وقتی صحبت از تمرین زدگی باشد ، ما ترجیح می دهیم روی مسئله استراحت تمرکز کنیم ، نه مسئله تمرین . به این دلیل که برای اغلب بدنسازان ، مشکل شدت یا حجم تمرین خیلی زیاد نیست .
در عوض مقصر اصلی که باعث عدم رشد می شود تقریباً در اغلب مواردعدم استراحت کافی بین جلسات تمرین است . نیاز است فاصله زمانی مناسب را بین جلسات تمرین خود در نظر بگیرید برای اینکه از رشد و ریکاوری کامل اطمینان یابید ، پیش از اینکه دوباره با آهن سخت دست و پنجه نرم کنید .
راه حل هایی برای جلوگیری از تمرین زدگی وجود دارد تا دچار آن نشوید . بین جلسات تمرین اغلب بخش های بدن حداقل ۷۲ ساعت فاصله در نظر بگیرید ( بجز شکم و ساق ) مثلاً اگر پشت بازوی خود را روز شنبه تمرین می دهید ، حداقل تا روز سه شنبه نباید روی آن کار کنید .
از اجرای اسکوات و ددلیفت در روزهای متوالی خوداری کنید . سعی کنید بین جلسات انجام این دو حرکت هم ۷۲ ساعت فاصله وجود داشته باشد .
نسبت به فشار وارد شده بر عضلات جانبی شما که در حرکات ترکیبی تحت فشار قرار می گیرند هم مراقب باشید و برنامه تمرینی خود را متناسب با آن طراحی کنید . برای مثال ، دلتوئید جلویی در طول حرکات سینه هم تحت فشار قرار می گیرد ، بنابر این از تمرین سرشانه و سینه نیز در روزهای متوالی خوداری کنید . و بین جلسات تمرین آنها ۴۸ ساعت فاصله در نظر بگیرید یا اینکه هر دو را در یک جلسه تمرین دهید ، که در این صورت به موازات هم می توانند ریکاوری شوند
تمرین هوازی می تواند انرژی لازم برای ریکاوری شما را تخلیه کند . بنابراین از تمرینات هوازی که فشار زیادی روی پاها وارد می کند ، پیش از روز تمرین پا خودداری کنید .
بین یک یا دو روز تمرین، یک روز را به استراحت بپردازید . از تقسیم بندی یک روز تمرین ، یک روز استراحت یا دو روز تمرین و یک روز استراحت استفاده کنید و به یاد داشته باشید که با بیش از حد تمرین کردن به رشد بالایی نمی رسید .
منبع : فلکس
