جام جم آنلاین: در طول مصاحبه، دائم با کف دستش ور می-رفت، انگار که چیزی را بکند. تاول-های دستش بود؛ تاول-هایی که همیشه همراه قوی-ترین مرد ایران است و حتی در روزهایی که مسابقه-ای در کار نیست هم او را تنها نمی-گذارد.
علاقه-مندان به رشته قوی-ترین مردان ایران ، با نام و چهره روح-الله داداشی در سال ۱۳۷۶ که اولین دوره این رقابت-ها برگزار شد، آشنا شدند. روح-الله البته در آن سال-ها مدعی قهرمانی نبود اما به خاطر منش و اخلاق ورزشکاری-اش همیشه مورد توجه قرار داشت. داداشی هنوز هم این خصلت-های خوب را از خود دور نکرده است.
این را از رفتار و نوع نگاهش می-توان فهمید. او ۲ سال پیاپی است که کمربند قهرمانی مسابقات سنگین قوی-ترین مردان ایران را از آن خود می-کند اما نه با کسی کری می-خواند و نه اهل ورود به حاشیه است. همچنان ساکت است و سربه-زیر و به قول خودش کم-حرف.
این خصلت-ها برای کسی که زندگی-اش همیشه با قهرمانی آمیخته بوده، غنیمت است. او فعالیت ورزشی-اش را با ورود به رشته کشتی آغاز کرده است، سپس در اندک مدتی جذب رشته پرورش-اندام شده، ۷ قهرمانی در پرورش-اندام کرج، ۲ قهرمانی در تهران و ۲ قهرمانی در ایران را تجربه کرده و اکنون هم ۲ سال پیاپی است که عنوان قوی-ترین مرد ایران را به خود اختصاص می-دهد.
البته شاید هرگز شاهد سومین قهرمانی روح-الله داداشی در مسابقات قوی-ترین مردان نباشیم. این چیزی است که خود روح-الله می-گوید. قوی-ترین- مرد ایران برای ادامه زندگی ورزشی-اش، تصمیمات دیگری دارد که شاید بهتر باشد از زبان خودش بخوانیم.
روح-الله داداشی زمانی کشتی-گیر بود و حالا قوی-ترین مرد ایران است. چه شد که از روی تشک نرم کشتی به مبارزه با وزنه-های سنگین روی آوردی؟
از نوجوانی به پرورش-اندام علاقه داشتم؛ اما به واسطه حضور برادرم علی در کشتی، در این رشته ورزشی فعالیت کردم و اتفاقا با تشویق-های علی بود که عنوان قهرمانی کشور را نیز در کشتی به دست آوردم. سال ۷۶ بود که قهرمان ایران شدم. سال ۷۵ فعالیت در رشته کشتی را آغاز کردم و اتفاقا اولین بار در وزن ۴۸ کیلوگرم بود که دوبنده کشتی را پوشیدم. البته من فقط ۲ سال کشتی گرفتم. یعنی سال ۷۷ که برادرم باشگاه بدنسازی دایر کرد، به پرورش-اندام روی آوردم و دیگر هیچ-گاه سراغ کشتی نرفتم.
فکر می-کردی برای دومین سال پیاپی بتوانی قهرمان مسابقات مردان آهنین شوی؟
سال گذشته که اول شدم، خیلی-ها گفتند که آن قهرمانی اتفاقی بود. از این رو با برادرم علی یک برنامه اصولی گذاشتیم تا امسال هم با تمام قوا در مسابقات شرکت کنم. هدف من، کسب عنوان قهرمانی بود و می-خواستم در آخرین حضورم در رقابت-های قوی-ترین مردان، با حضور در فینال برای حفظ کمربند قهرمانی تلاش کنم.
چرا آخرین بار؟
می-خواهم از این به بعد در پرورش-اندام فعالیت کنم. پرورش-اندام رشته مورد علاقه من است و حتی قبل از این که در مسابقات قوی-ترین مردان شرکت کنم، در سال-های ۸۱ و ۸۲، دو بار قهرمان مسابقات پرورش-اندام تهران و ایران شدم.
اصلی-ترین انگیزه-ات برای خداحافظی از رشته قوی-ترین مردان ایران چیست؟
هزینه-های شرکت در مسابقات قوی-ترین مردان واقعا بالاست، ضمن این که زمان تمرینات این رشته نیز واقعا زیاد است. من در یک دوره زمانی ۵، ۶ ماهه، روزی ۷ تا ۸ ساعت باید تمرین کنم. حمایت مسوولان هم چندان تعریفی ندارد.
شاید یکی از دلایلی که ورزشکاران این رشته بخوبی حمایت نمی-شوند، این است که خود قهرمانان با یکدیگر متحد نیستند. به همین خاطر هم مسابقات قوی-ترین مردان همیشه با حاشیه-های زیادی همراه است.
یکی از دلایلش این است که در سال فقط یک مسابقه برگزار می-شود. اگر تعداد این مسابقات بیشتر شود؛ به طوری که همه مدعیان فرصت قهرمان شدن داشته باشند، این رقابت هم رنگ و بوی رفاقت به خود خواهد گرفت و دیگر این گونه نخواهد بود که هرکس از زمین خوردن دوستش خوشحال شود.
یعنی الان واقعا فضای حاکم بر مسابقات قوی-ترین مردان این گونه است؟!
-تقریبا!- این طور که خود بچه-ها می-گویند ورزشکاران در مرحله مقدماتی با یکدیگر برادرند، در نیمه-نهایی تبدیل به رفیق می-شوند و در فینال هم دشمن یکدیگر.
برای این که بتوانی از عنوان قهرمانی-ات در مسابقات قوی-ترین مردان دفاع کنی، چقدر زمان گذاشتی؟
سال گذشته که قهرمان شدم، در جریان مسابقات فینال، از ناحیه پشت بازو آسیب دیدم و همین باعث شد به علت عمل جراحی، نتوانم در نیمه اول سال تمرین کنم. به همین خاطر حتی از فکر حضور در این دوره از مسابقات قوی-ترین مردان ایران خارج شدم، اما با تشویق دوستان، از تصمیم خود صرف-نظر کردم. به عبارتی، فعالیتم را برای حضور در مسابقات مردان آهنین امسال از نیمه دوم سال گذشته شروع کردم و با ۵ ماه تمرین مستمر برای دفاع از عنوان قهرمانی-ام آمدم. در ضمن یک نکته-ای هم هست که من می-خواهم در این گفتگو برای اولین بار آن را عنوان کنم.
با کمال میل می-شنویم… .
من همین جا قصد دارم خالصانه کمربند قهرمانی-ام را به رئیس-جمهور محترم، دکتر احمدی-نژاد که در عرصه-های اقتصاد، سیاست و ورزش به مردم خدمت می-کند، تقدیم -کنم. از نظر من، قوی-ترین مرد ایران دکتر احمدی-نژاد است، چون مسوولیت-های وی به مراتب دشوارتر از بلند کردن وزنه-هایی است که ما با آنها سروکار داریم. او منشا استقامت و بردباری است و من امیدوارم در آینده هم شاهد حمایت-های رئیس-جمهور از ورزشکاران باشیم.
اخیرا این تصمیم را گرفتی؟
نه، من قصد داشتم در همان روز فینال، کمربند قهرمانی-ام را به رئیس-جمهور هدیه کنم، اما چون وقت برنامه کم بود و فرصت چندانی برای صحبت کردن نداشتیم، بهتر دیدم در روزنامه جام-جم این مساله را عنوان کنم. در آینده-ای نزدیک و در یک مراسم ویژه، رسما کمربند قهرمانی-ام را به دکتر احمدی-نژاد تقدیم می-کنم.
سوالی که برای خیلی-ها پیش می-آید، این است که روح-الله داداشی، برای این که قهرمان مسابقات قوی-ترین مردان ایران بشود، چقدر هزینه می-کند؟
این هزینه به فیزیک بدنی و توانایی-های ورزشکار بستگی دارد. البته نکته دیگر این است که اگر یک ورزشکار با صرف چند میلیون تومان قهرمان -شد، سال آینده برای حفظ این قهرمانی باید ۲ برابر آن مبلغ را هزینه کند.
این مبلغ برای روح-الله داداشی که از عنوان قهرمانی-اش دفاع کرد، چقدر بود؟
من برای تکرار قهرمانی نزدیک به ۲۰ میلیون تومان هزینه کردم. این هزینه شامل خورد و خوراک، مکمل-های غذایی و ساخت آیتم برای تمرین بیشتر می-شود. البته این تمام هزینه-هایی نیست که یک قهرمان می-پردازد. من در یک دوره زمانی ۶ ـ ۵ ماهه، روزی ۷ تا ۸ ساعت تمرین -کردم و به واسطه این زمان طولانی، خود به خود از کسب درآمد-های معمولم نیز محروم شدم. همه اینها در شرایطی است که برای قهرمانی در مسابقات قوی-ترین مردان هیچ تضمینی وجود ندارد و با یک آسیب-دیدگی که اتفاقا اجتناب-ناپذیر هم هست تمام رشته-هایتان پنبه خواهد شد.
با توجه به پرهزینه بودن رشته قوی-ترین مردان، چه شرایطی باید ایجاد شود که یک ورزشکار بتواند سال-ها در اوج آمادگی در مسابقات شرکت کند و خیلی زود حضور در این عرصه را به لقای آن نبخشد؟
حمایت فدراسیون از ورزشکاران در درجه اول اهمیت قرار دارد. بعد هم نیاز است تا مسوولان استانی با در اختیار گذاشتن وسایل این رشته و آماده-سازی سالن-های تمرین، قهرمانان شهرشان را مورد حمایت قرار دهند. نکته سوم بحث راه-اندازی لیگ قوی-ترین مردان ایران است تا از این طریق، اسپانسرهای بیشتری هم جذب شوند.
الان کل ۳۲ نفری که در مسابقات مردان آهنین شرکت می-کنند، فقط یک اسپانسر دارند که آن هم اسپانسر برگزارکننده مسابقات است. این باعث می-شود پول زیادی به ورزشکاران نرسد. به عنوان مثال من که قهرمان می-شوم در ازای ۲۰ میلیون تومان هزینه-ای که می-کنم فقط ۱۳ میلیون تومان جایزه می-گیرم و آن کسی که به فینال صعود نمی-کند حتی یک ریال هم عایدی نخواهد داشت. اگر اسپانسر باشد و حمایت کند در طول سال می-توان مسابقات بیشتری برگزار کرد. خارجی-ها در طول سال ۱۰ بار در تورنمت-های جهانی و داخلی شرکت می-کنند، اما اینجا در ایران چون اسپانسر نیست ما فقط یک بار در سال مسابقه می-دهیم و از این حیث، رشته قوی-ترین مردان برای قهرمانان آن به صرفه نیست.
به نظر می-رسد این روح-الله داداشی اندکی کوچک-تر از آن کسی باشد که در فینال قو-ی-ترین مردان رقبایش را با اقتدار شکست داد؟
من در فینال ۱۲۷ کیلو وزن داشتم و الان ۱۱۷ کیلو هستم. شاید این موضوع به دلیل همین کاهش وزن باشد.
یعنی در همین زمان کوتاه، ۱۰ کیلو وزن کم کرده-ای؟
خب، ما در جریان مسابقات برنامه غذایی خاصی را دنبال می-کنیم. به عنوان مثال ما در یک روز باید ۶ وعده غذا بخوریم. ضمن این که ورزش کردن هم به ما کمک می-کند که وزنمان افزایش پیدا کند. الان یک ماهی است که نه ورزش می-کنم و نه ۶ وعده در روز غذا می-خورم!
می-توانم بپرسم برای صرف این ۶ وعده، چگونه برنامه-ریزی می-کنید؟
اول صبحانه، بین صبحانه و ناهار یک وعده، بعد ناهار، بین ناهار و شام هم ۲ وعده و بعد شام. تازه موقع خواب هم اگر شد، باز بد نیست اگر یک وعده دیگر هم بخوریم. یعنی ۷ وعده در روز.
برای موفقیت در مسابقات قوی-ترین مردان وجود چه فاکتورهایی لازم و ضروری است؟
قدرت، سرعت، استقامت و هوش بسیار بالا. البته من فکر می-کنم ۵۰ درصد موفقیت یک ورزشکار به هوش او برمی-گردد. این که چه موقع فشار بیاورد و چه موقع انرژی-اش را ذخیره کند. مثلا من در همین مسابقات اخیر در مرحله مقدماتی اصلا خودم را خسته نکردم؛ به طوری که هر کس مرا می-دید، می-گفت تو امسال به نیمه-نهایی هم صعود نمی-کنی!
درباره رقابت-های این فصل قوی-ترین مردان آهنین در ایران چه نظری داری؟
امسال واقعا رقابت سنگین شده بود. ما سال گذشته گوی ۱۸۰ کیلویی داشتیم؛ اما امسال گوی۲۰۰ کیلویی اضافه شده بود. در پلکان ۱۰ کیلو به وزنه-ها اضافه شده بود. به جای کشیدن تریلی از ترن استفاده شد که سنگین-تر بود. حمل چمدان ۳۶۰ کیلویی الوار را هم داشتیم که آن فشار زیادی به بچه-ها وارد کرد. در مجموع من فکر می-کنم کل آیتم-ها ۱۰ تا ۱۵ درصد سنگین-تر از سال گذشته بود.
با این وجود امسال شاهد روح رقابت در بین اکثر ورزشکاران نبودیم و آنها بیشتر با حسابگری از آیتم-ها عبور می-کردند.
خیلی از مردم به خاطر این موضوع از ورزشکاران ناراحت بودند.
فکر نمی-کنی این موضوع در آینده بزرگ-ترین تهدید در کاهش جذابیت مسابقات قوی-ترین مردان باشد؟!
قطعا همین طور است. من وقتی پای گیرنده تلویزیونی می-نشینم تا رقابت-های مردان آهنین را تماشا کنم، انتظار دارم قهرمانان این رشته بیشترین حد توان خود را در انجام حرکات و آیتم-ها به نمایش بگذارند. هر اتفاقی غیر از این، بیننده تلویزیونی را آزرده-خاطر خواهد کرد.
گفته می-شود امکانات فدراسیون برای جلوگیری از مصدومیت ورزشکاران در حد نازلی بوده است.
بله امسال امکانات خیلی خوب نبود. ما از ۸ صبح تا ۵ بعدازظهر با کمترین امکانات رفاهی رقابت می-کردیم و برای استراحت هم ناچار بودیم از یک پتو به عنوان زیرانداز استفاده کنیم و در جایگاه تماشاچیان بخوابیم. اما هر چه بود برای همه یکسان بود. در ضمن رابطه آقای پورعلیفرد، رئیس فدراسیون بدنسازی و پرورش-اندام با ورزشکاران آنقدر دوستانه است که کسی از این بابت ابراز ناراحتی نکند. هر ساله نیت قلبی آقای پورعلیفرد و آقا فرامرز (خودنگاه) این است که بهترین امکانات را برای بچه-ها فراهم کنند، اما امسال چون زمان زیادی برای تدارک وجود نداشت و از ابتدا نیز قرار نبود مسابقات در تهران برگزار شود، بناچار بچه-ها مجبور شدند در چنین شرایطی با هم رقابت کنند.
سخت-ترین آیتم مسابقات مردان آهنین برای تو کدام است؟
به نظر من قرار دادن گوی-های سنگی روی پلکان و اسکات تعادلی از همه سخت-تر است. شاید آنهایی که مسابقات را دیدند تعجب کنند و بگویند من این گوی-ها را مثل توپ بسکتبال بلند می-کنم، اما من چند بار در همین آیتم دچار آسیب-دیدگی شدم. اسکات تعادلی هم با توجه به فشار زیادی که به ساق پا وارد می-کند، برایم سخت است.
شنیدم در همین بلند کردن گوی رکورددار جهان هستی.
بله، من رکورد جهانی ۲ آیتم را در اختیار دارم، یکی پلکان و دیگری بلند کردن گوی.
برویم سراغ حاشیه-های مسابقات اخیر. این مساله که بجز روح-الله داداشی دیگر ورزشکاران از ریز جزییات برگزاری مسابقات قوی-ترین مردان ایران اطلاعی نداشتند، صحت دارد؟
وقتی بخواهند قهرمانی یک نفر را لوث کنند خیلی چیزها را می-گویند. مثلا من از قول یکی شنیدم که گفته بود وقتی روح-الله می-خواست قطار را بکشد لیفتراک از پشت آن را هل داد!
من واقعا تعجب می-کنم از این-که می-بینم برخی دوستان این صحبت-ها را در روزنامه-ها مطرح می-کنند. آیتم-ها که هر سال مشخص است. ما همیشه ۶ آیتم فینال داریم که ۵ تای آنها ثابت است. پلکان، گوی، نگه داشتن وزنه-ها از طرفین، کشیدن اتوبوس یا قطار و حمل بشکه. امسال فقط وزنه-های آن کمی سنگین-تر شد. در نیمه-نهایی هم همیشه از ۵ آیتم، ۴ تای آن ثابت است. ضمن این که در مرحله مقدماتی هم آیتم-هایی چون حمل چمدان، اسکات تعادلی، سه-گانه و… همیشه ثابت است و همه از آیتم-ها باخبرند. تازه این بار ۲ ماه قبل از شروع مردان آهنین و پس از طراحی آیتم-های این دوره، بخشنامه-ای برای تمامی شهرستان-ها ارسال شد تا نفرات شرکت-کننده به واسطه آن در جریان مسابقات این دوره قرار بگیرند. این کار هر سال در فاصله ۵ یا ۱۰ روز قبل از مسابقات صورت می-گرفت، اما با تصمیم آقای خودنگاه، این بار ۲ ماه زودتر به تمام بچه-ها اطلاع داده شد.
یعنی می-گویی حتی قبل از شروع مسابقات قوی-ترین مردان هم با دستگاه-های نصب شده در شهرک سینمایی تمرین نداشتی؟
دقیقا تا ۷ روز قبل از مسابقات امسال، قرار بود قوی-ترین مردان ایران در عسلویه برگزار شود و صحبتی از میزبانی شهرک سینمایی نبود. در ضمن ۳ روز قبل از مسابقات این آیتم-ها در خود شهرک سینمایی نصب و تعداد زیادی از آنها نیز در همان مکان ساخته شد.
گفته می-شد برخی ورزشکاران نامی، قبل از این دوره از مسابقات مردان آهنین با فرامرز خودنگاه دچار اختلاف نظر شده بودند و با این استدلال که شما از طرف کمیته داوران حمایت می-شوی، به داوری-ها اعتراض می-کردند…
شما به عنوان یک بیننده تلویزیونی در جریان مسابقات این دوره، موردی دال بر حق-کشی ورزشکاری دیدید؟ اتفاقا از آنجا که ده-ها نفر در جریان هر آیتم کورنومتر می-گیرند، حتی یک صدم ثانیه هم نمی-شود حق و ناحق کرد، چه برسد به جانبداری از یک نفر خاص. در ضمن باز هم اگر ورزشکاری روی یک مورد اعتراض داشت همان-جا فیلم مسابقه بازبینی می-شد تا هر شک و شبهه-ای برطرف شود.
جریان چرخ-های قطار در یکی از آیتم-های- فینال چه بود؟ من در جایی خواندم یکی از دلایلی که محراب فاطمی به مسابقات ادامه نداد، اعتراضی بود که روی همین موضوع داشت.
چه اعتراضی؟!
این-که چرخ قطاری که باید توسط فینالیست-ها کشیده می-شد کمی تاب داشت و فقط برای شما که نفر آخر بودید این عیب برطرف شد!
مگر چنین چیزی امکان دارد؟ وقتی بخواهند قهرمانی یک نفر را لوث کنند خیلی چیزها را می-گویند. مثلا من از قول یکی دیگر هم شنیدم که گفته بود وقتی روح-الله می-خواست قطار را بکشد لیفتراک از پشت آن را هل داد! آن هم در حضور آن همه تماشاگر و ورزشکار؟! همیشه این حرف-ها مطرح می-شود، اما مردم خودشان بهترین کارشناس هستند. این مسابقات یکی از بی-حاشیه-ترین مسابقات ادوار گذشته بود و کوچک-ترین اجحافی در حق کسی نشد. این نهایت کم-لطفی دوستانی است که این حرف-ها را مطرح می-کنند.
در جریان مسابقات قوی-ترین مردان ایران شاهد هستیم که گفته می-شود فلان آیتم در حد مسابقات جهانی یا حتی فراتر از آن است. قهرمانان ما تا چه اندازه می-توانند با قهرمانان دنیا رقابت کنند؟
قهرمانان ما چیزی از رقبای جهانی خود کم ندارند. تنها تفاوت این است که آنها به لحاظ مالی تامین هستند، اما ورزشکاران ما همیشه با دغدغه-های مالی مواجهند. به عبارتی کار آنها فقط ورزش کردن است، اما در ایران چنین چیزی وجود ندارد. به عنوان مثال من ۲ سال پیش وقتی از ماریوس لهستانی که از قهرمانان بنام قوی-ترین مردان است، شغلش را پرسیدم او به من گفت کار من همین ورزش کردن است، مگر شما کار دیگری هم انجام می-دهید؟! بعد هم وقتی من در جوابش گفتم ما اینجا باید در کنار ورزش کار هم بکنیم، با خنده گفت: «ورزش خودش سخت-ترین کار است!» بد نیست بدانید ورزشکاران خارجی قانونی دارند که اگر در ۱۰ تورنمنت داخلی و بین-المللی شرکت کنند تا آخر عمر حقوق دریافت خواهند کرد.
تو تجربه حضور در مسابقات قوی-ترین مردان جهان را نیز داری. مسابقاتی که در تهران برگزار شد و با مقام سومی-ات به پایان رسید.
۲ سال پیش اگر مصدوم نمی-شدم می-توانستم بالاتر از استویان تودورچف، قهرمان ۶ دوره جهان، روی سکوی قهرمانی بایستم. در آن مسابقات من با اختلاف یک امتیاز نسبت به ورزشکار بلغاری، در مکان سوم ایستادم. نفر اول و دوم، هم-امتیاز شدند و من فقط به خاطر یک آیتم، پایین-تر از آنها قرار گرفتم و جایزه ۵ هزار دلاری را به دست آوردم.
پرسشی که برای خیلی-ها مطرح است این -که چرا در مسابقات قوی-ترین مردان از ورزشکاران تست دوپینگ گرفته نمی-شود.
عمده-ترین دلیلش هزینه-های بالای این کار است. البته این -طور هم نیست که چون در مسابقات قوی-ترین مردان تست دوپینگ گرفته نمی-شود، پس همه ورزشکاران دوپینگ می-کنند.
وقتی دوپینگ آزاد است، چرا نباید این-گونه باشد؟
کسانی که می-خواهند چندین سال در عرصه قهرمانی باقی بمانند هیچ-گاه دوپینگ نمی-کنند، چرا که استفاده از مواد نیروزا در درجه اول عمر قهرمانی یک ورزشکار را کاهش می-دهد، ضمن این-که لطمات جبران-ناپذیری هم به بدن انسان وارد می-شود.
یعنی می-خواهی بگویی در قهرمانی-های متوالی روح-الله داداشی دوپینگ هیچ نقشی نداشت؟
دقیقا! من و سایر دوستانی که در مسابقات قوی-ترین مردان تا مرحله فینال صعود کردند، از مکمل-های ورزشی که به تایید وزارت بهداشت رسیده است استفاده می-کنیم.
در مسابقات جهانی قوی-ترین مردان هم محدودیتی برای استفاده از داروهای نیروزا وجود ندارد؟
نه، آنجا هم دوپینگ آزاد است، اما اگر ورزشکاری بخواهد دوپینگ کند نمی-تواند هر ۲ ماه در مسابقات سنگین شرکت کند. استفاده زیاد از مواد نیروزا باعث از کار افتادن کبد می-شود و این چیزی است که همه ورزشکاران از آن باخبرند.
جایی از قول محراب فاطمی خواندم اگر سال-ها توانسته ورزش کند، به این دلیل بوده که روی اصول دوپینگ می-کرده! این دوپینگ اصولی، یعنی چه؟
این را بهتر است از خود آقا محراب بپرسید، اما من فکر کنم منظور او همین استفاده درست از مکمل-های غذایی بوده نه دوپینگ. آقا محراب امسال با ۳۶ سال سن توانست با شایستگی به فینال صعود کند. شما مطمئن باشید اگر دوپینگی در کار بود، او الان نمی-توانست جزو بهترین-های ایران باشد.
مهم-تر از آمادگی جسمانی یک ورزشکار، این فشارهای روحی ـ- روانی است که هنگام مسابقه به او وارد می-شود. تو چطور سعی می-کنی این فشارها را تحمل کنی و در شرایط آرمانی باقی بمانی؟
من آدم خونسرد و کم حرفی هستم و اصلا اهل حاشیه نیستم. امسال هم خیلی-ها تلاش کردند، من را به حاشیه ببرند، اما برادرم علی، مدام از من می-خواست نسبت به اتفاقات اطرافم بی-تفاوت باشم.
با توجه به شناختی که از بچه-ها داری، شانس قهرمانی کدام یک از قوی-ترین مردان ایران را در مسابقات فصل آینده که خودت حضور نداری، بیشتر می-دانی؟
ما هر سال یک پدیده داریم و پیش-بینی این-که چه کسی قهرمان می-شود راحت نیست. مثلا امسال ما محسن آخوندی را داشتیم که با آمادگی-اش همه را شگفت-زده کرد. در عین حال بحث مصدومیت -هم مطرح است و هیچ ورزشکاری نمی-تواند خودش را از پیش برنده بداند.
امسال مسلم دارابی که پس از تو به عنوان نایب قهرمانی رسید، یکی از چهره-های آینده-دار بود.
بله! مسلم هم با استعداد است و هم با اخلاق. درباره او این نکته جالب هم وجود دارد که هرچه خواب می-بیند همان اتفاق می-افتد. مثلا سال گذشته قبل از رقابت-های فینال، قهرمانی من را به برادرم علی تبریک گفت و عنوان کرد براساس خوابی که دیده است تلاش-های دیگر فینالیست-ها در قهرمانی بی-نتیجه خواهد بود، چون روح-الله اول خواهد شد و خودش دوم. امسال هم قبل از مسابقات خواب دید که رضا قرائی فقط یکی ـ- دو آیتم رقابت می-کند که دقیقا همین اتفاق افتاد و رضا با مصدومیت صحنه رقابت-ها را ترک کرد!
می-خواهم، ویژگی-های شخصیتی روح الله داداشی را از زبان خودش بشنوم. شاید خیلی-ها فکر کنند روح-الله به واسطه این زور بازو و سرو کله زدن با وزنه-های سنگین، شخصیت خشکی داشته باشد.
همه درخصوص من می-گویند چهره مظلومی دارم و در عین حال کم-حرف و صبور هستم. دقیقا شخصیت من همین گونه است. من خیلی خونسرد هستم و کمتر پیش می-آید از موضوعی عصبانی شوم.
مهم-ترین آرزویی که می-خواهی به آن برسی چیست؟
دوست دارم در رشته پرورش-اندام خودم را در مسابقات مسترالمپیا ببینم و در این رشته به موفقیت برسم. بیشتر کارشناسان، فیزیک بدنی من را برای حضور در مسابقات پرورش-اندام مناسب دانسته و شانس موفقیت من را در این رشته بالا ارزیابی می-کنند.
چه احساسی داری از این-که می-خواهی در اوج با مسابقات قوی-ترین مردان ایران خداحافظی کنی؟
قطعا دلم برای خاطرات خوشی که در این رشته داشتم تنگ خواهد شد، اما به هر حال از این تصمیم پشیمان نیستم چون می-خواهم در پرورش-اندام به عمر قهرمانی-ام ادامه دهم.
آینده خودت را در عر-صه رقابت-های پرورش-اندام چگونه می-بینی؟
هدف من حضور در مسابقات مستر المپیاست و همان-طور که گفتم دوست دارم در پرورش-اندام هم به بالاترین افتخارات ممکن دست پیدا کنم.
و صحبت پایانی… .
از برادرم تشکر می-کنم که برای من خیلی زحمت کشید. من تمام موفقیت-هایم را مدیون او هستم. از فرماندار کرج، نماینده این شهرستان در مجلس شورای اسلامی و شهردار این شهر تشکر می-کنم. در پایان هم دست تمام کسانی که برای موفقیت من تلاش کردند را صمیمانه می-فشارم.
این را از رفتار و نوع نگاهش می-توان فهمید. او ۲ سال پیاپی است که کمربند قهرمانی مسابقات سنگین قوی-ترین مردان ایران را از آن خود می-کند اما نه با کسی کری می-خواند و نه اهل ورود به حاشیه است. همچنان ساکت است و سربه-زیر و به قول خودش کم-حرف.
این خصلت-ها برای کسی که زندگی-اش همیشه با قهرمانی آمیخته بوده، غنیمت است. او فعالیت ورزشی-اش را با ورود به رشته کشتی آغاز کرده است، سپس در اندک مدتی جذب رشته پرورش-اندام شده، ۷ قهرمانی در پرورش-اندام کرج، ۲ قهرمانی در تهران و ۲ قهرمانی در ایران را تجربه کرده و اکنون هم ۲ سال پیاپی است که عنوان قوی-ترین مرد ایران را به خود اختصاص می-دهد.
البته شاید هرگز شاهد سومین قهرمانی روح-الله داداشی در مسابقات قوی-ترین مردان نباشیم. این چیزی است که خود روح-الله می-گوید. قوی-ترین- مرد ایران برای ادامه زندگی ورزشی-اش، تصمیمات دیگری دارد که شاید بهتر باشد از زبان خودش بخوانیم.
روح-الله داداشی زمانی کشتی-گیر بود و حالا قوی-ترین مرد ایران است. چه شد که از روی تشک نرم کشتی به مبارزه با وزنه-های سنگین روی آوردی؟
از نوجوانی به پرورش-اندام علاقه داشتم؛ اما به واسطه حضور برادرم علی در کشتی، در این رشته ورزشی فعالیت کردم و اتفاقا با تشویق-های علی بود که عنوان قهرمانی کشور را نیز در کشتی به دست آوردم. سال ۷۶ بود که قهرمان ایران شدم. سال ۷۵ فعالیت در رشته کشتی را آغاز کردم و اتفاقا اولین بار در وزن ۴۸ کیلوگرم بود که دوبنده کشتی را پوشیدم. البته من فقط ۲ سال کشتی گرفتم. یعنی سال ۷۷ که برادرم باشگاه بدنسازی دایر کرد، به پرورش-اندام روی آوردم و دیگر هیچ-گاه سراغ کشتی نرفتم.
فکر می-کردی برای دومین سال پیاپی بتوانی قهرمان مسابقات مردان آهنین شوی؟
سال گذشته که اول شدم، خیلی-ها گفتند که آن قهرمانی اتفاقی بود. از این رو با برادرم علی یک برنامه اصولی گذاشتیم تا امسال هم با تمام قوا در مسابقات شرکت کنم. هدف من، کسب عنوان قهرمانی بود و می-خواستم در آخرین حضورم در رقابت-های قوی-ترین مردان، با حضور در فینال برای حفظ کمربند قهرمانی تلاش کنم.
چرا آخرین بار؟
می-خواهم از این به بعد در پرورش-اندام فعالیت کنم. پرورش-اندام رشته مورد علاقه من است و حتی قبل از این که در مسابقات قوی-ترین مردان شرکت کنم، در سال-های ۸۱ و ۸۲، دو بار قهرمان مسابقات پرورش-اندام تهران و ایران شدم.
اصلی-ترین انگیزه-ات برای خداحافظی از رشته قوی-ترین مردان ایران چیست؟
هزینه-های شرکت در مسابقات قوی-ترین مردان واقعا بالاست، ضمن این که زمان تمرینات این رشته نیز واقعا زیاد است. من در یک دوره زمانی ۵، ۶ ماهه، روزی ۷ تا ۸ ساعت باید تمرین کنم. حمایت مسوولان هم چندان تعریفی ندارد.
شاید یکی از دلایلی که ورزشکاران این رشته بخوبی حمایت نمی-شوند، این است که خود قهرمانان با یکدیگر متحد نیستند. به همین خاطر هم مسابقات قوی-ترین مردان همیشه با حاشیه-های زیادی همراه است.
یکی از دلایلش این است که در سال فقط یک مسابقه برگزار می-شود. اگر تعداد این مسابقات بیشتر شود؛ به طوری که همه مدعیان فرصت قهرمان شدن داشته باشند، این رقابت هم رنگ و بوی رفاقت به خود خواهد گرفت و دیگر این گونه نخواهد بود که هرکس از زمین خوردن دوستش خوشحال شود.
یعنی الان واقعا فضای حاکم بر مسابقات قوی-ترین مردان این گونه است؟!
-تقریبا!- این طور که خود بچه-ها می-گویند ورزشکاران در مرحله مقدماتی با یکدیگر برادرند، در نیمه-نهایی تبدیل به رفیق می-شوند و در فینال هم دشمن یکدیگر.
برای این که بتوانی از عنوان قهرمانی-ات در مسابقات قوی-ترین مردان دفاع کنی، چقدر زمان گذاشتی؟
سال گذشته که قهرمان شدم، در جریان مسابقات فینال، از ناحیه پشت بازو آسیب دیدم و همین باعث شد به علت عمل جراحی، نتوانم در نیمه اول سال تمرین کنم. به همین خاطر حتی از فکر حضور در این دوره از مسابقات قوی-ترین مردان ایران خارج شدم، اما با تشویق دوستان، از تصمیم خود صرف-نظر کردم. به عبارتی، فعالیتم را برای حضور در مسابقات مردان آهنین امسال از نیمه دوم سال گذشته شروع کردم و با ۵ ماه تمرین مستمر برای دفاع از عنوان قهرمانی-ام آمدم. در ضمن یک نکته-ای هم هست که من می-خواهم در این گفتگو برای اولین بار آن را عنوان کنم.
با کمال میل می-شنویم… .
من همین جا قصد دارم خالصانه کمربند قهرمانی-ام را به رئیس-جمهور محترم، دکتر احمدی-نژاد که در عرصه-های اقتصاد، سیاست و ورزش به مردم خدمت می-کند، تقدیم -کنم. از نظر من، قوی-ترین مرد ایران دکتر احمدی-نژاد است، چون مسوولیت-های وی به مراتب دشوارتر از بلند کردن وزنه-هایی است که ما با آنها سروکار داریم. او منشا استقامت و بردباری است و من امیدوارم در آینده هم شاهد حمایت-های رئیس-جمهور از ورزشکاران باشیم.
اخیرا این تصمیم را گرفتی؟
نه، من قصد داشتم در همان روز فینال، کمربند قهرمانی-ام را به رئیس-جمهور هدیه کنم، اما چون وقت برنامه کم بود و فرصت چندانی برای صحبت کردن نداشتیم، بهتر دیدم در روزنامه جام-جم این مساله را عنوان کنم. در آینده-ای نزدیک و در یک مراسم ویژه، رسما کمربند قهرمانی-ام را به دکتر احمدی-نژاد تقدیم می-کنم.
سوالی که برای خیلی-ها پیش می-آید، این است که روح-الله داداشی، برای این که قهرمان مسابقات قوی-ترین مردان ایران بشود، چقدر هزینه می-کند؟
این هزینه به فیزیک بدنی و توانایی-های ورزشکار بستگی دارد. البته نکته دیگر این است که اگر یک ورزشکار با صرف چند میلیون تومان قهرمان -شد، سال آینده برای حفظ این قهرمانی باید ۲ برابر آن مبلغ را هزینه کند.
این مبلغ برای روح-الله داداشی که از عنوان قهرمانی-اش دفاع کرد، چقدر بود؟
من برای تکرار قهرمانی نزدیک به ۲۰ میلیون تومان هزینه کردم. این هزینه شامل خورد و خوراک، مکمل-های غذایی و ساخت آیتم برای تمرین بیشتر می-شود. البته این تمام هزینه-هایی نیست که یک قهرمان می-پردازد. من در یک دوره زمانی ۶ ـ ۵ ماهه، روزی ۷ تا ۸ ساعت تمرین -کردم و به واسطه این زمان طولانی، خود به خود از کسب درآمد-های معمولم نیز محروم شدم. همه اینها در شرایطی است که برای قهرمانی در مسابقات قوی-ترین مردان هیچ تضمینی وجود ندارد و با یک آسیب-دیدگی که اتفاقا اجتناب-ناپذیر هم هست تمام رشته-هایتان پنبه خواهد شد.
با توجه به پرهزینه بودن رشته قوی-ترین مردان، چه شرایطی باید ایجاد شود که یک ورزشکار بتواند سال-ها در اوج آمادگی در مسابقات شرکت کند و خیلی زود حضور در این عرصه را به لقای آن نبخشد؟
حمایت فدراسیون از ورزشکاران در درجه اول اهمیت قرار دارد. بعد هم نیاز است تا مسوولان استانی با در اختیار گذاشتن وسایل این رشته و آماده-سازی سالن-های تمرین، قهرمانان شهرشان را مورد حمایت قرار دهند. نکته سوم بحث راه-اندازی لیگ قوی-ترین مردان ایران است تا از این طریق، اسپانسرهای بیشتری هم جذب شوند.
الان کل ۳۲ نفری که در مسابقات مردان آهنین شرکت می-کنند، فقط یک اسپانسر دارند که آن هم اسپانسر برگزارکننده مسابقات است. این باعث می-شود پول زیادی به ورزشکاران نرسد. به عنوان مثال من که قهرمان می-شوم در ازای ۲۰ میلیون تومان هزینه-ای که می-کنم فقط ۱۳ میلیون تومان جایزه می-گیرم و آن کسی که به فینال صعود نمی-کند حتی یک ریال هم عایدی نخواهد داشت. اگر اسپانسر باشد و حمایت کند در طول سال می-توان مسابقات بیشتری برگزار کرد. خارجی-ها در طول سال ۱۰ بار در تورنمت-های جهانی و داخلی شرکت می-کنند، اما اینجا در ایران چون اسپانسر نیست ما فقط یک بار در سال مسابقه می-دهیم و از این حیث، رشته قوی-ترین مردان برای قهرمانان آن به صرفه نیست.
به نظر می-رسد این روح-الله داداشی اندکی کوچک-تر از آن کسی باشد که در فینال قو-ی-ترین مردان رقبایش را با اقتدار شکست داد؟
من در فینال ۱۲۷ کیلو وزن داشتم و الان ۱۱۷ کیلو هستم. شاید این موضوع به دلیل همین کاهش وزن باشد.
یعنی در همین زمان کوتاه، ۱۰ کیلو وزن کم کرده-ای؟
خب، ما در جریان مسابقات برنامه غذایی خاصی را دنبال می-کنیم. به عنوان مثال ما در یک روز باید ۶ وعده غذا بخوریم. ضمن این که ورزش کردن هم به ما کمک می-کند که وزنمان افزایش پیدا کند. الان یک ماهی است که نه ورزش می-کنم و نه ۶ وعده در روز غذا می-خورم!
می-توانم بپرسم برای صرف این ۶ وعده، چگونه برنامه-ریزی می-کنید؟
اول صبحانه، بین صبحانه و ناهار یک وعده، بعد ناهار، بین ناهار و شام هم ۲ وعده و بعد شام. تازه موقع خواب هم اگر شد، باز بد نیست اگر یک وعده دیگر هم بخوریم. یعنی ۷ وعده در روز.
برای موفقیت در مسابقات قوی-ترین مردان وجود چه فاکتورهایی لازم و ضروری است؟
قدرت، سرعت، استقامت و هوش بسیار بالا. البته من فکر می-کنم ۵۰ درصد موفقیت یک ورزشکار به هوش او برمی-گردد. این که چه موقع فشار بیاورد و چه موقع انرژی-اش را ذخیره کند. مثلا من در همین مسابقات اخیر در مرحله مقدماتی اصلا خودم را خسته نکردم؛ به طوری که هر کس مرا می-دید، می-گفت تو امسال به نیمه-نهایی هم صعود نمی-کنی!
درباره رقابت-های این فصل قوی-ترین مردان آهنین در ایران چه نظری داری؟
امسال واقعا رقابت سنگین شده بود. ما سال گذشته گوی ۱۸۰ کیلویی داشتیم؛ اما امسال گوی۲۰۰ کیلویی اضافه شده بود. در پلکان ۱۰ کیلو به وزنه-ها اضافه شده بود. به جای کشیدن تریلی از ترن استفاده شد که سنگین-تر بود. حمل چمدان ۳۶۰ کیلویی الوار را هم داشتیم که آن فشار زیادی به بچه-ها وارد کرد. در مجموع من فکر می-کنم کل آیتم-ها ۱۰ تا ۱۵ درصد سنگین-تر از سال گذشته بود.
با این وجود امسال شاهد روح رقابت در بین اکثر ورزشکاران نبودیم و آنها بیشتر با حسابگری از آیتم-ها عبور می-کردند.
خیلی از مردم به خاطر این موضوع از ورزشکاران ناراحت بودند.
فکر نمی-کنی این موضوع در آینده بزرگ-ترین تهدید در کاهش جذابیت مسابقات قوی-ترین مردان باشد؟!
قطعا همین طور است. من وقتی پای گیرنده تلویزیونی می-نشینم تا رقابت-های مردان آهنین را تماشا کنم، انتظار دارم قهرمانان این رشته بیشترین حد توان خود را در انجام حرکات و آیتم-ها به نمایش بگذارند. هر اتفاقی غیر از این، بیننده تلویزیونی را آزرده-خاطر خواهد کرد.
گفته می-شود امکانات فدراسیون برای جلوگیری از مصدومیت ورزشکاران در حد نازلی بوده است.
بله امسال امکانات خیلی خوب نبود. ما از ۸ صبح تا ۵ بعدازظهر با کمترین امکانات رفاهی رقابت می-کردیم و برای استراحت هم ناچار بودیم از یک پتو به عنوان زیرانداز استفاده کنیم و در جایگاه تماشاچیان بخوابیم. اما هر چه بود برای همه یکسان بود. در ضمن رابطه آقای پورعلیفرد، رئیس فدراسیون بدنسازی و پرورش-اندام با ورزشکاران آنقدر دوستانه است که کسی از این بابت ابراز ناراحتی نکند. هر ساله نیت قلبی آقای پورعلیفرد و آقا فرامرز (خودنگاه) این است که بهترین امکانات را برای بچه-ها فراهم کنند، اما امسال چون زمان زیادی برای تدارک وجود نداشت و از ابتدا نیز قرار نبود مسابقات در تهران برگزار شود، بناچار بچه-ها مجبور شدند در چنین شرایطی با هم رقابت کنند.
سخت-ترین آیتم مسابقات مردان آهنین برای تو کدام است؟
به نظر من قرار دادن گوی-های سنگی روی پلکان و اسکات تعادلی از همه سخت-تر است. شاید آنهایی که مسابقات را دیدند تعجب کنند و بگویند من این گوی-ها را مثل توپ بسکتبال بلند می-کنم، اما من چند بار در همین آیتم دچار آسیب-دیدگی شدم. اسکات تعادلی هم با توجه به فشار زیادی که به ساق پا وارد می-کند، برایم سخت است.
شنیدم در همین بلند کردن گوی رکورددار جهان هستی.
بله، من رکورد جهانی ۲ آیتم را در اختیار دارم، یکی پلکان و دیگری بلند کردن گوی.
برویم سراغ حاشیه-های مسابقات اخیر. این مساله که بجز روح-الله داداشی دیگر ورزشکاران از ریز جزییات برگزاری مسابقات قوی-ترین مردان ایران اطلاعی نداشتند، صحت دارد؟
وقتی بخواهند قهرمانی یک نفر را لوث کنند خیلی چیزها را می-گویند. مثلا من از قول یکی شنیدم که گفته بود وقتی روح-الله می-خواست قطار را بکشد لیفتراک از پشت آن را هل داد!
من واقعا تعجب می-کنم از این-که می-بینم برخی دوستان این صحبت-ها را در روزنامه-ها مطرح می-کنند. آیتم-ها که هر سال مشخص است. ما همیشه ۶ آیتم فینال داریم که ۵ تای آنها ثابت است. پلکان، گوی، نگه داشتن وزنه-ها از طرفین، کشیدن اتوبوس یا قطار و حمل بشکه. امسال فقط وزنه-های آن کمی سنگین-تر شد. در نیمه-نهایی هم همیشه از ۵ آیتم، ۴ تای آن ثابت است. ضمن این که در مرحله مقدماتی هم آیتم-هایی چون حمل چمدان، اسکات تعادلی، سه-گانه و… همیشه ثابت است و همه از آیتم-ها باخبرند. تازه این بار ۲ ماه قبل از شروع مردان آهنین و پس از طراحی آیتم-های این دوره، بخشنامه-ای برای تمامی شهرستان-ها ارسال شد تا نفرات شرکت-کننده به واسطه آن در جریان مسابقات این دوره قرار بگیرند. این کار هر سال در فاصله ۵ یا ۱۰ روز قبل از مسابقات صورت می-گرفت، اما با تصمیم آقای خودنگاه، این بار ۲ ماه زودتر به تمام بچه-ها اطلاع داده شد.
یعنی می-گویی حتی قبل از شروع مسابقات قوی-ترین مردان هم با دستگاه-های نصب شده در شهرک سینمایی تمرین نداشتی؟
دقیقا تا ۷ روز قبل از مسابقات امسال، قرار بود قوی-ترین مردان ایران در عسلویه برگزار شود و صحبتی از میزبانی شهرک سینمایی نبود. در ضمن ۳ روز قبل از مسابقات این آیتم-ها در خود شهرک سینمایی نصب و تعداد زیادی از آنها نیز در همان مکان ساخته شد.
گفته می-شد برخی ورزشکاران نامی، قبل از این دوره از مسابقات مردان آهنین با فرامرز خودنگاه دچار اختلاف نظر شده بودند و با این استدلال که شما از طرف کمیته داوران حمایت می-شوی، به داوری-ها اعتراض می-کردند…
شما به عنوان یک بیننده تلویزیونی در جریان مسابقات این دوره، موردی دال بر حق-کشی ورزشکاری دیدید؟ اتفاقا از آنجا که ده-ها نفر در جریان هر آیتم کورنومتر می-گیرند، حتی یک صدم ثانیه هم نمی-شود حق و ناحق کرد، چه برسد به جانبداری از یک نفر خاص. در ضمن باز هم اگر ورزشکاری روی یک مورد اعتراض داشت همان-جا فیلم مسابقه بازبینی می-شد تا هر شک و شبهه-ای برطرف شود.
جریان چرخ-های قطار در یکی از آیتم-های- فینال چه بود؟ من در جایی خواندم یکی از دلایلی که محراب فاطمی به مسابقات ادامه نداد، اعتراضی بود که روی همین موضوع داشت.
چه اعتراضی؟!
این-که چرخ قطاری که باید توسط فینالیست-ها کشیده می-شد کمی تاب داشت و فقط برای شما که نفر آخر بودید این عیب برطرف شد!
مگر چنین چیزی امکان دارد؟ وقتی بخواهند قهرمانی یک نفر را لوث کنند خیلی چیزها را می-گویند. مثلا من از قول یکی دیگر هم شنیدم که گفته بود وقتی روح-الله می-خواست قطار را بکشد لیفتراک از پشت آن را هل داد! آن هم در حضور آن همه تماشاگر و ورزشکار؟! همیشه این حرف-ها مطرح می-شود، اما مردم خودشان بهترین کارشناس هستند. این مسابقات یکی از بی-حاشیه-ترین مسابقات ادوار گذشته بود و کوچک-ترین اجحافی در حق کسی نشد. این نهایت کم-لطفی دوستانی است که این حرف-ها را مطرح می-کنند.
در جریان مسابقات قوی-ترین مردان ایران شاهد هستیم که گفته می-شود فلان آیتم در حد مسابقات جهانی یا حتی فراتر از آن است. قهرمانان ما تا چه اندازه می-توانند با قهرمانان دنیا رقابت کنند؟
قهرمانان ما چیزی از رقبای جهانی خود کم ندارند. تنها تفاوت این است که آنها به لحاظ مالی تامین هستند، اما ورزشکاران ما همیشه با دغدغه-های مالی مواجهند. به عبارتی کار آنها فقط ورزش کردن است، اما در ایران چنین چیزی وجود ندارد. به عنوان مثال من ۲ سال پیش وقتی از ماریوس لهستانی که از قهرمانان بنام قوی-ترین مردان است، شغلش را پرسیدم او به من گفت کار من همین ورزش کردن است، مگر شما کار دیگری هم انجام می-دهید؟! بعد هم وقتی من در جوابش گفتم ما اینجا باید در کنار ورزش کار هم بکنیم، با خنده گفت: «ورزش خودش سخت-ترین کار است!» بد نیست بدانید ورزشکاران خارجی قانونی دارند که اگر در ۱۰ تورنمنت داخلی و بین-المللی شرکت کنند تا آخر عمر حقوق دریافت خواهند کرد.
تو تجربه حضور در مسابقات قوی-ترین مردان جهان را نیز داری. مسابقاتی که در تهران برگزار شد و با مقام سومی-ات به پایان رسید.
۲ سال پیش اگر مصدوم نمی-شدم می-توانستم بالاتر از استویان تودورچف، قهرمان ۶ دوره جهان، روی سکوی قهرمانی بایستم. در آن مسابقات من با اختلاف یک امتیاز نسبت به ورزشکار بلغاری، در مکان سوم ایستادم. نفر اول و دوم، هم-امتیاز شدند و من فقط به خاطر یک آیتم، پایین-تر از آنها قرار گرفتم و جایزه ۵ هزار دلاری را به دست آوردم.
پرسشی که برای خیلی-ها مطرح است این -که چرا در مسابقات قوی-ترین مردان از ورزشکاران تست دوپینگ گرفته نمی-شود.
عمده-ترین دلیلش هزینه-های بالای این کار است. البته این -طور هم نیست که چون در مسابقات قوی-ترین مردان تست دوپینگ گرفته نمی-شود، پس همه ورزشکاران دوپینگ می-کنند.
وقتی دوپینگ آزاد است، چرا نباید این-گونه باشد؟
کسانی که می-خواهند چندین سال در عرصه قهرمانی باقی بمانند هیچ-گاه دوپینگ نمی-کنند، چرا که استفاده از مواد نیروزا در درجه اول عمر قهرمانی یک ورزشکار را کاهش می-دهد، ضمن این-که لطمات جبران-ناپذیری هم به بدن انسان وارد می-شود.
یعنی می-خواهی بگویی در قهرمانی-های متوالی روح-الله داداشی دوپینگ هیچ نقشی نداشت؟
دقیقا! من و سایر دوستانی که در مسابقات قوی-ترین مردان تا مرحله فینال صعود کردند، از مکمل-های ورزشی که به تایید وزارت بهداشت رسیده است استفاده می-کنیم.
در مسابقات جهانی قوی-ترین مردان هم محدودیتی برای استفاده از داروهای نیروزا وجود ندارد؟
نه، آنجا هم دوپینگ آزاد است، اما اگر ورزشکاری بخواهد دوپینگ کند نمی-تواند هر ۲ ماه در مسابقات سنگین شرکت کند. استفاده زیاد از مواد نیروزا باعث از کار افتادن کبد می-شود و این چیزی است که همه ورزشکاران از آن باخبرند.
جایی از قول محراب فاطمی خواندم اگر سال-ها توانسته ورزش کند، به این دلیل بوده که روی اصول دوپینگ می-کرده! این دوپینگ اصولی، یعنی چه؟
این را بهتر است از خود آقا محراب بپرسید، اما من فکر کنم منظور او همین استفاده درست از مکمل-های غذایی بوده نه دوپینگ. آقا محراب امسال با ۳۶ سال سن توانست با شایستگی به فینال صعود کند. شما مطمئن باشید اگر دوپینگی در کار بود، او الان نمی-توانست جزو بهترین-های ایران باشد.
مهم-تر از آمادگی جسمانی یک ورزشکار، این فشارهای روحی ـ- روانی است که هنگام مسابقه به او وارد می-شود. تو چطور سعی می-کنی این فشارها را تحمل کنی و در شرایط آرمانی باقی بمانی؟
من آدم خونسرد و کم حرفی هستم و اصلا اهل حاشیه نیستم. امسال هم خیلی-ها تلاش کردند، من را به حاشیه ببرند، اما برادرم علی، مدام از من می-خواست نسبت به اتفاقات اطرافم بی-تفاوت باشم.
با توجه به شناختی که از بچه-ها داری، شانس قهرمانی کدام یک از قوی-ترین مردان ایران را در مسابقات فصل آینده که خودت حضور نداری، بیشتر می-دانی؟
ما هر سال یک پدیده داریم و پیش-بینی این-که چه کسی قهرمان می-شود راحت نیست. مثلا امسال ما محسن آخوندی را داشتیم که با آمادگی-اش همه را شگفت-زده کرد. در عین حال بحث مصدومیت -هم مطرح است و هیچ ورزشکاری نمی-تواند خودش را از پیش برنده بداند.
امسال مسلم دارابی که پس از تو به عنوان نایب قهرمانی رسید، یکی از چهره-های آینده-دار بود.
بله! مسلم هم با استعداد است و هم با اخلاق. درباره او این نکته جالب هم وجود دارد که هرچه خواب می-بیند همان اتفاق می-افتد. مثلا سال گذشته قبل از رقابت-های فینال، قهرمانی من را به برادرم علی تبریک گفت و عنوان کرد براساس خوابی که دیده است تلاش-های دیگر فینالیست-ها در قهرمانی بی-نتیجه خواهد بود، چون روح-الله اول خواهد شد و خودش دوم. امسال هم قبل از مسابقات خواب دید که رضا قرائی فقط یکی ـ- دو آیتم رقابت می-کند که دقیقا همین اتفاق افتاد و رضا با مصدومیت صحنه رقابت-ها را ترک کرد!
می-خواهم، ویژگی-های شخصیتی روح الله داداشی را از زبان خودش بشنوم. شاید خیلی-ها فکر کنند روح-الله به واسطه این زور بازو و سرو کله زدن با وزنه-های سنگین، شخصیت خشکی داشته باشد.
همه درخصوص من می-گویند چهره مظلومی دارم و در عین حال کم-حرف و صبور هستم. دقیقا شخصیت من همین گونه است. من خیلی خونسرد هستم و کمتر پیش می-آید از موضوعی عصبانی شوم.
مهم-ترین آرزویی که می-خواهی به آن برسی چیست؟
دوست دارم در رشته پرورش-اندام خودم را در مسابقات مسترالمپیا ببینم و در این رشته به موفقیت برسم. بیشتر کارشناسان، فیزیک بدنی من را برای حضور در مسابقات پرورش-اندام مناسب دانسته و شانس موفقیت من را در این رشته بالا ارزیابی می-کنند.
چه احساسی داری از این-که می-خواهی در اوج با مسابقات قوی-ترین مردان ایران خداحافظی کنی؟
قطعا دلم برای خاطرات خوشی که در این رشته داشتم تنگ خواهد شد، اما به هر حال از این تصمیم پشیمان نیستم چون می-خواهم در پرورش-اندام به عمر قهرمانی-ام ادامه دهم.
آینده خودت را در عر-صه رقابت-های پرورش-اندام چگونه می-بینی؟
هدف من حضور در مسابقات مستر المپیاست و همان-طور که گفتم دوست دارم در پرورش-اندام هم به بالاترین افتخارات ممکن دست پیدا کنم.
و صحبت پایانی… .
از برادرم تشکر می-کنم که برای من خیلی زحمت کشید. من تمام موفقیت-هایم را مدیون او هستم. از فرماندار کرج، نماینده این شهرستان در مجلس شورای اسلامی و شهردار این شهر تشکر می-کنم. در پایان هم دست تمام کسانی که برای موفقیت من تلاش کردند را صمیمانه می-فشارم.
