زمينه و اهداف: قبلا نشان داده شده است كه مصرف محلولهاي كربوهيدرات دار قبل از شروع فعاليتهاي ورزشي كارايي (performance) ورزشكاران را در ورزشهاي استقامتي به مدت 5-4 ساعت به دليل ثابت نگه داشتن گلوكز خون، افزايش ميزان اكسيداسيون كربوهيدرات در حين ورزش و نيز سهيم بودن گلوكز مصرفي در متابوليسم انرژي در مراحل آخر ورزش افزايش مي دهد.
ولي تاثير گلوكز مصرفي در كارايي ورزشكاران در ورزشهاي شديد و بي هوازي (anaerobic) كوتاه مدت معلوم نشده است. هدف از اين بررسي تاثير مواد غذايي كربوهيدرات دار با گلايسميك اينديكس متفاوت بر كارايي ورزشكاران، تغييرات گلوكز خون و تغييرات تنفسي در حين ورزش بود.
روش بررسي: بدين منظور 24 نفر از ورزشكاران انتخاب و به سه گروه تصادفي تقسيم شدند. به گروه اول نيم ساعت قبل از شروع ورزش يك ليوان آب آشاميدني (به عنوان گروه شاهد)، به گروه دوم نيم ساعت قبل از شروع ورزش 1.5 گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن گلوكز از محلول غليظ گلوكز 50 درصد به عنوان مواد قندي با گلايسميك اينديكس بالا و قند ساده و به گروه سوم يك ساعت قبل از شروع ورزش 2.6 گرم عدس به ازاي هر كيلو وزن بدن به عنوان مواد قندي با گلايسميك اينديكس پايين داده شد. يك ربع قبل از شروع ورزش نمونه خوني پايه گرفته شد ورزشكاران روي دستگاه ارگواسپيرمتري در %57-71 Vo2 maxو 300-25 وات ورزش كردند. در انتهاي هر سه دقيقه 25 وات به وات كاري اضافه شده و نمونه خوني گرفته مي شد. اطلاعات به دست آمده را به وسيله برنامه هاي آماري Bartletê s Test, ANOVA, Kruskal Wallis, Tukeyê s Test آناليز كرديم.
يافته ها: نتايج نشان داد كه خستگي در گروه اول بعد از 1.98±19.3 دقيقه، گروه دوم بعد از 6.86 ±22.03 دقيقه و در گروه سوم پس از 4.2 ± 20.5 دقيقه مشاهده شد؛ به دليل افزايش اسيدلاكتيك، افزايش احتمالي سروتونين و كاهش احتمالي كولين پلاسما در حين ورزش هيچ اختلاف معني داري در كاركرد ورزشكاران در سه گروه مورد مطالعه مشاهده نشد. همچنين ميزان تغييرات گلوكز خون، حجم اكسيژن برداشتي Vo2 – kg, Eqco2, Eqo2, O2 – Puls, Vo2،تهويه دقيقه اي، تعداد ضربان قلب و وات کاري انجام شده در حين ورزش در سه گروه مورد مطالعه هيچ اختلاف معني دار نداشت. تغييرات نسبي تنفسRespiratory Quotient (RQ) در p<0.05براي سه گروه مورد مطالعه از نظر آماري معني دار بود و با افزايش شدت ورزش ميزان RQ براي هر سه گروه افزايش يافت. تغييرات RQ مابين گروه اول و گروه سوم در p<0.05از نظر آماري معني دار نبود، ولي تغييرات RQ مابين گروه اول و گروه دوم، گروه سوم و گروه دوم در p<0.05 از نظر آماري معني دار بود. حجم دي اكسيد كربن دفعي در حين ورزش براي هر سه گروه مورد مطالعه در p<0.05 از نظر آماري معني دار بود و با افزايش شدت ورزش ميزان دفع Co2 بين گروه اول و گروه دوم در p<0.05 اختلاف معني دار بود ولي ميزان حجم دي اكسيدكربن دفعي مابين گروه اول و گروه سوم، گروه دوم در p<0.05 اختلاف معني دار نبود.
نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق پيشنهاد مي كند كه مصرف مواد غذايي كربوهيدرات دار با شاخص گلايسميك بالا قبل از ورزشهاي كوتاه مدت و شديد و مصرف مواد غذايي كربوهيدرات دار با شاخص گلايسميك پايين به دليل جذب آهسته قبل از ورزشهاي استقامتي طولاني مدت مي تواند مفيد باشد.
بارگیری متن کامل :
اثر مواد غذایی کربوهیدرات دار با گلایسمیک ایندیکس متفاوت روی کارایی ورزشکاران
