اند و از آن پیش‌تر بوده که با اجراء تکرارهای کم با وزنه سنگین و استراحت طولانی‌تر توانسته‌اند به این سطح از قدرت و توانائی دست یابند.
اگر بخواهیم این مسئله را تنها به صورت عادلانه قضاوت کنیم اصلاً معقول نیست که فرد توانسته باشد از همان ابتدا با چنین وزنه‌هائی و تنها با استراحت ۶۰ تا حداکثر ۹۰ ثانیه بین هر ست این چنین تمرین کنید.
بارها به بدنسازان مبتدی و سطح متوسط که به من مراجعه کرده‌اند و از عدم توانائی‌شان در به‌کارگیری از وزنه‌های سنگین با پیروی از یک‌چنین سیستم تمرینی گله‌مند بوده‌اند. با این وجود وقتی به آن‌ها توضیح علمی در خصوص منحنی افزایش قدرت و ارتباط آن به مدت زمان استراحت داده می‌شود باز اولین جمله‌ای که از دهان‌شان خارج می‌شود این است که من دوست ندارم بین ست‌ها این‌قدر استراحت کنم.
چون اگر بخواهم این قدر استراحت کنم دیگر به پمپ خون کافی در عضلات دست پیدا نمی‌کنم به این قبیل افراد باید گفت که این قدر عضلات را پمپ کنید تا به آسمان برسند. اما این را به خاطر داشته باشید که تا زمانی‌که از وزنه‌ای ناچیز در تمرین‌تان استفاده می‌کنید بهتر است انتظار رشد عضلانی را به آینده‌ای نامعلوم موکول سازید.
هر سیستم و شیوه تمرینی زمان و مکان خود را طلب می‌کند. هنگامی‌که قصدتان افزایش قدرت است زمان اجراء تمرینات با استراحت کوتاه در بین ست‌ها نمی‌باشد. پس اگر هنوز فکر می‌کنید با اجراء پرس سینه با هالتر آن هم با وزنه ۵۰ کیلو و اسکوات با وزنه ۱۰۰ کیلو جزء بدنسازان سرآمد و مطرح خواهید شد، بهتر است دوباره در این خصوص تجدید نظر کنید و به تمرینات بدنسازانی که به مراتب در سطح بالاتری از شما قرار دارند توجه بیشتر مبذول دارید
