گرچه غالبا مصرف کلسيم بعنوان مهمترين عامل سلامت استخوان مطرح مي شود اما اين مطالعه پيشنهاد مي کند که درواقع ورزش شاخص مهمي براي تحکيم استخوان ها در زنان جوان است.بين مصرف کلسيم و متغيرهاي مربوط به استخوان رابطه مثبت ناچيزي ديده شد ، در حاليکه بين فعاليت هاي ورزشي و تراکم استخوان و استحکام آن در جوانان ارتباط قابل ملاحظه اي وجود داشته است.

 

هدف اين تحقيق رسيدن به يک ديدگاه جامع در باره ارتباط مصرف کلسيم ، استفاده از داروهاي ضد بارداري خوراکي و ورزش با ماکزيمم رشد تراکم استخوان و قدرت خم شدن استخوان لگن در زنان جوان بود.خم شدن استخوان و قدرت پيچش ، بهتراز تراکم ماده معدني آن نمايانگر استحکام استخوان هستند.
مطالعات نشان داده اند که اکثر توده استخواني يک زن بين سنين 13 و 15 سالگي ساخته مي شود و سپس بکندي در چهار دهه بعدي زندگيش دچار فرسايش مي شود بنابراين ، حفظ توده استخواني و استحکام آن در نوجواني شايد بهترين راه حفاظت در برابر پوکي استخوان احتمالي (فرسايش استخوان در زنان يائسه و مسن) باشد. اگر ما بدانيم چطور در جواني ساختن استخوان و تحکيم آن را به حد اپتيمم برسانيم ، شايد بتوانيم از بيش از 1.3 ميليون شکستگي استخوان در سال که هزينه هنگفتي را در بر مي گيرد ، جلوگيري کنيم.
با ارزيابي آماري که در مورد فعاليت ورزشي افراد در دوران نوجواني انجام دادند مشخص نمودند که ورزش ، 16 تا 22 درصد اختلاف در تراکم معدني استخوان لگن و قدرت خميدگي آن با ورزش ارتباط دارد.اطلاعات حاصل از اين بر نامه مطالعاتي نشان مي دهند که مصرف کلسيم بيش از 500 ميلي گرم در روز طي دوران نوجواني به لحاظ کلينيکي تاثير ارزشمندي درافزايش توده استخوان بدن يا افزايش جرم استخوان در بزرگسالي ندارد.
وي همچنين اضافه کرد مطالعات مشابه جغرافيائي از گروه هاي قومي نژادي ديگر مورد نياز است تا اهميت نتايج بدست آمده در مورد زنان آمريکائي کاملا مورد ارزيابي قرار گيرد.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *