جینسینگ

هزاران سال است که گیاهان برای کسب انرژی ، دور کردن ارواح خبیثه و تقویت ارگان های خاصی از بدن به کار رفته اند ، امروزه نیروبخش های رایج در شرق چون جینسینگ و دانگ گویی (Dang gui) از نیروبخش های غربی چون رزماری و مریم گلی رایج تر و محبوب تر هستند.

 

گیاهان نیروبخش می توانند به روش های متفاوتی طبقه بندی شوند. به عنوان افزایش دهنده انرژی یا کی (Qi) تغذیه کننده خون یا مایعات بدنی ، تنظیم بین اخلاط در پزشکی ایورودایی و منبع انرژی تولید مثل و زاد و ولد می باشد.

یکی از گیاهان نیروبخش و مقوی که مشهوریت زیادی در جهان دارد جینسینگ می باشد که بهتر است آن را گیاه جوانی یا نوشدارو بنامیم. در کتب سنتی و به عربی ریشه گیاه را «جنسه» و «جنسا» می نامند. به فرانسوی و انگلیسی Ginseng و Asiatie ginsengو Chinsese ginseng گفته می شود. گیاهی است از خانوادۀ عشقه Araliaceae می باشد که نام علمی آن Panax ginseng می باشد.

این گیاه Panax ginseng که بیش از 5000 سال است در چین به کار می رود. برای پزشکان عرب قرن نهم میلادی شناخته شده بود. مارکوپولو در مورد این گیاه شگفت کمیاب نوشته است : «هنگامی که هیئتی از سوی پادشاه سیام بالوئی چهاردهم دیدار کرد گیاه جینسینگ را به او معرفی کردند. از آن پس ثروتمندان اروپایی برای رفع خستگی و ناتوانی از جینسینگ استفاده می کردند. همچنین این گیاه در قرن هجدهم ، در آمریکا هم شهرت یافت ، مخصوصاً وقتی کشف شد که گیاه پاناکس کینکفولیوس (Panax quonquefolius) در آن قاره بومی است.

مشخصات :

گیاهی است چند ساله ، برگ های آن مرکب دارای 7-5 برگچه که به طور گروهی با دمبرگ های خود از یک نقطه خارج و تشکیل یک برگ مرکب را می دهند. هر برگچه ، بیضی با کنارۀ دندانه دار منظم ، نوک تیز و با گلبرگ های مشخص می باشد. ریشه گیاه که در قسمت مستعمل آن می باشد دراز، ضخیم یک شاخه یا منشعب و دو شاخه ، طول آن یک متر و بیشتر و قطر آن در ناحیه یقه گیاه تا 10 سانتی متر می رسد. پوست خارجی ریشه گیاه به رنگ زرد ، طعم آن کمی شیرین ، شبیه مغز ریشه شیرین بیان است. البته در بعضی گونه ها اندکی تلخ می باشد. این گیاه در کوهستان های چین و منچوری می روید و از داروهای شفابخش معروف چینی است که هم اکنون در تمام داروخانه های چین و اغلب داروفروشی های اروپا و آمریکا عرضه می شود.

ترکیبات شیمیایی :

از نظر ترکیبات شیمیایی برای اینکه به اسرار خواص شفابخش این ریشه پی برده شود ، مطالعات وسیعی صورت گرفته است و آنچه که تا به حال گزارش شده است این است که این گیاه دارای گلوکوزیدهای استروئیدی به نام پاناکیلون ، یک ساپونین به نام پاناکسوزید یا پاناکسین ، مواد صابونی ، یک اساس روغنی فرار به نام پاناسین و یک هورمون و ویتامین B و ویتامین D ، ترکیبات استیلنی ، استرول ها و سرانجام یک گلوکوزید به نام جینسینگ می باشد.

این دارو تونیک ، محرک ، بازساز و مقوی است. مرکز سیستم اعصاب و تنفس را تحریک می کند و این اثر دارو مربوط به وجود دو گلوکوزید به نام های پانوکسید آ و پانوکسید * آن جدا شده اند. از ریشه گیاه 2-1 درصد کولین برحسب وزن و بتاسیتوسترول به دست می آید. از این دارو برای تهیۀ داروهای جوانی که در ترکیبات داروهای به کار می رود استفاده می شود.

از گزارش دیگری آمده است که در سال 1974 ریشه این گیاه و سایر اعضای اندام گیاه برای یافتن اسرار شگفت انگیز شفابخش آن تحت بررسی دانشمندان قرار دارد و تاکنون چندین ماده عامل فیزیولوژیک از آن جدا شده است، از آن جمله عمده ترین آن عبارتند از پانکسین که مقاومت عضلات را در برابر بی نظمی ها و ناراحتی ها افزایش می دهد و پانکس اسید که متابولیسم و سیستم عروقی را اصلاح می کند و پاناکولین یا پانکس ویلون که روی سیستم غدد مترشحه داخلی یا آندوکرین اثر می گذارد و پاناسن که مرکز اعصاب را تحریک می کند و در آخر جینسینگ برای بیماری قند اثر مثبت دارد.

خواص و کاربرد:

ریشه جینسینگ شاید معروفترین داروهای چینی باشد که از دوران کهن تاریخ تا حال همواره آثار شفابخش آن مورد توجه حکمای طب سنتی قرار داشته است و دارد. از نظر خواص به طور کلی ، نیروبخش ، مقوی ، محرک ، باد*** و نرم کننده می باشد. بررسی های زیادی روی این ریشه به عمل آمده که به اسرار شفابخش آن در موارد معالجه قطعی بی نظمی های عصبی ، کم خونی ، ضعف ، کمبود تعرق و بی نظمی تنفس ، فراموشی و نسیان ، تشنگی مداوم ، بی میلی **** ، خستگی شدید ، سوء هاضمه ، دردهای ناحیه قلب و تهوع و … پی برده شود. خوردن آن به صورت جوشانده یا عصاره یا به صورت اسانس و یا مستقیماً از جرم گرد ریشه به صورت خام صورت می گیرد. خوراک آن نیرو و توانایی ایجاد می کند تا در دوران نقاهت پس از بیماری ، بی نظمی های غده های بدن و ضعف اعصاب از بین رود و کار طبیعی و شفادهنده آنها اعاده گردد. متابولیسم قندها و هیدراتهای کربن در بدن را منظم می کند و موجب می شود که مصرف اکسیژن به طور مداوم و عادی انجام گیرد و برای آرام کردن اشخاصی که ناراحتی های روانی دارند ، بسیار نافع است و یک نوع مسکن موثر برای مغز می باشد. چند نوع از Panax در بازار دنیا عرضه می شود که از نظر خواص و مرغوبیت در ردیف های متفاوتی قرار می گیرند.

انواع جینسینگ :

1- جینسینگ کره ای یا چینی(Pnax ginseng) :

در برخی مناطق کوهستانی هند و چین کاشته می شود و از نظر ریشه غده ای آن مورد توجه می باشد. در چین و ژاپن از جوشانده یا دم کرده غدۀ زیرزمینی خشک آن برای نرم کردن سینه و به عنوان مقوی معده و تب بر استفاده می شود. در هندوچین جوشانده ساقه ضخیم زیرزمینی به عنوان تقویت و تجدید قوا در دوره نقاهت بیماران و زنان پس از وضع حمل داده می شود. این دارو به عنوان نوشدارو در آن مناطق برای انواع بیماری ها تجویز می شود و اختصاص به یک بیماری خاص ندارد. جینسینگ چینی یا کره ای یکی از نادرترین و گرانترین گیاهان می باشد. یک تونیک تجدید کننده انرژی ، مخصوصاً در طحال و ریه . پژوهش های جدید ، وجود ترکیبات استروئیدی شبیه هورمون های **** انسان را در آن نشان داده است. این گیاه باعث تقویت سیستم ایمنی و کاهش خستگی هم می شود. نحوه مصرف به صورت جوشانده و تنتور می باشد که در جوشانده به عنوان تونیک عمومی 3 تا 10 گرم آن را در 500 میلی لیتر آب می جوشانیم و در حالت تنتور که در درمان اسهال ناشی از ضعف دستگاه گوارش مصرف می شود و همچنین در درمان آسم و سرفه مزمن نیز استفاده می شود.

می توان از کپسول حاوی 500 میلی گرم تا 4 گرم از پودر ریشه نیز به عنوان تقویت کننده استفاده نمود.

اگرچه پاناکس جینسینگ عموماً بی خطر است اما عوارض جانبی هم دارد. در دوران بارداری یا در صورت بالا بودن فشارخون از مصرف مقدار زیاد یا به مدت طولانی باید پرهیز کرد. همچنین از مصرف سایر محرک ها مانند چای ، قهوه و نوشابه های کولادار همراه با پاناکس جینسینگ باید خودداری نمود.

2- پاناکس نوتو جینسینگ (Panax noto ginsing) :

که دارای ساقه زیرزمینی ضخیم است و برای تقویت و جلوگیری از خونریزی ، بندآوری خونریزی خارجی یا داخلی، تف کردن با اخلاط خونی ، خونریزی از بینی ، عادات ماهیانه بیش از حد متعارف و وجود خون در ادرار و مدفوع به کار می رود. عده ای از دانشمندان خواص آن را شبیه خواص گیاه .Cynura pinnatifida Dc می دانند و از نظر قابض بودن و بندآوردن خونریزی و جوش دادن زخمها مانند آن گیاه تلقی می شود. استوارت معتقد است که برای جوش دادن زخمهای پوست بسیار مؤثر است. دانشمند دیگری به نام چیو اصولاً این دو گیاه را تحت یک نام چینی آنها ذکر کرده است ولی به هر حال در عین حال که شبیه هستند ولی دو گیاه مختلف می باشند و مؤثرترین آنها جنسه می باشد که نوشدارو به معنای واقعی می باشد و در موقع خرید باید دقت کرد که ریشه گیاه اصیل خریداری گردد. این جینسینگ که جینسینگ کاذب هم نامیده می شود به عنوان ضد درد و برای قطع خونریزی ( داخلی و خارجی ) به کار می رود. همچنین به داروهای مربوط به بیماری های عروقی و قلبی و آنژین صدری اضافه می شود. در دوران جنگ ویتنام سر***** ویت کنگ از این گیاه برای افزایش سرعت بهبودی زخم های گلوله استفاده می کردند. قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن می باشد که بصورت پودر می باشد که در کپسول ها و یا قرص های 2-1 گرمی برای درمان زخم و خونریزی ها و یا درد به کار می رود و برای درد ناشی از زخم معده آن را با پوست درخت نارون مخلوط می کنند. در دوران بارداری از پاناکس نوتو جینسینگ نباید استفاده کرد ، زیرا ممکن است روی جنین اثر بدی داشته باشد.

3- پاناکس کینکفولیوس(Pana * quinquefolius) :

در عده ای از مدارک علمی نیز این گونه که اصولاً بومی آمریکای شمالی می باشد و سابقاً از آنجا به چین برده و کاشته می شده نام برده می شود که در حال حاضر تقریباً در بازار معروفیتی ندارد. این جینسینگ آمریکایی هم یک تونیک می باشد که در چین برای تب و خستگی ناشی از بیماری های مزمن لاغر کننده ، مانند سل بکار میرود و همچنین در درمان سرفه های ناشی از ضعف ریه هم مفید است. قسمت مورد استفاده این گیاه نیز ریشه می باشد که به دو صورت تنتور و پودر می باشد که در تنتور به عنوان تونیک یا همراه گیاهانی مثل زنجبیل شامی و پوست درخت توت برای سرفه مزمن و ضعف ریه استفاده می شود. پودر ریشه پاناکس کینکفولیوس در کمبود انرژی به صورت قرص یا کپسول در دوزهای 2-1 گرمی استفاده می شود.

4- جینسینگ سیبری (Eleutherococcus Senticosus) :

بخش مورد استفاده این گیاه ریشه می باشد (مانند بقیه گونه های جینسینگ) و بعنوان داروی ضد اسپاسم و ضد روماتوئید است و توان انسان را در برابر استرس افزایش می دهد و هیجان زایی آن کمتر از جینسینگ چینی و کره ای می باشد و برای کسانی که به دنبال تحریک کننده قوی تری هستند روش مصرف آن به صورت تنتور یا کپسول حاوی 500 میلی گرم پودر ریشه می باشد ، البته بصورت قرص های دارویی نیز کاربرد دارد.

نظری به تحقیقات جدید علمی در مورد خواص درمانی جینسینگ :

درباره جینسینگ تحقیقات علمی گسترده ای در جهان به عمل آمده است. تنها دانشمندان روسی بیش از 400 طرح تحقیقاتی در مورد آثار شفابخش جینسینگ سیبری انجام داده اند. نتایج تمام تحقیقات نشان داده است اشخاصی که از دم کرده جینسینگ استفاده می کنند معمولاَ سالمتر و شادابترند و در برخورد با ناملایمات زندگی استقامت بیشتری از خود نشان می دهند ، انرژی بیشتری برای کار دارند و تمرکز حواس آنها خیلی بهتر و بیشتر است.

دکتر فرانسورت(Dr.Norma n Franworth) که یکی از دانشمندان معروف گیاهان دارویی است تجربیات روسها را در مورد جینسینگ کاملاً تأیید می نماید. نظریه دکتر فرانسورت در مورد خواص جینسینگ این است که جینسینگ یک آداپتوژن است. آداپتوژن یک اصطلاح فنی و پزشکی می باشد که آن را اولین بار پزشک معروف روسی به نام برخمان (Dr.I.I.Berkhman) ، از آکادمی علمی شوروی ، تعریف کرده است و این لقب را برای توضیح خواص شفابخش جین سنگ به کار برده است.

یک آداپتوژن ماده ای است بی ضرر که نقش تعدیل کننده در بدن را دارد ، یعنی ورود آداپتوژن به بدن موجب می شود هرچیزی که در بدن در حالت عدم تعادل یا غیر نرمال است عادی و نرمال شود. مثلاً اگر فشارخون خیلی زیاد است تا حد عادی آن را کاهش می دهد و اگر فشارخون پایین افتاده و کم است ؛ آن را تا حد عادی و طبیعی ، متناسب با فیزیولوژیی بدن افزایش می دهد. به این ترتیب وجود آداپتوژن در یک ماده غذایی و ورود آن به بدن آثار فیزیولوژیکی گسترده ای شبیه ضداکسیدکننده ها دارد. البته در جینسینگ مواد ضداکسیدکننده نیز وجود دارد که خاصیت مفید آداپتوژن جینسینگ را تشدید و تحریک می کند.

تحقیقات علمی جدید دیگری نشان می دهد که فرایند تعدیل کردن نه فقط در جینسینگ بلکه در اغلب مواد خوراکی نیز وجود دارد. مثلاً محققان وزارت کشاورزی آمریکا اخیراً کشف کرده اند که عنصر کروم که به مقدار خیلی کم برای بدن لازم است از عوامل آداپتوژن می باشد و آثار دو بعدی دارد و در دو جهت مخالف برای تعدیل اختلالات و عدم تعادل های فیزیولوژیکی بدن اثر می گذارد. مثلاً قند خون را تعدیل می کند ، یعنی اگر زاید برحد نرمال باشد تا حد نرمال کاهش می دهد و اگر کمتر از حد نرمال شده است آن را تا حد نرمال و طبیعی بدن افزایش می دهد. به نظر می رسد این خاصیت برقراری تعادل بیوشیمی در بدن که اصل Yin-Yang معروف چینی ها را به خاطر می آورد در اغلب گیاهان شفابخش و مواد خوراکی طبیعی یافت می شود.

از نظرمقدار و مدت مصرف ، عده ای از دانشمندان توصیه می کنند که روزانه 2/1-1 قاشق مربا خوری از گرد ریشه جینسینگ 6 ساله در مدت یک ماه خورده شود و سپس دو ماه بعد از آن خورده نشود ، ولی عده ای نیز معتقدند که تا مدت ها هر روز از پودر جینسینگ می توان خورد. جینسینگ را بصورت جوشانده نیز می توان خورد. برای این کار 2/1 قاشق مربا خوری گرد جینسینگ را در یک پیمانه آب جوش (220 گرم ) ریخته و بگذارند 10 دقیقه ریزریز بجوشد و 2 پیمانه در روز از این جوشانده بخورند.
مقدار خوراک از گونه P.ginseng :

این دارو بصورت عصاره آبی در شیشه های کوچک یا در کپسول عرضه می شود.

1- شیشه ها به ظرفیت 50 سانتی متر مکعب است که در آن 40 گرم از جرم ریشه گیاه وجود دارد. از این عصاره سه بار در روز و در هر بار 20-10 قطره باید خورد.

2- کپسول ، در هر کپسول 700 میلی گرم جرم ریشه گیاه وجود دارد که از این کپسول ها روزی یک بار و دو کپسول باید خورده شود.

3- آمپول ، در هر آمپول 2-1 گرم از جرم ریشه گیاه موجود است و ظرفیت هر آمپول از نظر مایع و جرم ریشه گیاه 10 سانتی متر مکعب می باشد و آمپول ها در بسته بندی هایی که در هر بسته 10 آمپول می باشد ، عرضه می شود که حاوی 12000 میلی گرم جرم ریشه گیاه جینسینگ است ، از این آمپول ها روزی باید یک عدد خورد (این آمپول ها برای تزریق نیست و فقط باید خورده شود).

به طور کلی مقدار خوراک از جرم ریشه گیاه در حدود 5/1-1 گرم در روز می باشد که علاوه بر موارد فوق می توان به صورت جوشانده نیز تهیه کرد و خورد.

به طور کلی می توان گفت که جینسینگ گیاهی است گرم ، خنک ، تمام گونه های آن شیرین و تا حدی اشتهاآور است و باعث ترشح شیره گوارشی می شود و به عنوان تقویت کننده ، محرک ، کاهنده قند خون و کلسترول خون ، تقویت کننده و محرک دستگاه ایمنی بدن به کار برده می شود. این گیاه داروی خوبی برای ریه ها می باشد و مشکلات و بیماری های مزمن ریه را به سرعت بهبود می بخشد.

قرن هاست که چینی ها سالمند از جینسینگ به عنوان داروی تقویتی استفاده می کنند. سابقه استفاده چینی ها از این گیاه به 5000 سال پیش می رسد. گرچه غربی ها جینسینگ را در زمان مارکوپولو شناختند ، اما استفاده وسیع آن را از قرن هیجدهم شروع کردند. امروزه از جینسینگ به عنوان بخش اصلی بسیاری از داروهای ترکیبی گیاهی استفاده می کنند.

یکی از گیاهان نیروزا و مقوی که شهرت زیادی در جهان دارد “جینسینگ” می باشد که بهتر است آن را “گیاه جوانی” یا “نوش دارو” بنامیم.
در کتاب های سنتی و به عربی ریشه گیاه را “جنسه” و “جنسا” می نامند. به فرانسوی و انگلیسی Ginseng و Asiatic ginsengو chinese ginseng گفته می شود.
گیاهی است از خانواد? عَشقه Araliaceae که نام علمی آن Panax ginseng می باشد.
ترکیبات شیمیایی

این گیاه دارای گلوکوزیدهای استروئیدی به نام پاناکیلون، یک ساپونین به نام پاناکسوزید یا پاناکسین، مواد صابونی، یک اسانس روغنی فرار به نام پاناسین و یک هورمون و ویتامین B و ویتامین D، ترکیبات استیلنی، استرول ها و سرانجام یک گلوکوزید به نام جینسینگ می باشد. علاوه بر این جینسنگ سرشار از ویتامین‌های A ، B6 و فلز روی است.
خواص و کاربرد

جین سینگ گیاهی نیرو بخش بوده و در حفظ سلامتی بدن و هماهنگی فعالیت های حیاتی آن نقش به سزایی دارد. لازم به ذکر است که خواص این گیاه در ریشه آن وجود دارد.
سایر خواص جینسینگ عبارتند از:
* افزایش توان ذهنی
* افزایش قدرت جسمانی

* بهبود فعالیت حافظه
* افزایش شادابی و نشاط
* افزایش قدرت تحمل و پایداری
* از بین بردن استرس
* مقابله با پیری و عوارض آن
* تقویت سیستم ایمنی بدن
* تنظیم سوخت و ساز (متابولیسم) بدن
* جلوگیری از سردرد
* درمان بی خوابی و بد خوابی
* کاهش عوارض یائسگی
* برطرف ساختن یا بهبود مشکلات ****
* رفع خستگی، ضعف و بی حالی
* افزایش قدرت سیستم قلبی و عروقی
* تنظیم فشار خون (کاهش دهنده فشار خون در صورت بالا بودن آن و افزایش دهنده فشار خون در صورت پایین بودن آن)
* تنظیم سطح قند خون بدن
* مقابله با افسردگی
* تقویت ‌کننده قوای عمومی بدن و به ‌ویژه تقویت ‌کننده توانایی **** مردان
* کاهش میزان و شدت سرماخوردگی در فصل زمستان
خواص فوق به دلیل وجود ترکیباتی خاص به نام جینسینوساید( ginsenoside ) در ریشه این گیاه است. هر چه ریشه این گیاه پیرتر شود، تجمع جینسینوسایده� � نیز افزایش می یابد. لذا می توان گفت با افزایش تدریجی سن گیاه خواص درمانی و دارویی ریشه آن نیز افزایش می یابد.
ریشه جینسینگ می تواند بیشتر از صدها سال زندگی کند. ولی به تدریج تغییراتی در ساختار آن حاصل می گردد.
شواهد به دست آمده حاکی از آن است که این گیاه برای از بین بردن آثار ناشی از خستگی و ضعفِ قوای ذهنی و جسمی موثر است و برای درمان بیمارانی که از دردهای سینه (بیماری های ریوی) شکایت دارند نیز پیشنهاد می شود. همچنین این گیاه قادر به از بین بردن تومورها و افزایش طول مدت زندگی افراد است.
مطلب مهم این است که علی رغم داشتن خواص درمانی، این گیاه عمدتاً نقش حفاظتی و پیشگیری کننده دارد و کمتر به عنوان درمان قطعی و سریع بیماری ها موثر است.
تهیه چای جینسینگ

برای تهیه چای جینسینگ، مقداری آب را بجوشانید و ترجیحا این کار را در ظروف غیر فلزی مانند قوری لعابی یا چینی یا پیرکس انجام دهید. مقداری از ریشه خشک شده ی جینسینگ (حدود 1 تا 3 گرم ) را به آب جوش اضافه کنید. سپس شعله را کم کنید و اجازه دهید تا مدت 20 تا 30 دقیقه بجوشد. در صورت تمایل می توانید بیشتر از این مدت نیز آن را بجوشانید، تا جایی که آب به نصف مقدار اولیه اش برسد.
حال صبر کنید تا چای کمی سرد شود و دمای آن به دمای اتاق برسد(این توصیه ای است که در طب سنتی چین به آن اشاره شده و پیشنهاد شده است که چای به صورت ولرم نوشیده شود).
بهتر است که روزانه، 1 یا 2 فنجان از این چای بنوشید.
ریشه گیاه جینسینگ را می توان به صورت قطعه قطعه استفاده کرد. توجه کنید که ریشه ها در هنگام تهیه چای آن و نیز تا پایان مرحله خنک شدن، باید در داخل قوری بمانند.
دم کردن ریشه کمک می کند تا نرم و قابل استفاده شود. علاوه بر این می توان با قرار دادن تعدادی از ریشه ها در ماکروویو، آنها را نرم و قابل برش کرد.
دقت کنید که ریشه ها هنگام گرم کردن، نسوزند. می توانید آن ها را به تنهایی یا همراه عسل میل کنید.
مصرف 1 تا 2 گرم پودر جینسینگ خالص و مرغوب در روز توصیه شده است. یا این که می توانید قطعه ای از ریشه آن را به اندازه یک سکه، روزانه مورد استفاده قرار دهید.
عوارض جانبی

اگرچه جینسینگ عموما بی خطر است، اما عوارض جانبی هم دارد. سردرد، بی قراری، مشکلات خواب، بی نظمی در ضربان قلب، تحریک پذیری، تنگی نفس، اسهال، استفراغ و خون دماغ از عوارض جانبی آن است.
مراقب باشید

همان طور که در بالا ذکر شد، این گیاه نقش درمانی ندارد، پس وقتی افراد به برخی بیماری ها مبتلا هستند، مخصوصا اگر دارو می خورند، باید از مصرف مقدار زیاد یا طولانی مدت جینسینگ پرهیز کنند، مانند:
* مبتلایان به فشار خون بالا
* بیماران قلبی
* مبتلایان به اندومتریوز
* افراد مبتلا به شیزوفرنی
* افراد مبتلا به دیابت (باید مراقب افت قند خون باشند)
* افراد مبتلا به بی خوابی
* زنان باردار و شیرده (جینسینگ شبیه هورمون استروژن عمل می کند)
* کسانی که آسپیرین، وارفارین و داروهای کاهش دهنده فشار خون مصرف می کنند، نباید جینسینگ مصرف کنند.
* همچنین باید از مصرف سایر مواد محرک مانند چای، قهوه و نوشابه های کولادار همراه با جینسینگ خودداری نمود

عوارض جانبي:

اطلاعات به دست آمده از طريق مطالعه بر روي حيوانات:

اثرات سمي جين سينگ، از طريق آزمايش بر روي حيوانات و با استفاده از دوزهاي خيلي بالا، نه آنچه كه معمولاً در انسان استفاده مي‌شود، مشخص شده است. بنابراين، مطالعات درخصوص مسموميت حاد، مقادير LD50 مربوط به جزء ساپونين خنثي و خام (كه اختصاصاً حاوي Rc , Rb2 , Rb1 مي‌باشد) به دست آمده از P.ginseng را محدود 910ـ500 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن تعيين نموده است. اين آزمايش به فرم داخل صفاقي و بر روي موش انجام گرفته است. LD50 جزء مذكور، به فرم داخل وريدي 367 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و به فرم خوراكي بيش از 5000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تعيين شده است. مقادير LD50 براي جزء ليپوفيليك به دست آمده از P.ginseng بين 3000ـ2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و براي جزء قطبي (حاوي Rg3 , Rg2 , Rg1) بين 1000ـ500 ميلي‌گرم بر كيلوگرم مشخص شده است. فرم تجويز، داخل صفاقي بوده و آزمايش بر روي موش انجام گرفته است. مقادير LD50 براي جين سينوزيدهاي خالص، به فرم داخل صفاقي در موش، در محدوده 305 ميلي‌گرم بر كيلوگرم (براي Rb2) تا 1340 ميلي‌گرم بر كيلوگرم ( براي Rf) تعيين شده است.

تغذيه خوك‌هاي نابالغ با عصاره الكلي و خالص نشده جين سينگ به مدت 7 روز و با دوز 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز هيچ اثري بر روي وزن بدن، وضعيت گردش خون و يا ديگر پارامترهاي شيميايي و باليني نداشته است. تجويز خوراكي عصاره الكلي جين سينگ (دوز 15 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز) به سگ‌هاي beagle به مدت 3 ماه هيچ اثري بر روي وزن بدن، عادت‌هاي غذا خوردن، رفتارهاي عمومي و پارامترهاي خوني ايجاد نكرده است. در آزمايشات ماكروسكوپيك و بافت‌شناسي هيچ اثر در اندام‌ها و بافت‌ها مشاهده نشده است. تغذيه طولاني مدت با پودر جين سينگ (به ميزان 25/0% در غذا) در موش‌هاي صحرايي به دت 6 ماه تأثيري در وزن بدن و اندام‌هاي داخلي، هيستولوژي اندام‌ها يا پارامترهاي خوني ايجاد نكرده است.

اطلاعات به دست آمده از طريق مطالعه بر روي انسان:

حدوداً از 10 سال پيش تاكنون نشريات بين‌المللي، مقالات بي‌شماري درخصوص عوارض جانبي جين سينگ يا تداخل آن با داروهاي ديگر ]به منظور اطلاع از كشفيات جديد به رفرانس مراجعه كنيد[. به چاپ رسانده‌اند. اگرچه بيشتر موارد مذكور، تجديد مقالات پيشين يا نامه‌ها و پيشنهاداتي به مدير نشريات مي‌باشد. مرجع اين مقالات، چندين آزمايش باليني، يك تحقيق كلينيك صورت گرفته در استراليا، 2 تحقيق كلينيكي انجام گرفته در آمريكا توسط siegel مي‌باشد. در 2 عدد از گزارشات مفروض است كه بين جين سينگ و فنلزين، مهار كننده آنزيم مونوآمينو اكسيداز، تداخل وجود دارد.

اگر فردي يكي از گزارشات را مورد تجزيه و تحليل قرار دهد، متوجه مواردي مي‌شود كه عبارتند از: 1) اطلاعات ناقص، به عنوان مثال در مورد: فرم دارويي جين سينگ، دوز و مدت زمان درمان، و 2) عموماً بيشتر تحقيقات مربوط به انگليس، آمريكاي شمالي يا استراليا مي‌باشد. در اغلب كشورهاي مذكور، فرآورده‌هاي حاوي جين سينگ به عنوان «دارو» مصرف نمي‌شوند بلكه اصطلاحاً جزء «غذا براي سلامتي» بوده و به طور قانوني تحت كنترل دارويي قرار نگرفته‌اند. اين مسئله، سلامت مصرف كنندگان را تهديد كرده و خطر بزرگي محسوب مي‌شود، زيرا در بسياري از اين محصولات، تقلبات دارويي (مانند جايگزيني P.ginseng با گياهان ديگر خانواده Araliaceae يا گياهان ديگر كم و بيش وابسته) يا اختلاطي از مواد گياهي سمي (مانند راولفيا، ماندراگورا يا گونه‌هاي كولا) يا وجود تركيبات شيميايي با قدرت بالا (فنيل بوتازون، آمينوپيرين، پروكائين، نيكوتينات و غيره) يافته شده است. بعضي از فرآورده‌ها با نام جين سينگ عرضه مي‌شوند ولي هيچ‌گونه جين سنوزيد در آن‌ها وجود ندارد.

به علاوه، Barna اخيراً اشاره نموده است كه براي «مكمل‌هاي غذايي براي سلامتي» موجود در فروشگاه‌هاي آمريكا ذكر دوز مصرفي بر روي برچسب لزومي ندارد و توصيه «به ميزان لازم» متداول و معمول مي‌باشد. گزارش‌هاي مربوط به عوارض جانبي (توضيح داده خواهد شد) احتمالاً نتيجه استفاده بي‌رويه و كنترل نشده از محصولات كنترل نشده است. اين مسئله، به وسيله گزارشي مبني بر «سندرم استفاده نادرست از جين سينگ» روشن شده است. مطلب مذكور به وسيله siegel در سال 1979 طي يك گزارش باليني درباره تحقيق انجام گرفته در لوس‌آنجلس در يك دوره 2 ساله بر روي 133 نفر از مصرف‌كنندگان جين سينگ، توضيح داده شد. سپس، مقاله منتشر شده به وسيله اطلاعات بيشتري تكميل شد. خلاصة تحقيق به قرار زير است:

بعد از يك دوره طولاني مدت تجويز جين سينگ با دوز روزانه 15 گرم (ميانگين: 3 گرم در روز)، 22 نفر از 133 بيمار شركت‌كننده در آزمايش عوارض جانبي متعددي مانند: فشار خون بالا، اغلب همراه با فشارهاي عصبي، بي‌خوابي، بثورات پوستي و اسهال صبحگاهي را تجربه كردند. مجموعه اين علائم و عوارض توسط siegel تحت عنوان «سندرم سوء استفاده از جين سينگ» (GAS) ناميده شده است. دوزهاي 15 گرم يا بيشتر جين سينگ در روز منجر به بروز اختلال در هوشياري و افسردگي در تعداد نامشخصي از بيماران گرديد. GAS به طور دوره‌اي در طي 12 ماه اول آزمايش ظاهر شد، اما بعد از گذشت 18 تا 24 ماه به ندرت مشاهده گرديد. به دنبال اين وضعيت، بيماران مذكور، دوز روزانه خود را به حدود 7/1 گرم جين سينگ كاهش دادند.

در اين تحقيق، از لحاظ روش‌شناسي، چند نقيصه مشاهده شده است: تمامي شركت‌كنندگان در آزمايش، بيماران سرپايي و غيربستري در بيمارستان بودند، هيچ اطلاعي در مورد خصوصيات و وضعيت شركت‌كنندگان درج نشده است، تنوع فراواني از محصولات جين سينگ (مانند: ريشه‌ها، كپسول‌ها، قرص‌ها، چاي و عصاره) استفاده شده است، دوز مصرفي كنترل شده نمي‌باشد، هيچ اطلاعي درخصوص تركيبات و اجزاء موجود در فرآورده و چگونگي تجويز دارو گزارش نشده است. به غير از آزمايش فشارخون كه براي عموم ثبت شده بود، در بقيه موارد، تنها احوال شخصي شركت‌كنندگان گزارش شده است.

در يك تحقيق ديگر، Siegel عوارض جانبي محصولات جين سينگ آمريكائي (چاي، كپسول، عصاره، ريشه و كرم‌هاي آرايشي) را بر روي دو گروه از داوطلبين آزمايش نمود. گروه اول شامل 10 فرد معتاد به دارو و گروه دوم شامل 8 نفر كه به طور طبيعي دارو را استفاده مي‌كردند، بودند. عوارض جانبي فقط، در مورد مصرف‌كنندگان گروه اول گزارش گرديد و با آنچه در تحقيق اول مشاهده شده بود، مقايسه شد. در تحقيق اخير نيز همان نقايص تحقيق اول، به خصوص عدم كنترل دوز مصرفي و تنوع زياد محصولات موجود در بازار، مشاهده گرديد. شناخت تمامي محصولات مشكل است، حتي Siegel، خود در سال 1977 اظهار داشت كه تنوع و توزيع گسترده محصولات بدون نام جين سينگ در آمريكا، امري عادي است. در يك كنفرانس علمي منعقد در كره در سال 1980، در جريان يك بحث موشكافانه و دقيق درخصوص مقاله مذكور، Siegel، ناچاراً برخي از فرضيات خود را در رابطه با خطرات و مضرات داروي جين سينگ و احتمال استفاده ناصحيح از اين دارو، انكار كرد. در آخر، وي پذيرفت كه عوارض جانبي اين دارو، در صورت استفاده از محصولات استاندارد شده جين سينگ و كاربرد دوز صحيح و كنترل شده، ظاهر نخواهد شد. محققين ديگر نيز متوجه نقايص و شكست‌هاي موجود در طرح آزمايشي مطالعات Siegel گرديدند. به نظر مي‌رسد اصطلاح GAS در آمريكا محدود شده و احتمالاً فقط شامل كيفيت بعضي از «غذاها براي سلامتي» و چگونگي مصرف توسط برخي از مصرف‌كنندگان خاص موجود در آمريكا مانند سوءاستفاده‌ك نندگان از داروي جين سينگ مي‌باشد.