کارنیتین؛ مکمل پروتئینی در ورزشکاران

ال کارنیتین

در بدن از ترکیب دو اسیدآمینه لیزین و متیونین ساخته می شود. سلول های بدن برای سنتز کارنیتین به ویتامین های C, B6 و B3 (نیاسین) نیاز دارند. اما می توان آن را از منابع غذایی مانند: گوشت قرمز، لبنیات و آواکادو نیز دریافت کرد. غذاهای گیاهی منبع خوبی برای این ماده نمی باشند.

نخستین گزارش ها در خصوص کارنیتین، در حدود سال های ۱۹۰۰، این ماده را به عنوان یک ویتامین معرفی نمود و در سال ۱۹۰۵ دانشمندان روسی این ماده را از عصاره ی گوشت جداسازی نمودند. ولی بعدها معلوم گردید که این ماده با پیش سازهای آن یعنی متیونین و لیزین در کبد و کلیه قابل سنتز است.

نام کارنیتین از ریشه ی لاتین کارنیس به معنی گوشت گرفته شده است که این انتخاب به دلیل آن است که منابع غذایی این ماده انواع گوشت و لبنیات می باشند. نیاز به این ماده همانند کراتین از دو منبع برنامه ی غذایی و یا سنتز درونی بدن تأمین می گردد. لازم به ذکر است روزانه حدود ۶۰ میلی گرم کارنیتین از طریق ادرار یا مدفوع از بدن دفع می گردد.

کارنیتین همانند کراتین به میزان قابل توجهی در عضلات اسکلتی یافت می شود.
وضیفه اصلی آن در بدن کمک به سوخت و ساز وتبدیل غذا به انرژی می باشد. کارنیتین این عمل را از طریق انتقال اسیدهای چرب بلند زنجیره به داخل میتوکندری ها جهت بتااکسیداسیون آن ها انجام می دهد. از طرف دیگر مصرف چربی ها به عنوان منبع انرژی موجب صرفه جویی در مصرف گلیگوژن عضلات گردیده و با حفظ ذخایر گلیکوژن به تأخیر در بروز خستگی ورزش کار می انجامد.
عرضه کنندگان این مکمل معتقدند مصرف مکمل کارنی تین موجب افزایش ذخایر این ماده درعضلات گردیده و در نتیجه انتقال اسیدهای چرب از غشای میتوکندری با سهولت بیش تری انجام شده و اکسیداسیون چربی ها با کفایت بیش تری انجام می شود. بر این اساس، مصرف مکمل کارنی تین را عاملی جهت افزایش کاتابولیسم چربی ها و در نتیجه کاهش وزن و افزایش توان فعایت های هوازی معرفی می نمایند.
مصرف مکمل این ماده پس از گزارش رسانه ها مبنی بر آن که قهرمانی تیم ملی فوتبال ایتالیا در جام جهانی ۱۹۸۲ با مصرف مکمل کارنی تین مرتبط بوده است، افزایش چشم گیری داشت.
ال کارنیتین دوست قلب می باشد، به طوری که سال های متمادی برای درمان بیماری های قلبی استفاده می شده است. علاوه بر این، مطالعات نشان داده است که این ماده می تواند بازده و عمکرد قلب را با استفاده از تحریک تدارک انرژی برای قلب و پیشرفت همه کارهای آن افزایش دهد. مکمل کارنیتین سبب کاهش تری گلسیرید در افراد با تری گلسیرید بالا می شود.
بسیاری از بدنسازان از این مکمل به دلایل زیر استفاده می کنند:
۱) موجب پیشرفت رشد عضله و ماهیچه می شود.
۲) انرزی را افزایش می دهد.
۳) به سوزاندن چربی کمک می کند.
۴) به پیشگیری از خستگی عضله کمک می کند.
به نظر می رسد که کارنیتین مکمل امنی باشد ولی به شرط آن که توصیه های کارخانه های سازنده آن مبنی بر دقت در مقدار مصرف را رعایت نمایید. به طوری که دریافت روزانه آن بیش از ۴ گرم در روز نباشد.
از اثرات جانبی مصرف کارنیتین باید گفت: مصرف زیاد آن موجب شادی و سرخوشی نسبتا کمی می شود که می تواند گهگاهی برای پیشرفت وضعیت ذهن و فکر ما مفید باشد. از دیگر اثرات جانبی کارنیتین باید گفت، اگراین ماده بیش از ۳۰۰۰ میلی گرم در روز مصرف شود، ممکن است بدن فرد، بوی ماهی بگیرد. حالت تهوع، اسهال، استفراغ و سردرد نیز در برخی افراد دیده شده است.
اگرچه برخی مطالعات نشان گر آن است که با مصرف روزانه ۶- ۱ گرم از این ماده سطح پلاسمایی آن افزایش می یابد، لیکن براساس برخی مطالعات انجام شده مصرف مکمل کارنی تین با افزایش ذخایر درونی این ماده همراه نبوده است. بنابراین در خصوص این مکمل مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

مطالب گفته شده درباره کارنیتین مربوط به نوع L آن می باشد. نوع D آن فقط تحت نظر پزشک تجویز می شود، زیرا مصرف آن اثرات جانبی زیادی دارد.
تخلیه بافتی کارنیتین در بزرگسالانی که همودیالیز می شوند، افراد با بیماری کبدی و در شیرخواران نارس گزارش شده است.